Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 14-10-2014 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 10-10-2014 r. w Koninie

sprawy J. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o wcześniejszą emeryturę

na skutek odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 30.05.2014r. znak: (...)

Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. J. prawo do emerytury od zakończenia pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.

Sygn. akt III U 626 / 14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 maja 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił J. J. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, iż wnioskodawca udowodnił w postępowaniu przed organem rentowym do dnia 1.01.1999 r. wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie 26 lat, 11 miesięcy i 21 dni, jednakże nie udowodnił wymaganego 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Staż pracy w szczególnych warunkach Zakład uznał za udokumentowany w wymiarze 4 lata, 10 miesięcy i 21 dni Nie zaliczył natomiast do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w K. w okresie od 8.01.1974 r. do 24.01.1975 r. i od 10.01.1977 r. do 31.12.1991 r. ponieważ nazwa stanowiska pracy wskazana w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie odpowiada ściśle nazwie wymienionej w wykazie zarządzenia resortowego. Dodatkowo z dokumentów przedłożonych z archiwum nie wynika jednoznacznie czy praca jaką ubezpieczony wykonywał była pracą w szczególnych warunkach.

Z powyższą decyzją nie zgodził się J. J. wnosząc odwołanie. Odwołujący podniósł, iż w Przedsiębiorstwie (...) pracował na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na argumenty podniesione w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koninie ustalił i zważył, co następuje:

Wnioskodawca J. J., ur. (...), złożył w dniu 27.02.2014 r. wniosek o przyznanie emerytury. We wniosku odwołujący oświadczył, że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, pozostaje w stosunku pracy ale aktualnie pobiera zasiłek chorobowy. Wnioskodawca powołał się na dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia złożone przy wniosku o ustalenie kapitału początkowego, a ponadto dołączył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach :

- z dnia 31.12.1991 r. wystawione przez Przedsiębiorstwo (...) w K., w którym stwierdzono, że J. J. była tam zatrudniony w okresie od 8.01.1974 r. do 31.12.1991 r. i w tym czasie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony na stanowisku kierowca wymienionym w wykazie A dziale VIII poz. 2 pkt 2wykazu stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 17.06.1983 r.

- z dnia 26.02.2014 r. wystawione przez Miejski Zakład (...) w K. , w którym zaświadczono, że J. J. jest zatrudniony od 15.11.1993 r. nadal i w tym okresie do dnia 31.12.2008 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalizowanych, specjalistycznych (specjalnych), pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów (wykaz A dział VIII pkt 2 rozporządzenia RM z dnia 7.02.1983 r.) na stanowisku kierowcy autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 15 wymienionym w wykazie A dziale VIII poz. 2 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29.06.1983 r.

Organ rentowy wezwał odwołującego do dołączenia dodatkowych dokumentów (angaży, umów o pracę) z uwagi na to, że w świadectwie pracy i świadectwie pracy w szczególnych warunkach podaną inną datę urodzenia a ponadto istnieją rozbieżności w określeniu stanowiska pracy : kierowca, kierowca – dostawca. Ponadto organ rentowy zobowiązał odwołującego do złożenia książeczki wojskowej. Po uzupełnieniu przez ubezpieczonego przedmiotowej dokumentacji pozwany przyjął, że wnioskodawca do dnia 1.01.1999 r. udokumentował 26 lat, 10 miesięcy i 6 dni okresów składkowych oraz 1 miesiąc i 15 dni okresów nieskładkowych. Natomiast na podstawie dołączonych dokumentów organ rentowy uznał staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 4 lata , 10 miesięcy i 21 dni zaliczając okresy zatrudnienia w (...) w K. od 15.11.1993 r. do 10.04.1996 r., od 18.05.1996 r. do 15.04.1997 r., od 11.05.1997 r. do 08.05.1998 r. i od 30.05.1998 r. do 31.12.1998 r. Nie zaliczył natomiast do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w (...) w K. z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu decyzji.

Poza sporem jest, że odwołujący podjął zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w K. od dnia 8.01.1974 r. na stanowisku kierowcy. Początkowo J. J. kierował samochodem dostawczym o dopuszczalnym ciężarze całkowitym poniżej 3,5 tony i pracę na tym pojeździe wykonywał do czasu powołania do wojska tj. do 25.01.1975 r. Służbę wojskową ubezpieczony odbywał do dnia 17.12.1976 r. i od stycznia 1977 r. podjął dalsze zatrudnienie w (...) w K.. Odwołujący nadal pracował na stanowisku kierowcy jednak od tego czasu powierzono mu kierowanie samochodem ciężarowym typu (...) o ładowności 4,5 tony. Odwołujący kierował tym samochodem i rozwoził towar po sklepach w K., S. m.in. rozwoził do sklepów pieczywo, mięso, wędliny, inne artykuły spożywcze. Ponadto okresowo zdarzało się też, że ubezpieczony wyjeżdżał samochodem ciężarowym także w dłuższe trasy np. jeździł do producentów wyrobów czekoladowych i cukierniczych w B., T. i zawoził ten towar do W.. Często też po dowiezieniu towaru na miejsce pomagał przy jego rozładunku. Odwołujący kierował samochodem ciężarowym o ładowności pow. 4,5 tony od stycznia 1977 r. do końca zatrudnienia tj. do dnia 31.12.1991 r. (14 lat), zakres jego obowiązków nie ulegał zmianie, pracował w tym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie miał przerw w zatrudnieniu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach ZUS, w aktach osobowych odwołującego z okresu zatrudnienia w (...) w K., zeznań świadków Z. B. , W. K. i J. K. a także zeznań odwołującego.

Treść dokumentów nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych wynika, że odwołujący cały czas był zatrudniony na stanowisku kierowca, wprawdzie nie wskazano w angażach jakimi pojazdami kierował jednak na koniec zatrudnienia pracodawca wystawił odwołującemu zaświadczenie, w którym wpisał, że wykonywał stale prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony co można uznać za doprecyzowanie charakteru pracy wnioskodawcy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków bowiem pracowali w spornym okresie razem z odwołującym, znali charakter jego pracy i rodzaj powierzonych obowiązków. Świadkowie zgodnie potwierdzili, że odwołujący cały czas wykonywał prace jako kierowca i jeździł wyłącznie samochodami ciężarowymi o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, nie kierował innymi pojazdami.

Sąd uznał także za wiarygodne zeznania odwołującego bowiem są one szczere, przekonywujące i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

Zgodnie z treścią art. 184 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440-j.t) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego m.in. w art. 32 , jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Powyższy przepis w ustępie 2 stwierdza jednak, że emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Okres składkowy i nieskładkowy , o którym mowa w powołanym art. 27 ustawy wynosi w przypadku mężczyzn 25 lat i jak wynika z treści powołanych przepisów ubezpieczony powinien legitymować się posiadaniem wymaganego okresu do dnia wejścia w życie ustawy tj. do dnia 1.01.1999 r.

Natomiast okresy pracy w szczególnych warunkach, wiek emerytalny, rodzaje prac w szczególnych warunkach lub stanowisk, na których praca ta jest wykonywana ustala się nadal w oparciu o przepisy dotychczasowe, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W myśl przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tymże rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy wskazane powyżej stwierdzane są w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach przez zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji. Świadectwo wystawiane jest według wzoru, stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, bądź też w świadectwie pracy.

W myśl przepisu § 4 powołanego rozporządzenia który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W załączniku do powołanego rozporządzenia znajduje się wykaz A, który określa prace w szczególnych warunkach uprawniające do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury w poszczególnych gałęziach przemysłu. W dziale VIII tego wykazu dotyczącym prac w transporcie i łączności pod pozycją 2 jako prace w szczególnych warunkach wymienione zostały – prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Poza sporem jest, że wnioskodawca ukończył 60 lat z dniem (...) r., do dnia wejścia w życie ustawy tj. do dnia 1.01.1999 r., legitymuje się okresem składkowym, nieskładkowym w wymiarze łącznie 26 lat, 11 miesięcy i 21 dni. Odwołujący nie przystąpił też do otwartego funduszu emerytalnego.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że wnioskodawca wykonywał prace w szczególnych warunkach w okresie zatrudnienia w (...) w K. , którą pozwany uwzględnił do stażu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 4 lata, 10 miesięcy i 21 dni. Ponadto przeprowadzone przed Sądem postępowanie dowodowe pozwoliło przyjąć, że ubezpieczony wykonywał także prace w szczególnych warunkach od 1.01.1977 r. do 31.12.1991 r. tj. 14 lat w Przedsiębiorstwie (...) w K. wykonując stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Prace te wymienione w wykazie A dział VIII poz. 2 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. i powinny zostać doliczone do stażu pracy w szczególnych warunkach.

Po uwzględnieniu powyższego okresu jako okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach stwierdzić należy, że odwołujący legitymuje się ponad 15 – letnim okresem wykonywania pracy w szczególnych warunkach i jest to okres wystarczający by uznać, że wnioskodawca spełnia przesłanki od nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia stwierdzić należy, że J. J. z chwilą ukończenia 60 lat spełnił z wszystkie niezbędne przesłanki do nabycia prawa do emerytury określone w powołanych przepisach.

Zgodnie z treścią art. 100 ust. 1 i 2 ustawy prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, jeżeli jednak ubezpieczony pobiera zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacane na podstawie przepisów Kodeksu pracy, to prawo do emerytury (renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty szkoleniowej) powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku, świadczenia lub wynagrodzenia.

W chwili ukończenia 60 lat tj. (...) r. J. J. pobierał zasiłek chorobowy, a po jego zakończeniu nabył prawo do świadczenia rehabilitacyjnego i pobiera je do chwili obecnej. W tej sytuacji prawo do emerytury wnioskodawcy w obniżonym wieku emerytalnym powstanie z dniem zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.

Dlatego też Sąd, działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie 1 wyroku.