II Ka 35/21 - wyrok Sąd Okręgowy w Koninie z 2021-03-26

Sygn. akt II Ka 35/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

26 marca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Rafał Kwiecińskie

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Sobieraj

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2021 r.

sprawy A. K. z oskarżenia prywatnego A. P.

o przestępstwo z art. 212§1 k.k. w zw. z art. 216§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika

od wyroku Sądu Rejonowego w Słupcy

z dnia 9 grudnia 2020 r. sygn. akt II K 131/19

I.  Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zwalnia oskarżyciela prywatnego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowanych wydatków za postępowanie przez sądem I instancji.

II.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części.

III.  Zwalnia oskarżyciela prywatnego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Robert Rafał Kwieciński

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 268/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Słupcy z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. akt II K 131/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ pełnomocnik oskarżyciela prywatnego

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

3.

4.

5.

- obrazy przepisów postępowania – art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. – w stopniu mogącym mieć wpływ na treść orzeczenia – tj. naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów w postaci naruszenia zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez dowolną ocenę przez sąd całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej,

- błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść tego orzeczenia, będący konsekwencją obrazy wskazanych powyżej przepisów postępowania, a polegający na tym, że sąd uznał za udowodnione, że oskarżona w chwili popełnienia zarzucanego jej czynu w dniu 9 marca 2019 r. przebywała w I. na podstawie: zeznań świadków, którzy w tejże chwili, nie przebywali z nią w jednym miejscu oraz na podstawie współrzędnych stacji (...), które pomimo, iż wskazują, że oskarżona przebywała w dniu 9 marca 2019 r. w I., nie dają pewności, iż to sama oskarżona wykonywała połączenia telefoniczne, wówczas gdy zeznania świadka A. W. (siostry oskarżyciela prywatnego) jednoznacznie stwierdzają, iż oskarżona w dniu 9 marca 2019 r. w O. wyzywała oskarżyciela słowami „ty pedale, męska dziwko, obciągaczu”,

- błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, mogącego, mogącego mieć wpływ na treść wyroku w zaskarżonej części, a polegającego na dowolnym ustaleniu, że oskarżona w dniu 9 marca 2019 r. nie była w miejscowości O., podczas, gdy ze środka dowodowego współrzędnych stacji (...) w zestawieniu z danymi logowania telefonu w/w z tego dnia wynika, iż jedynie jej aparat telefoniczny nie był w tymże dniu w O., zaś z zeznań świadka M. H. oraz J. O. nie wynika, by świadkowie we wskazanym okresie przebywali wspólnie z oskarżoną, a więc nie mogą posiadać wiedzy w przedmiocie postępowania, a z konsekwentnych zeznań zarówno oskarżyciela prywatnego, jak i świadka A. W. wynika bez wątpienia, iż w inkryminowanym okresie to właśnie oskarżona dopuściła się wobec oskarżyciela prywatnego zarzucanego czynu;

- błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, mogącego mieć wpływ na treść wyroku w zaskarżonej części, a polegającego na dowolnym ustaleniu, że oskarżona na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2019 r. przed Sądem Rejonowym w (...) nie miała zamiaru i chęci oraz, że przynajmniej nie godziła się na użycie sformułowań ewidentnie zniesławiających oskarżyciela podczas, gdy oskarżona doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że okoliczności, na które się powoływała w sprawie były nieprawdziwe z uwagi na wcześniej toczące się postępowanie karne, a składała zeznania nie we własnej sprawie jak ustalił sąd I instancji, a w sprawie świadka O., a zatem judykat na który powołał się sąd nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia,

- obrazy przepisów postępowania, tj. art. 624§1 k.p.k. mającej wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia poprzez brak odstąpienia od obciążenia oskarżyciela kosztami gdy oskarżyciel utrzymuje się jedynie z niewielkiej renty, jest osobą bardzo schorowaną, a zatem brak jest po jego stronie możliwości zarobkowych, co skutkuje uznaniem, że uiszczenie tychże kosztów przez oskarżonego będzie szczególnie uciążliwe dla niego i jego rodziny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

niezasadny

niezasadny

niezasadny

zasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przed przystąpieniem do analizy zarzutów zawartych w apelacji Sąd odwoławczy pragnie zauważyć, iż orzeczenie wydane w przedmiotowej sprawie jest oparte na całokształcie materiału dowodowego zebranego w sprawie, który został poddany wnikliwej analizie bez przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów. Analiza dowodów przeprowadzonych przez Sąd Rejonowy znajduje pełne odzwierciedlenie we wnioskach zawartych w pisemnym uzasadnieniu wyroku, które czyni zadość wymogom art. 424§1 i 2 k.p.k., co pozwala w pełni na przeprowadzenie kontroli instancyjnej.

Zasadny był jedynie ostatni zarzut podniesiony w apelacji pełnomocnika dotyczący obrazy przepisu art. 624§1 k.p.k., który ma zastosowanie w niniejszej sprawie zgodnie z §2 art. 624 k.p.k. Sytuacja rodzinna i majątkowa oskarżyciela prywatnego oraz jego możliwości zarobkowe wskazują bowiem, że uiszczenie przez niego na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe. Sąd odwoławczy zmienił więc zaskarżony wyrok na podstawie art. 437§1 i 2 k.p.k. i zwolnił oskarżyciela prywatnego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowanych wydatków za postępowanie przed sądem I instancji.

Pozostałe zarzuty podniesione w obu apelacjach były niezasadne.

Po pierwsze sprowadzały się one do kwestionowania ustaleń sądu I instancji odnośnie zdarzenia, do którego miało dojść w dniu 9 marca 2019 r. w O. oraz oceny dowodów, w szczególności zeznań świadków A. W., A. P., wyjaśnień oskarżonej i danych pochodzących od operatora telefonii komórkowej w szczególności dot. miejsca logowania telefonu należącego do oskarżonej A. K.. Sami apelujący przyznali, że z rzeczowego materiału dowodowego wynika, iż aparat telefoniczny oskarżonej nie znajdował się w O., w chwili gdy miało dojść do popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia. Skarżący podnieśli jednak, że oskarżona mogła być w O., a jej telefon w tym samym czasie w I.. Okoliczność ww. (miejsce logowania telefonu w I.) potwierdza jednak wiarygodność wersji przedstawionej przez oskarżoną – to jest to, że przebywała ona w miejscu zamieszkania i nie dopuściła się zarzucanego jej czynu. W tym zakresie sąd odwoławczy w pełni podziela argumentację sądu I instancji: twierdzenie, że oskarżona pojechała do O. i zostawiła swój telefon w I. jest jedynie przypuszczeniem, nie popartym żadnym dowodem, tym bardziej, że opiekuje się ona dwoma córkami, z których jedna jest ciężko chora i z tego powodu oskarżona musi pozostawać w kontakcie z innymi osobami; ponadto wymieniona musiałaby przewidzieć przyszły proces i w celu uniknięcia odpowiedzialności pozostawić telefon w I., jest to bardzo mało prawdopodobne. Dodać trzeba, że w ocenie sądu odwoławczego, sama podróż oskarżonej z I. do O. – około 50 km w jedną stronę – jedynie w celu wykrzyczenia wyzwisk pod adresem A. P., byłaby nieracjonalna, skoro tego samego dnia oskarżyciel prywatny był w I.. Apelujący kwestionują ustalenia sądu meriti, ale jednocześnie nie dostrzegają, że wersja potwierdzająca zarzut oskarżenia opiera się jedynie na zeznaniach dwojga świadków, przeciwna wersja ma natomiast potwierdzenie nie tylko w dowodach osobowych, ale i ww. danych telefonii komórkowej.

Sąd odwoławczy nie znalazł więc podstaw, aby zakwestionować ustalenia sądu i instancji w ww. zakresie.

Niezasadne były także zarzuty dotyczące zajścia w dniu 2 kwietnia 2019 r. w Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu. Oskarżona A. K. zeznawała tam w charakterze świadka w sprawie o obniżenie alimentów i z powództwa wzajemnego o ich podwyższenie. Wypowiedziane tam przez oskarżoną słowa mogły mieć znaczenie dla oceny sytuacji majątkowej oskarżyciela prywatnego, a więc mogły wpłynąć na wysokość renty alimentacyjnej. Oskarżona jako świadek w postępowaniu sądowym miała obowiązek zeznać prawdę niczego nie ukrywając z tego co jest jej wiadome. Ponadto oskarżyciel prywatny nie wykazał, jakoby oskarżona zdawała sobie sprawę z tego, że okoliczności, na które się powoływała były nieprawdziwe z uwagi na wcześniej toczące się postępowanie karne. Oskarżony dołączył do akt jedynie kopię postanowienia o umorzeniu dochodzenia wobec braku wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnione (k. 11), sama oskarżona wyjaśniła, że chciała pokazać prawdę, pomóc siostrze. Jednocześni na potwierdzenie swoich słów w Sądzie Rejonowym przedłożyła wydruki z internetu. W ocenie sądu odwoławczego A. K. wypełniła więc w toku postępowania alimentacyjnego rolę świadka, nie przekroczyła jej granic i nie można jej z tego tytułu czynić zarzutu. Jeżeli natomiast świadomie złożyłaby fałszywe zeznania przed sądem to powinna odpowiadać za przestępstwo z art. 233§1 k.k. zagrożone karą do 8 lat pozbawienia wolności. Jednocześnie też oskarżona mogłaby odpowiadać za wskazy występek także wtedy, gdyby zataiła prawdę. Sąd okręgowy w pełni podzielił więc wywody prawne sądu Rejonowego dotyczące zdarzenia, do którego doszło 2 kwietnia 2019 r. (k. 178 i 179 akt).

Wniosek

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez skazanie oskarżonej

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zmiana zaskarżonego wyroku była niedopuszczalna ze względu na treść art. 454§1 k.p.k.

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku wobec niezasadności podniesionych zarzutów nie mógł być uwzględniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Uniewinnienie oskarżonej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Oskarżyciel prywatny i jego pełnomocnik nie udowodnili winy oskarżonej.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwolnienie oskarżyciela prywatnego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowanych wydatków postępowania.

Zwięźle o powodach zmiany

Uiszczenie tej należności byłoby dla oskarżyciela prywatnego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową i wysokość dochodów.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 624 § 1 i 2 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżyciela prywatnego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel prywatny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina oskarżonej

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela prywatnego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina oskarżonej

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Szuster
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Robert Rafał Kwiecińskie
Data wytworzenia informacji: