Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 132//23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 3 lutego 2023r., sygn. akt II K 394/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i polegającego na bezpodstawnym i błędnym uznaniu, że prognoza społeczno – kryminologiczna ustalona wobec skazanego nie pozwala na wymierzenie wobec niego kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji, co spowodowało orzeczenie wobec niego kary łącznej rażąco niewspółmiernie surowej w wymiarze 4 lat i 10 miesięcy, podczas gdy należyte uwzględnienie występujących w sprawie okoliczności dotyczących właściwości osobistych skazanego, takich jak brak kar dyscyplinarnych, pozytywna ocena dyrektora zakładu karnego powinno skutkować orzeczeniem kary łagodniejszej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniesiona przez obrońcę apelacja jest niezasadna.

Zarzut apelacyjny sprowadza się do podniesienia uchybienia polegającego na orzeczeniu rażąco surowej kary łącznej pozbawienia wolności.

Wskazać należy, że w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. rażąca niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy orzeczona kara bądź suma zastosowanych kar zasadniczych i środków karnych wymierzonych przez sąd za przypisany oskarżonemu czyn nie uwzględnia należycie stopnia szkodliwości społecznej czynów oraz nie wypełnia w wystarczającej mierze celów kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie ma uczynić w stosunku do osoby skazanej. Przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona tylko wówczas, gdy z punktu widzenia nie tylko sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa, kara jawi się jako niesprawiedliwa, zbyt drastyczna lub zbyt łagodna. Podkreślić w tym miejscu należy, że zmiana kary w instancji odwoławczej nie może następować w każdym przypadku, lecz wyłącznie wówczas, gdy kara orzeczona nie daje się akceptować z powodu różnicy między nią a kara sprawiedliwą, która to różnica jest zasadnicza i rażąca. O rażącej niewspółmierności kary można mówić wówczas, gdy suma zastosowanych kar i środków karnych, wymierzonych za popełnione przestępstwo, nie odzwierciedla należycie stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz nie zapewnia spełnienia celów kary. Ponadto, orzeczona kara lub środek karny mogą być uznane za niewspółmierne, gdy nie uwzględniają w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnionego czynu, jak i osobowości sprawcy (wyrok Sądu Najwyższego z 30 czerwca 2009r., WA 19/09, OSNwSK 2009/1/1255). W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się również, że rażąca niewspółmierność kary występuje wtedy, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty sposób stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych.

Zdaniem Sądu odwoławczego wymierzona skazanemu kara łączna 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności została prawidłowo wyważona i nie może by c uznana ani za rażąco łagodną, ani za rażąco niewspółmiernie surową.

Celem reakcji karnej jest zapobieganie przestępstwom, stanowi o ty również przepis art. 85a k.k. Cel ten konkretyzuje się w postaci prewencji generalnej i prewencji indywidualnej. W ten sposób kara wpływa na kształtowanie postaw moralnych nie tylko samego sprawcy, który został odpowiednio ukarany, ale również na inne osoby, które dzięki świadomości zagrożenia karą za określone zachowanie, będą przestrzegać porządku prawnego. Prewencja indywidualna wiąże się z odpowiednim oddziaływaniem na sprawcę przestępstwa. Sprowadza się ona do zapobiegnięcia ponownemu popełnieniu przestępstwa przez konkretnego sprawcę, poprzez dobranie i zastosowanie odpowiedniej reakcji karnej.

Oprócz okoliczności wskazanych w art. 85a k.k. sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę także okoliczności wypracowane dotychczas w orzecznictwie, czyli liczbę przestępstw oraz związki czasowe i rodzajowe miedzy nimi (wyrok SA w Poznaniu z 27 września 2023 r. II AKa 191/23).

Należy więc podkreślić, iż skazany dopuścił się wielu przestępstw, za które został skazany siedmioma wyrokami, brak jest okoliczności, które pozwalałyby na premiowanie takiego zachowania poprzez orzekanie kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji. Sąd rejonowy wymierzając karę łączną w wystarczającym stopniu uwzględnił pozytywną opinię jaką posiada skazany w zakładzie karnym.

Ponadto dodać należy, że P. S. skazany został kolejnymi dwoma wyrokami jednostkowymi, a w dniu 7 listopada 2023 r. w sprawie II K 910/23 Sądu Rejonowego w Koninie został wobec niego wydany wyrok łączny uwzględniający te późniejsze skazania. Zgodnie z art. 575§1 k.p.k. z chwilą uprawomocnienia wyroku wydanego w sprawie II K 910/23 niniejszy wyrok łączny utraci moc.

Wniosek

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie kary łącznej z zastosowaniem zasady absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut podniesiony w apelacji okazał się niezasadny, nie było więc podstaw aby zmienić zaskarżony wyrok zgodnie z wnioskiem zawartym w przedmiotowym środku odwoławczym.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Kara orzeczona w wyroku łącznym.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Przedmiotowa kara łączna została orzeczona zgodnie z wypracowanymi na gruncie przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego dyrektywami.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

xxxxx

Zwięźle o powodach zmiany

xxxxx

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

xxxxx

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

3.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu sąd orzekł na podstawie § 11 ust 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. o opłatach za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800), kierując się stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego wyrażonym w wyroku z 20 grudnia 2022 r. w sprawie SK 78/21.

Skazany został na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwolniony w całości od panoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, jego sytuacja majątkowa nie pozwala bowiem na uiszczenie tych należności.

7.  PODPIS

A. R. R. A. W.