Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III U 975/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Koninie z 2015-05-08

Sygnatura akt III U 975/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 08 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 08 maja 2015 r. w Koninie

sprawy Z. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o wcześniejszą emeryturę

na skutek odwołania Z. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 18.08.2014r. znak: (...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje Z. J. prawo do emerytury od dnia 1 lipca 2014r.

2.  Nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt III U 975 / 14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 sierpnia 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił Z. J. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, iż wnioskodawca nie spełnia przesłanek do nabycia prawa do emerytury bowiem do dnia 1.01.1999 r. nie osiągnął 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego i nie udowodnił wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zakład uwzględnił łącznie na dzień 01.01.1999 r. okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 21 lat, 10 miesięcy i 14 dni , w tym 13 lat, 11 miesięcy i 29 dni okresów pracy w szczególnych warunkach. Zakład nie uznał do ogólnego stażu pracy okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 21.06.1970 r. do 19.04.1973 r. ponieważ w tym okresie ubezpieczony uczęszczał do szkoły ponadpodstawowej , która znajdowała się w S. i położona była w znacznej odległości od miejscowości, w której znajdowało się gospodarstwo rolne. Ponadto ZUS nie uznał za pracę w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...). w K. ponieważ świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wskazuje charakter pracy niezgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. , a wskazana w nim nazwa stanowiska nie odpowiada nazwie wymienionej z wykazie przepisów resortowych.

Z powyższą decyzją nie zgodził się Z. J. wnosząc odwołanie. Odwołujący domagał się zaliczenia do stażu pracy okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców podnosząc, że wprawdzie uczęszczał wówczas do szkoły zawodowej w S. jednak podróż ze szkoły i do szkoły zajmowała mu nie więcej niż 1.5 godziny Prace w gospodarstwie rolnym wykonywał po powrocie ze szkoły od 16.00 do 20.00, a pracy w gospodarstwie było dużo. Ponadto odwołujący domagał się doliczenia do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) kiedy to pracował na stanowisku monter kotłowy. Wówczas wykonywał prace polegające na montażu i remoncie kotłów energetycznych i urządzeń pomocniczych i była to praca na wysokości.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując argumenty podniesione wcześniej w decyzji.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koninie ustalił i zważył, co następuje:

Wnioskodawca Z. J., ur. (...), pobiera od dnia 09.08.1994 r. rentę z tytułu niezdolności do pracy, a świadczenie to zostało mu przyznane na stałe. W dniu 03.07.2014 r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o przyznanie prawa do emerytury. We wniosku ubezpieczony oświadczył, że nie jest członkiem OFE, obecnie pobiera rentę i pozostaje w stosunku pracy. Do wniosku ubezpieczony dołączył dokumenty potwierdzające okresy pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie 21.06.1970 – 19.04.1973 r. (zeznania świadków, poświadczenie zameldowania, zaświadczenie z Urzędu Gminy w R.), świadectwo ukończenia zasadniczej Szkoły Zawodowej w S., oświadczenie wnioskodawcy o dojazdach do szkoły. Ponadto wnioskodawca dołączył także świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach :

- z dnia 14.10.2013 r. wystawione przez Przedsiębiorstwo (...) w O. , w którym potwierdzono, że Z. J. był zatrudniony od 1.03.1974 r. do 30.06.1978 r. i w tym czasie w okresach od 01.03.1974 r. do 23.04.1974 r. i od 03.05.1976 r. do 30.06.1976 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w energetyce – przy wytwarzaniu, przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych (wykaz A dział II) na stanowisku monter kotłów i urządzeń pomocniczych,

- z dnia 15.10.2013 r. wystawione przez Przedsiębiorstwo (...) w O. , w którym potwierdzono, że Z. J. był zatrudniony od 1.08.1980 r. do 31.07.1991 r. i w tym czasie w okresie od 01.08.1980 r. do 31.07.1991 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w energetyce – przy wytwarzaniu, przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych (wykaz A dział II) na stanowisku monter kotłów i urządzeń pomocniczych,

- wystawione przez Przedsiębiorstwo (...)
Sp. z o.o. w K. , w którym potwierdzono, że Z. J. był zatrudniony w okresie od 1.03.1992 r. do 08.08.1994 r. w pełnym wymiarze czasu pracy i w tym okresie wykonywał pracę montera kotłowego – praca na wysokości, na stanowisku monter kotłowy – praca na wysokości wymienionym w wykazie A, dziale II poz. I pkt 29 wykazu stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Górnictwa i Energetyki w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach.

