Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 43/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 19 listopada 2020 r., sygn. akt II K 1165/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego M. H.

☒ oskarżony M. H.

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść poprzez przyjęcie, iż oskarżony w przypisanym okresie składował odpady niebezpieczne, podczas gdy dowody te nie pozwalają na takowe ustalenie,

- obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 5§2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonego, tj. wbrew procesowej zasadzie wskazanej w tym przepisie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przed przystąpieniem do analizy zarzutów zawartych w apelacjach Sąd odwoławczy pragnie zauważyć, iż orzeczenie wydane w przedmiotowej sprawie jest oparte na całokształcie materiału dowodowego zebranego w sprawie, który został poddany wnikliwej analizie bez przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów. Analiza dowodów przeprowadzonych przez Sąd Rejonowy znajduje pełne odzwierciedlenie we wnioskach zawartych w pisemnym uzasadnieniu wyroku, które czyni zadość wymogom art. 424§1 i 2 k.p.k., co pozwala w pełni na przeprowadzenie kontroli instancyjnej. Ponadto dokonują analizy całego materiału dowodowego sąd meriti dokonał jednoznacznych ustaleń w zakresie winy obu oskarżonych i tym samym nie doszło do obrazy art. 5§2 k.p.k., ponieważ sąd wyeliminował wszystkie wątpliwości stosują art. 7 k.p.k.

Sąd rejonowy zasadnie dokonał ustaleń faktycznych na podstawie wyjaśnień oskarżonego W. F. (1) i zeznań świadka P. K. (1). Z zeznań tego świadka wynika, że z oskarżonym M. H. negocjował warunki wynajmu hali, ten oskarżony płacił czynsz za halę, umówił spotkanie w sprawie podpisania umowy, prosił o przesunięcie terminów płatności i rozmawiał telefonicznie z P. K. (1) w dniach 2 i 6 lutego 2018 r. w sprawie zaległych płatności.

Obrońca podniósł, że z żadnego z dowodów nie wynika, aby to oskarżony M. H. przywiózł lub godził się na przywiezienie substancji niebezpiecznych. Zdaniem sądu odwoławczego, musiało to nastąpić – zgodnie z ustaleniami sądu meriti – za wiedzą i zgodą tego oskarżonego, który „zorganizował” przedmiotową halę jedynie w tym jednym celu – składowania tam opisanych w wyroku odpadów, on podejmował w tym celu (zorganizowania hali) czynności, następnie płacił za jej wynajęcie, rozmawiał z właścicielem, dysponował kluczami, a osobą W. F. (1) posłużył się, aby przerzucić na niego odpowiedzialność karną. Zbył na jego (W. F.) rzecz spółkę, ale w rzeczywistości w dalszym ciągu ją prowadził na podstawie pełnomocnictwa. W ostateczności, gdy odpady zostały już złożone w wynajętej hali i oskarżony osiągnął z pewnością z tego tytułu korzyść majątkową, wyjechał on do Szwecji, aby ostatecznie wykazać, że rzekomo nie dopuścił się zarzucanego mu czynu. Zabiegi te – jak słusznie uznał sąd rejonowy – nie mogły jednak doprowadzić do uwzględnienia linii obrony oskarżonego M. H., która była jedynie obliczona na uniknięcie grożącej mu odpowiedzialności karnej. Ustalenia sądu rejonowego potwierdza materiał dowodowy zebrany w sprawie oceniony przy uwzględnieniu zasad logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego. To wersja prezentowana w obu apelacjach jest mało prawdopodobna, wręcz niewiarygodna.

Sąd odwoławczy nie podziela też stanowiska obu apelujących, jakoby dowodem winy oskarżonego M. H. nie mogły być wyjaśnienia oskarżonego W. F. (1), ponieważ składał on je, aby przenieść odpowiedzialność na współoskarżonego. Wręcz przeciwnie: to M. H. w toku całego procesu, a nawet wcześniej w momencie zbycia spółki (...) sp. z o.o., próbował przenieść odpowiedzialność na W. F. (1), czynił to w sposób przemyślany i przebiegły, ale gołosłowny, albowiem to wersja W. F. (1) znalazła potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym przede wszystkim zeznaniach świadka P. K. (1).

Nadto twierdzenie, jakoby M. H. nie odniósł żadnej korzyści z tego, że były składowane odpady, jest również gołosłowne. Nie ustalono wysokości tej korzyści ani tego kto ją przekazał M. H., ale z pewnością oskarżony ten nie udostępnił w tym celu hali bezpłatnie.

Z zeznań świadka P. K. (2) wynika, że dysponował on kluczami, a drugi komplet przekazał oskarżonym i tym kompletem kluczy dysponował (wg relacji W. F. (1)) M. H. (k. 364). Nie ma tu żadnej sprzeczności pomiędzy zeznaniami świadka P. K. (1) a wyjaśnieniami oskarżonego W. F. (1). Świadek podał też, iż F. powiedział mu, że nie ma kluczy od magazynu, bo musiał zabrać je H. (k. 732 ostatni wers i k. 732v pierwszy wers).

Odnosząc się do apelacji oskarżonego M. H. podkreślić należy, że sąd rejonowy zasadnie oddalił zgłaszane przez niego wnioski dowodowe, które miały wykazywać okoliczności niemające znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Okoliczności wskazane w apelacji, dotyczące opłaty skarbowej i zadłużenia mieszkania oskarżonego W. F. (1) nie miały właśnie takiego znaczenia. Przecież nie miały one nawet pośredniego związku z winą oskarżonego M. H..

Sąd rejonowy skazał również oskarżonego W. F. (1), nie można więc uznać – jak stwierdził w apelacji oskarżony M. H. – że sąd stwierdził, iż współoskarżony F. nie miał z tym nic wspólnego.

Biegły z dziedziny Chemii i (...) wydał opinię na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach w tym dokumentacji zdjęciowej, co nie pozbawia wartości dowodowej tej opinii. Dodać trzeba, że na gruncie art. 183§1 k.k. nie jest wymagane realne zagrożenie dla środowiska, o odpowiedzialności karnej przesądza ustalone potencjalne zagrożenie dla chronionych dóbr. Tym bardziej do znamion tego przestępstwa nie należy zanieczyszczenie lub zniszczenie środowiska.

Obie apelacje okazały się więc polemiką z prawidłowymi ustaleniami sądu I instancji, która to polemika nie mogła wpłynąć na zmianę zaskarżonego wyroku.

Także kara wymierzona oskarżonemu M. H. – przy uwzględnieniu jego wcześniejszej wielokrotnej karalności – nie może być uznana za rażąco niewspółmiernie surową.

Wniosek

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego M. H. od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów i wywodów apelacji oskarżonego i jego obrońcy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego nie budzi wątpliwości

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

xxxxxxxxx

Zwięźle o powodach zmiany

xxxxxxxxxx

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 636§2 k.p.k i art. 633 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

Natomiast o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. H. z urzędu na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (Dz. U. t.j. z 2009 roku, Nr 146, poz. 1188 z późn. zm.), art. 618§1 pkt 11 k.p.k. oraz § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. t.j. z 2019 r., poz. 18).

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana