Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSO Marek Kordowiecki

Sędziowie : SSO Agata Wilczewska - spr.

SSO Marek Ziółkowski

Protokolant : st. sekr. sąd. Arleta Wiśniewska

przy udziale Jacka Górskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2014r.

sprawy A. S.

oskarżonego z art.244k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 19 maja 2014r. sygn. akt II K 459/14

uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Koninie do ponownego rozpoznania.

Marek Ziółkowski Marek Kordowiecki Agata Wilczewska

Sygn. akt II Ka 187/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 19 maja 2014 roku w sprawie o sygn. akt IIK 459/14 Sąd Rejonowy w Koninie uznał oskarżonego A. S. za winnego tego, że w dniu 5 marca 2014 roku o godzinie 17.30 w miejscowości O., gm. R., kierował rowerem w ruchu lądowym nie stosując się do zakazu prowadzenia pojazdów nie mechanicznych w postaci rowerów orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 18.11.2013r. w sprawie sygn.. akt IIK 1845/13, to jest przestępstwa z art.244k.k. i za to na podstawie art.244k.k. w zw. z art.58§3k.k. w zw. z art.34§1 i 2k.k. i art.35§1k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne. Przy czym miesięczny wymiar godzin pracy cyfrowo Sąd wskazał jako „25” godzin, a słownie jako „dwadzieścia” godzin miesięcznie.

Powyższy wyrok, w części dotyczącej orzeczenia o karze, zaskarżony został przez prokuratora na korzyść oskarżonego.

Prokurator zarzucił wyrokowi obrazę przepisów postępowania, art.413§1 pkt 5 i §2 pkt 2k.p.k., które miały istotny wpływ na treść orzeczenia w zakresie rozstrzygnięcia o karze, polegającego na orzeczeniu przez Sąd za czyn z art.244k.k. w zw. z art.58§3k.k. wobec oskarżonego A. S. kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin miesięcznie podczas gdy w części słownej orzeczenia Sąd wskazał 20 godzin miesięcznie.

W oparciu o ten zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 1 poprzez orzeczenie wobec oskarżonego kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje.

Apelacja prokuratora okazała się celowa, aczkolwiek jej wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na dopuszczenie się przez Sąd I instancji przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy tzw. bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art.439§1pkt7k.p.k.

Analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że zaskarżony wyrok wydany został rzeczywiście z rażącym naruszeniem przepisów postępowania ale nie przepisów wskazanych przez prokuratora w apelacji. Naruszenie dotyczyło bowiem przepisu art. 343 ­§ 7 k.p.k., co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku. Sąd pierwszej instancji, wydał bowiem zaskarżone orzeczenie – wyrok na posiedzeniu, mimo iż de facto nie jest wiadomym czy uwzględnił wniosek oskarżyciela publicznego w części dotyczącej wymiaru kary.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że uzgodniony z oskarżonym wniosek złożony w trybie art. 335 § 1 k.p.k. obejmował wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Sąd zaś w zaskarżonym orzeczeniu słownie wymiar miesięczny godzin pracy na cel społeczny określił jako „dwadzieścia” jednak w zapisie cyfrowym wymiar ten określił na „25” godzin.

W tej sytuacji w ocenie Sądu odwoławczego zaistniała w pierwszej kolejności sprzeczność w treści orzeczenia uniemożliwiająca jego wykonanie.

Zgodnie więc z treścią powołanego przepisu art.439§1pkt7k.p.k. Sąd odwoławczy niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia, zmuszony był uchylić zaskarżone orzeczenie i sprawę przekazać Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Marek Ziółkowski Marek Kordowiecki Agata Wilczewska