Jednocześnie wnioskodawca złożył oświadczenie, iż zakład pracy (...) uległ likwidacji i nie ma możliwości przedłożenia prawidłowo wystawionego świadectwa pracy w szczególnych warunkach.

Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów pozwany uwzględnił do dnia 1.01.1999 r. okresy składkowe wynoszące 20 lat, 3 miesiące i 14 dni oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 1 rok, 6 miesięcy i 16 dni. Nie uwzględnił natomiast żadnego okresu pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że dojazd do szkoły położonej w tak znacznej odległości od miejscowości, w której było położone gospodarstwo wyklucza uznanie pracy w gospodarstwie rolnym za stałą.

Do stażu pracy w szczególnych warunkach pozwany uwzględnił okresy pracy w Przedsiębiorstwie (...)w łącznym wymiarze 13 lat, 11 miesięcy i 29 dni. Jednak z analizy świadectw pracy w szczególnych warunkach wynika, że łączny czas tej pracy obejmujący okres od 1.03.1975 r. do 23.04.1974 r., od 3.05.1976 r. do 30.06.1976 r. oraz od 1.08.1980 r. do 31.07.1991 r. wynosi 13 lat, 3 miesiące i 22 dni. Pozwany nie uwzględnił natomiast jako pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) w K. , gdzie odwołujący był zatrudniony w okresie od 01.03.1992 r. do 08.08.1994 r. , a więc przez okres 2 lat, 5 miesięcy i 8 dni.

Okolicznością sporną w mniejszej sprawie było więc to czy ubezpieczony posiada do dnia 01.01.1999 r. wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat oraz co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił, że rodzice wnioskodawcy byli właścicielami gospodarstwa rolnego położonego w miejscowości R. powiat Ł. o pow. (...). Powyższe gospodarstwo posiadali od 1948 roku i prowadzili tam działalność rolniczą, utrzymywali się wyłącznie z pracy w gospodarstwie i nie pracowali poza rolnictwem. Odwołujący zamieszkiwał w tym gospodarstwie od urodzenia i jako dziecko pomagał rodzicom w pracach w gospodarstwie. Na posiadanych gruntach rodzice odwołującego uprawiali zboże, ziemniaki, buraki, ponadto hodowali bydło, trzodę chlewną, kury. Gospodarstwo nie było zmechanizowane a wszystkie prace były wykonywane ręcznie, do prac w polu używano koni.

Od dnia 1.09.1970 r. ubezpieczony podjął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w S.. Do szkoły dojeżdżał autobusem ok. 50 km. Zajęcia w szkole odbywały się w godzinach od 8.00 do 14.00. Żeby zdążyć do szkoły odwołujący wyjeżdżał autobusem około 6.30 , o 7.45 był na dworcu w S., skąd miał już niedaleko do szkoły. Zajęcia kończyły się ok. godz. 14.00 i wówczas odwołujący szedł na dworzec , gdzie miał autobus powrotny do domu , który odjeżdżał przed godz. 15.00. W domu był około godziny 16.00 i wówczas pomagał rodzicom we wszystkich pracach w gospodarstwie. Ubezpieczony zajmował się m.in. karmieniem trzody chlewnej i bydła, wykonywaniem prac ornych, zasiewów, zbiorów płodów rolnych w polu. W dniu wolne od nauki odwołujący cały czas przebywał w gospodarstwie i w razie potrzeby wykonywał wszystkie prace zarówno w polu jak i w obejściu. W tym czasie w gospodarstwie rolnym pracowali rodzice wnioskodawcy oraz on i jego starszy o rok brat, który jednak także się uczył i mieszkał w internacie. Młodszy brat natomiast, który także zamieszkiwał w gospodarstwie był jeszcze uczniem szkoły podstawowej. Odwołujący pracował w gospodarstwie rolnym rodziców przez cały okres nauki w szkole zawodowej i wówczas wykonywał pracę po zakończeniu zajęć w szkole tj. w godzinach od 16.00 do 20.00. Natomiast w dni wolne od nauki pracował w większym zakresie , w zależności od potrzeb. Naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w S. ubezpieczony ukończył z dniem 20.06.1973 r. Po zakończeniu nauki odwołujący nadal zamieszkiwał w gospodarstwie rolnym w R. razem z rodzicami i wówczas pracował w gospodarstwie rolnym przez cały czas wykonując prace w polu przy żniwach, zbiorach , sianokosach. W tym czasie wprawdzie został wymeldowany z R. i zameldowany w K. bowiem rodzice odwołującego starali się tam o mieszkanie i wielkość przydzielonego mieszkania zależała od liczby osób zamieszkujących. Faktycznie jednak odwołujący przeprowadził się do K. dopiero 26.08.1973 r. , a od 1.09.1973 r. podjął tam pracę. Do tego czasu natomiast razem z całą rodziną nadal zamieszkiwał w gospodarstwie rolnym w R. i pomagał rodzicom w wykonywaniu wszelkich prac w tym gospodarstwie m.in. przy żniwach, przy zbiorze buraków, pieleniu, orce a także przy karmieniu bydła i trzody. Dopiero z dniem 13.10.1973 r. rodzice odwołującego przekazali gospodarstwo rolne na własność Skarbu Państwa w zamian za świadczenie pieniężne. Do tego czasu grunty były cały czas uprawiane , wykonano też wszystkie niezbędne prace dla zachowania tych gruntów w należytym stanie a z decyzji o przejęciu na własność z dnia 13.10.1973 r. wynika, że przejmowane przez Skarb Państwa grunty były w należytym stanie i nie wymagały nakładów do przywrócenia ich żywotności.

Odwołujący wykonywał prace w gospodarstwie rolnym rodziców od ukończenia 16 roku życia tj. od (...)r. stale i w co najmniej połowie czasu pracy do dnia 25 sierpnia 1973 r. , a więc przez 3 lata , 2 miesiące i 6 dni. Po doliczeniu powyższego okresu do uznanych przez organ rentowy okresów składkowych i nieskładkowych wynoszący 21 lat, 10 miesięcy i 14 dni odwołujący będzie się legitymował wymaganym co najmniej 25 letnim ogólnym stażem pracy.

Jeśli chodzi o staż pracy w szczególnych warunkach organ rentowy uznał za udokumentowany jedynie okres 13 lat, 11 miesięcy 29 dni w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w O. choć z dokumentów wynika, że jest to okres 13 lat, 3 miesięcy i 22 dni. Przeprowadzone postępowanie dowodowe potwierdziło , że także w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w K. od 01.03.1992 r. do 08.08.1994 r. ubezpieczony wykonywał pracę zaliczaną do kategorii prac w szczególnych warunkach Przedsiębiorstwo to zajmowało się remontem i modernizacją kotłów energetycznych w elektrowniach. Odwołujący był zatrudniony na stanowisku monter kotłów, do jego obowiązków należało m.in. demontaż i montaż kotła energetycznego polegający na wymontowaniu starych elementów rur, ekranów i zamontowaniu nowych. Odwołujący wycinał zużyte elementy kotła, wstawiał nowe , a prace te wykonywał z rusztowania i były to prace na wysokości. Rodzaj i charakter tych prac był taki sam jak prace, które wnioskodawca wykonywał w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...)w O., także stanowisko jakie zajmował w spornym okresie było takie samo. Odwołujący przez cały okres zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. wykonywał takie same obowiązki , pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, nie miał przerw w zatrudnieniu. Sporny okres zatrudnienia obejmuje 2 lata, 5 miesięcy i 8 dni i po doliczeniu go do okresu już uwzględnionego w postępowaniu przed organem rentowym odwołujący posiada wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach ZUS, w aktach osobowych odwołującego z okresu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w K., kopii decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Ł. z dnia 13.10.1973 r. (k.39), zeznań świadków H. K. (1) i K. S. (1) odnośnie pracy w gospodarstwie rolnym rodziców oraz zeznań świadków R. J. (1) i B. K. (1) na okoliczność pracy w (...) Sp. z o.o. w K. a także zeznań odwołującego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków H. K. i K. S. bowiem świadkowie zamieszkiwali w tej samej miejscowości , znali dobrze odwołującego i widywali go jak pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Szczególnie zeznania świadka K. S. okazały się przydatne bowiem świadek pamiętała dokładnie okoliczności związane z zaprzestaniem prowadzenia gospodarstwa rolnego i potwierdziła, że ubezpieczony tam przebywał i pracował do końca sierpnia 1973 r. , a później gospodarstwo zostało przekazane na Skarb Państwa. Świadek potwierdziła także w jakich godzinach odwołujący wracał ze szkoły i kiedy zajmował się gospodarstwem oraz jakie prace wykonywał. Zeznania te są w ocenie Sądu szczere, spójne , znalazły potwierdzenie w dokumentach i brak jest podstaw do ich kwestionowania.

Także zeznania świadków R. J. i B. K. Sąd uznał za wiarygodne bowiem świadkowie pracowali w spornym okresie razem z odwołującym w tym samym zakładzie pracy, znają charakter pracy i rodzaj wykonywanych przez niego obowiązków. Zeznania tych świadków znajdują też potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach osobowych jak i w zaświadczeniu wystawionym przez pracodawcę dotyczącym wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Sąd uznał także za wiarygodne zeznania odwołującego bowiem są one szczere, przekonywujące i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity, Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego m.in. w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy wynosi w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

W świetle przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1)okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Powyższy przepis pozwala na uwzględnienie okresów ubezpieczenia społecznego rolników, obejmującego również domowników, a także okresów prowadzenia gospodarstwa rolnego i pracy w nim domowników rolnika, przypadających w czasie, kiedy nie funkcjonowało ubezpieczenie społeczne rolników. Przepis nie zawiera definicji prowadzenia gospodarstwa rolnego (na przykład w zakresie jego obszaru) ani definicji pracy w gospodarstwie rolnym. Jednakowe traktowanie okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników na równi z okresami, kiedy ubezpieczenie to nie funkcjonowało, oznacza, że przepis dotyczy prowadzenia gospodarstwa rolnego i pracy w nim na takich zasadach, na jakich zostało ono objęte ubezpieczeniem społecznym rolników. W przepisach regulujących ubezpieczenie społeczne rolników należy szukać definicji gospodarstwa rolnego, osoby prowadzącej gospodarstwo rolne i osoby wykonującej pracę w gospodarstwie rolnym. Za wymienione w art. 10 pkt 3 przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym, uważa się okresy wykonywania pracy na takich warunkach, jakie po dniu 1 stycznia 1983 r. dawałyby podstawę do objęcia ubezpieczeniem społecznym rolników. Takie stanowisko zawarł m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 lipca 2001 r. sygn. akt II UKN 460/00 (OSNP 2003/7/189). W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd ten stwierdził, że definicja domownika zawarta w art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) wymaga zamieszkiwania z rolnikiem lub w bliskim sąsiedztwie i stałej pracy w gospodarstwie rolnym. Stała praca w gospodarstwie rolnym nie polega na codziennym wykonywaniu czynności rolniczych, co ze względu na rozmiar gospodarstwa lub rodzaj produkcji rolnej może nie być w pewnych okresach konieczne, lecz polega na gotowości do wykonania pracy rolniczej, jeżeli sytuacja tego wymaga. Dlatego wymogiem jest zamieszkiwanie w pobliżu gospodarstwa rolnego, co zapewnia dyspozycyjność osoby pracującej w gospodarstwie.

W ocenie Sądu na podstawie przeprowadzonego postępowania przyjąć należy, że rodzice wnioskodawcy byli rolnikami w rozumieniu przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym rolników i ich rodzin bowiem byli posiadaczami gospodarstwa rolnego o powierzchni powyżej (...) gruntów rolnych i leśnych i prowadzili na tych gruntach działalność rolniczą do dnia 13.10.1973 r. Odwołujący po ukończeniu 16 roku życia tj. od 20.06.1970 r. uczył się wprawdzie w szkole zawodowej, ale mieszkał z rodzicami w gospodarstwie rolnym do dnia 25.08.1973 r. i cały czas pracował razem z nimi w polu oraz przy inwentarzu wykonując wszystkie prace, był też w stałej gotowości do wykonania pracy a praca ta stanowiła wówczas jedynie źródło jego utrzymania. Także w czasie roku szkolnego, kiedy dojeżdżał do szkoły taką pracę w gospodarstwie rolnym wykonywał przez co najmniej 4 godziny dziennie i od godziny 16.00 był w stałej dyspozycji do jej wykonywania. Także po ukończeniu nauki w szkole tj. po 20.06.1973 r. odwołujący nadal zamieszkiwał w gospodarstwie , pomimo wymeldowania, i wówczas już w większym wymiarze wykonywał wszystkie niezbędne prace zarówno w polu jak i przy oprzątaniu i karmieniu trzody chlewnej i bydła. Ubezpieczony pracował w gospodarstwie rolnym rodziców nieprzerwanie do dnia 25.08.1973 r. Powyższy okres obejmuje 3 lata, 2 miesiące i 6 dni i po doliczeniu tego okresu pracy w gospodarstwie rolnym do okresów już uwzględnionych przez organ rentowy odwołujący będzie posiadał wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy.

Jeśli chodzi o okresy pracy w szczególnych warunkach to podkreślić należy, że wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk ustala się w oparciu o przepisy dotychczasowe, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W myśl przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tymże rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W świetle natomiast przepisu § 4 powołanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W załączniku do powołanego rozporządzenia znajduje się wykaz A, który określa prace w szczególnych warunkach uprawniające do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury w poszczególnych gałęziach przemysłu. W dziale II tego wykazu (obejmującym prace w energetyce) wymienione są prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że wnioskodawca w postępowaniu przed organem rentowym udokumentował 13 lat, 3 miesiące i 22 dni okresów pracy w szczególnych warunkach i była to praca w energetyce – przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych, na stanowisku monter kotłów i urządzeń pomocniczych.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że wnioskodawca wykonywał również taką prace w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w K. od 01.03.1992 r. do 08.08.1994 r. (2 lata, 5 miesięcy i 8 dni) bowiem w tym czasie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy montażu i remoncie urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych jakimi są kotły energetyczne na stanowisku montera kotłów. Tego rodzaju prace są wymienione w wykazie A dział II załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r., a stanowisko odwołującego zostało też wymienione w zarządzeniu resortowym. Wprawdzie pod poz. 29 wpisano tam – monter kotłów i urządzeń pomocniczych , a pracodawca określił stanowisko odwołującego jako monter kotłów to jednak charakter pracy , jaką ubezpieczony wykonywał jest tożsamy z pracą wskazaną w rozporządzeniu RM z dnia 7.02.1983 r. Wprawdzie w tym okresie zatrudnienia odwołujący pobierał zasiłek chorobowy łącznie przez 1 rok, 6 miesięcy i 1 dzień jednak wbrew wywodom pozwanego brak jest podstaw do odliczenia tego okresu w stażu pracy w szczególnych warunkach. W utrwalonym orzecznictwie przyjmuje się , że do okresu pracy w szczególnych warunkach, o jakich mowa w § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wlicza się okresy zasiłku chorobowego w czasie trwania tego stosunku pracy, przypadające po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (tak uchwała SN z dnia 27.11.2003 r. III UZP 10/03, OSNP 2004/5/87).

Po uwzględnieniu powyższego okresu jako okresu wykonywania przez wnioskodawcę pracy w szczególnych warunkach i doliczeniu go do okresu już udokumentowanego (13 lat, 3 miesiące i 22 dni) stwierdzić należy, że odwołujący legitymuje się ponad 15 – letnim okresem wykonywania pracy w szczególnych warunkach i jest to okres wystarczający by uznać, że wnioskodawca spełnia przesłanki od nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia stwierdzić należy, że Z. J. spełnił wszystkie niezbędne przesłanki do nabycia prawa do emerytury określone w powołanych przepisach bowiem ukończył wiek emerytalny 60 lat, nie jest członkiem OFE, do dnia 01.01.1999 r. posiada okres składkowy i nieskładkowy uzupełniony okresem pracy w gospodarstwie rolnym rodziców obejmujący 25 lat oraz staż pracy w szczególnych warunkach wynoszący ponad 15 lat. Dlatego też Sąd, działając na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

W świetle przepisu art. 118 ust. 1a ustawy z dnia 17.12.1998 r. w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

W przedmiotowej sprawie , zdaniem Sądu , pozwany organ rentowy nie ponosi odpowiedzialność za nieustalenie prawa do emerytury dla wnioskodawcy. Wprawdzie odwołujący przedstawił w postępowaniu przed organem rentowym świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach za sporny okres jednakże z dołączonych do wniosku dokumentów , w tym oświadczeń świadków i samego odwołującego , nie wynika by udokumentował posiadanie co najmniej 25 lat okresów składkowych, wówczas bowiem odwołujący domagał się uwzględnienia okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców do dnia 19.04.1973 r. Dopiero w postępowaniu przed Sądem ubezpieczony wywodził i dokumentował, iż w gospodarstwie rolnym zamieszkiwał i pracował do dnia 25.08.1973 r., co pozwoliło ostatecznie ustalić, że spełnia wszystkie przesłanki do nabycia prawa do emerytury.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, na podstawie powołanego przepisu, orzekł jak w punkcie 2 wyroku.

SSO E. Majewska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Witkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia – Elżbieta Majewska
Data wytworzenia informacji: