Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 3/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. J. (1)

M. Z. (1)

1.  w dniu 28 sierpnia 2022 roku w K. przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z M. Z. (1) po wdarciu się przez uchylone okno do mieszkania zlokalizowanego pod wyżej wskazanym adresem dokonał rozboju na osobie H. H. (1) używając przemocy wobec osoby pokrzywdzonego oraz grożąc natychmiastowym jej użyciem w ten sposób, że M. Z. (1) uderzył H. H. (1) kilka razy rękoma i raz przeciwwagą od teleskopu w twarz i głowę, a także posługiwał się siekierą – przedmiotem podobnie niebezpiecznym do noża – demonstrując to narzędzie pokrzywdzonemu i przystawiając je do jego policzka, powodując ranę ciętą, przy czym wymienieni sprawcy jednocześnie zażądali wydania pieniędzy, przeszukiwali w celu ich znalezienia mieszkanie i zabrali pokrzywdzonemu w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 5 złotych oraz kluczyki od samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...);

2.  w okresie od 18 sierpnia 2022 r. do 28 sierpnia 2022 r. w K. przy ulicy (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a w dniu 28 sierpnia 2022 roku wspólnie i w porozumieniu z S. J. (1), dokonał kilka razy rozboju na sobie H. H. (1) używając przemocy wobec osoby pokrzywdzonego oraz grożąc natychmiastowym jej użyciem w ten sposób, że bił H. H. (1) rękoma po głowie i twarzy, a także posługiwał się nożem w ten sposób, że demonstrował ten przedmiot i przystawiał go pokrzywdzonemu do szyi, żądając jednocześnie wydania pieniędzy i zabrał pokrzywdzonemu łącznie kwotę 1000 złotych, a 28 sierpnia 2022 r. po wdarciu się przez uchylone okno do mieszkania zlokalizowanego pod wyżej wskazanym adresem uderzył H. H. (1) kilka razy rękoma i raz przeciwwagą od teleskopu w twarz i głowę, a także posługiwał się siekierą – to jest przedmiotem podobnie niebezpiecznym do noża – demonstrując to narzędzie pokrzywdzonemu i przystawiając je do jego policzka, powodując ranę ciętą, przy czym wymienieni sprawcy jednocześnie zażądali wydania pieniędzy, przeszukiwali w celu ich znalezienia mieszkanie i zabrali pokrzywdzonemu w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 5 złotych oraz kluczyki od samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...),

3.  w okresie 25 do 26 sierpnia 2022 roku, przy ul. (...) w K., woj. (...), stosował wobec H. H. (1) groźby karalne pozbawienia życia lub zdrowi w celu zmuszenia go do określonego działania – wpuszczenia do zajmowanego przez pokrzywdzonego mieszkania.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyny 1, 2 i 3:

a)  spotkanie H. H. (1) i M. Z. (1) w dniu 18 sierpnia 2022 r. w K. około godziny 22:20,

b)  nawiązanie wówczas rozmowy przez M. Z. (1), stwierdził on, że wie, iż H. H. (1) ma pieniądze, ponieważ gra na giełdzie, oskarżony ten zakomunikował też, iż idzie do mieszkania pokrzywdzonego, ponieważ chce porozmawiać o inwestowaniu, gdy H. H. (1) odpowiedział, że nie zgadza się na tę wizytę, M. Z. (1) wyjął dość długi nóż i powiedział, iż już nie raz go używał i dla niego to nie problem, pokrzywdzony w obawie przez wymienionym wpuścił go wówczas do swojego mieszkania, zlokalizowanego w K., przy ul. (...),

c)  spożywanie w ww. lokalu mieszkalnym przez wymienionych mężczyzn wódki przyniesionej przez M. Z. (1),

d)  pokrzywdzony H. H. (1) jest transwestytą i fetyszystą, wymieniony wstydził się ujawnienia tych sekretów, m.in. z tego powodu nie zgłosił wcześniej organom ścigania zachowań jakich dopuszczał się M. Z. (1), dodatkowo obawiał się on tego oskarżonego, który zachowywał się w brutalny opisany wyżej sposób, a jednocześnie podkreślał, iż nie obawia się ani organów ścigania, ani odpowiedzialności karnej,

e)  zdolność zapamiętywania H. H. (1) nie budzi zastrzeżeń, posiada luki pamięciowe do czego otwarcie się przyznaje, nie stara się ich wypełniać własnymi wyobrażeniami, jedynie w niektórych kwestiach (np. możliwości wykorzystania seksualnego przez oskarżonych) odnosi się do własnych odczuć;

Czyny 1 i 2:

a)  wizyty M. Z. (1) w mieszkaniu H. H. (1) w kolejnych dniach aż do 28 sierpnia 2022 r., podczas których dopuścił się on kilku przestępstw rozboju na osobie H. H. (1) w ten sposób, że działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a w dniu 28 sierpnia 2022 r. wspólnie i w porozumieniu z S. J. (1), używając przemocy wobec pokrzywdzonego oraz grożąc jej natychmiastowym użyciem w ten sposób, że bił H. H. (2) rękoma po głowie i twarzy, a także posługiwał się nożem w ten sposób, że demonstrował ten przedmiot i przystawiał go pokrzywdzonemu do szyi żądając jednocześnie wydania pieniędzy i zabrał pokrzywdzonemu łącznie kwotę 1000 złotych, w trakcie wskazanych spotkań oskarżony i pokrzywdzony spożywali alkohol, H. H. (1) obawiał się M. Z. (1), który czasami przychodził z S. J. (1), pierwszy ze wskazanych oskarżonych domagał się ww. pieniędzy na alkohol, groził, że zrobi krzywdę dzieciom pokrzywdzonego albo jego partnerce lub jej synowi, zabraniał też zawiadamiania policji grożąc „poucinaniem głów” córkom H. H. (1), gdy próbował się przeciwstawić temu zachowaniu (nie chciał opisanych spotkań i przekazywania pieniędzy) M. Z. (1) bił go w opisany wyżej sposób oraz przykładał nóż kuchenny do jego szyi, pokrzywdzony obawiając się o własne życie i zdrowie oraz o bezpieczeństwo bliskich mu osób przekazał ww. kwotę oskarżonemu,

b)  28 sierpnia 2022 r. około godziny 22:00 do mieszkania H. H. (1) przyszli M. Z. (1) i S. J. (1), pokrzywdzony nie chciał ich wpuścić do lokalu, M. Z. (1) uderzał więc w drzwi, krzyczał, że je rozwali, ma siekierę i „załatwi” H. H. (1), jeśli ten ich nie wpuści, S. J. (1) nie groził pokrzywdzonemu, ale też krzyczał, aby otworzył drzwi,

c)  ponieważ H. H. (1) nie otworzył drzwi M. Z. (1) i S. J. (1) wdarli się do mieszkania, znajdującego się na parterze, przez uchylone okno,

d)  następnie wymienieni stanęli nad pokrzywdzonym, M. Z. (1) pokazał trzymaną w dłoni siekierę, mówił „zobacz mam siekierę”, następnie obaj oskarżeni zaczęli szukać pieniędzy, wyrzucali rzeczy z szafek, jednocześnie M. Z. (1) krzyczał, że zajebie H. H. (1) oraz uderzył go kilka razy ręką w twarz oraz przeciwwagą od teleskopu w głowę, ponadto przystawiał siekierę do policzka pokrzywdzonego, powodując w ten sposób ranę ciętą wskazanego policzka, S. J. (1) powiedział, że jest uzależniony, żeby H. H. (1) dał mu cokolwiek leki albo pieniądze (k. 539v-540), przeszukując mieszkanie oskarżeni znaleźli 5 złotych w bilonie, które zabrali w celu przywłaszczenia wraz z kluczykami od samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...),

e)  H. H. (1) dokonał zgłoszenia zdarzenia z dnia 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 23:16 tego samego dnia na numer alarmowy, podał że został zaatakowany siekierą przez dwóch sprawców, został zraniony w policzek, był bity przez ostatnie dwa tygodnie, podczas rozmowy z dyspozytorami był roztrzęsiony i zapłakany,

f)  pozostawanie przez H. H. (1) w nocy z 28 na 29 sierpnia 2022 r. w stanie nietrzeźwości o godzinie 0:35 i 0:44 posiadał odpowiednio 0,67 i 0,63 mg alkoholu na itr wydychanego powietrza, o godzinie 10:28 był trzeźwy,

g)  podczas przeszukania miejsca zamieszkania M. Z. (1) zabezpieczono toporek z drewnianą rękojeścią oraz kluczyki od samochodu pokrzywdzonego;

Czyn 3:

a)  w okresie od 25 do 26 sierpnia 2022 r. (czwartek – piątek przed 29 sierpnia 2022 r. – k. 9v) M. Z. (1) dobijał się do drzwi mieszkania H. H. (1), który go nie wpuścił, wówczas oskarżony groził pokrzywdzonemu pozbawieniem życia lub zdrowia – mówił, że go „odjebie”, wymieniony działał w ten sposób w celu zmuszenia H. H. (1) do określonego działania – wpuszczenia go (M. Z.) do ww. lokalu mieszkalnego;

Czyny 1:

a)  S. J. (1) nie jest upośledzony umysłowo ani chory psychicznie, biegli lekarze psychiatrzy oraz biegły psycholog rozpoznali natomiast u niego politoksykomanię (uzależnienie od różnych środków psychoaktywnych), w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, może on uczestniczyć w postępowaniu karnym,

b)  podczas zatrzymania przez policję w dniu 29 sierpnia 2022 r. o godzinie 14:23 S. J. (1) był trzewy,

c)  S. J. (1) ma wykształcenie wyższe – ukończył (...) Ekonomiczny w P., jest żonaty, posiada jedno dziecko w wieku 16 lat, nie pracuje, nie posiada majątku,

d)  w Areszcie Śledczym w O. W.. miał pozytywną opinię,

e)  nie był wcześniej karany;

Czyny 2 i 3:

a)  M. Z. (1) posiada pozytywną opinię w Areszcie Śledczym w O. W..,

b)  ma wykształcenie gimnazjalne, jest bezdzietnym kawalerem, pozostaje bez stałej pracy, nie ma majątku,

c)  był wcześniej karany za przestępstwa z art. 178a§1 i z art. 157§2 k.k. na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

- zeznania świadka H. H. (1),

- zeznania ww. świadka,

- ww. dowody,

- zeznania świadka H. H. (1),

- opinia wydana przez biegłego psychologa B. J.;

- zeznania ww. świadka,

- wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1),

- wyjaśnienia oskarżonego S. J. (1),

- dowody j/w,

- zeznania świadka A. H.,

- zeznania świadka S. P.,

- zeznania świadka L. Z.,

- zeznania świadka M. P.,

- zeznania świadka K. P.,

- dowody j/w,

- dowody j/w,

- protokół oględzin osoby H. H.,

- protokół oględzin miejsca zdarzenia,

- dokumentacja medyczna dot. H. H.,

- zdjęcia przeciwwagi,

- nagranie nadesłane przez Wojewodę (...) na płycie oraz wydruki z tej płyty,

- protokoły badania stanu trzeźwości,

- protokół przeszukania,

- protokół oględzin przedmiotów,

- pokwitowanie odbioru rzeczy;

- ww. zeznania świadka H. H. (1),

- wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1);

- opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów C. S. i J. O.,

- opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów A. S. i M. S. oraz biegłego psychologa M. K.,

- informacja dyrektora Aresztu Śledczego w O. W.. wraz z załącznikami, w tym książką zdrowia osadzonego,

- historii choroby z Przychodni (...),

- protokół badania stanu trzeźwości,

- wywiad środowiskowy sporządzony przez kuratora Sądowego,

- opinia z aresztu śledczego,

- dane o karalności;

- opinia z aresztu śledczego,

- wywiad środowiskowy sporządzony przez kuratora Sądowego,

- dane o karalności.

k. 7-10, 93-94, 171-172 i 245 w zw. z k. 539-546v,

k. j/w,

j/w,

k. 540,

k. 719;

j/w,

k. 142-144 i 156 w zw. z k. 538 oraz k. 546,

k. 97-99, 114-115, 119 i 340-342 w zw. z k. 537-538 oraz k. 546,

k. j/w,

k. 62-63 i 145—146 w zw. z k. 547v-550,

k. 681-683,

k. 686,

k. 683-685,

k. 760v-762v,

k. j/w,

k. j/w,

k. 13-20,

k. 21-50,

k. 285-286,

536 i 576,

k. 574-575,

k. 613-614 i 809-817,

k. 4 i 6,

k. 136-138,

k. 187-190,

k. 345;

k. j/w,

k. j/w,

k. 261-263, 344,

k. 790,

k. 493-513,

k. 669-676,

k. 54,

k. 229,

k. 488-489,

k. 423;

k. 491-492,

k. 230,

k. 421-422.

2.1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. J. (1)

czyn przypisany w pkt I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyny I części rozstrzygającej wyroku:

a)  niepoczytalność oskarżonego S. J. (1) in tempore criminis.

- opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów C. S. i J. O.,

- opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów A. S. i M. S. oraz biegłego psychologa M. K.,

- informacja dyrektora Aresztu Śledczego w O. W.. wraz z załącznikami, w tym książką zdrowia osadzonego,

- historii choroby z Przychodni (...).

k. k. 261-263, 344,

k. 790,

k. 493-513,

k. 669-676.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad 1.1 czyny 1, 2, 3 a, b, c, d,

Czyny 1, 2 a, b, c, d, Czyn 3 a,

Ad. 1.1 czyny 1 i 2 a, b, c, d, Czyn 3 a;

Ad. 1.1 czyny 1 i 2 b, c, d;

Ad 1.1 czyny 1 i 2 b, c, d;

Ad. 1.1 czyny 1 i 2 b, c, d;

Ad. 1.1 czyny 1, 2, 3 e

Ad. 1.1 czyny 1, 2 e;

Ad. 1.1 czyn 1a oraz 2.1 czyn I części rozstrzygającej wyroku a;

Ad. 1.1 czyn 1a oraz 2.1 czyn I części rozstrzygającej wyroku a;

Ad. 1.1 czyn 1 c oraz czyny 2, 3 b;

Ad. 1.1 czyn 1 d oraz czyny 2, 3 a;

Ad. 1.1 czyn 1 e oraz czyny 2, 3 c;

Ad. 1.1 czyn 1, 2 d;

Ad. 1.1 czyn 1, 2 f oraz czyn 1 b;

Ad. 1.1 czyn 1, 2 g.

- zeznania świadka H. H. (1),

- wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1),

- wyjaśniania oskarżonego S. J. (1);

- zeznania świadka A. H.;

- zeznania świadków S. P., L. Z., M. P. i K. P.;

- opinia biegłego psychologa B. J.;

- zapisy zawarte na płycie nadesłanej przez Wojewodę (...) i wydruki z tej płyty;

- opinie wydane przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów C. S. i J. O. oraz przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów A. S. i M. S. wraz z biegłym psychologiem M. K.;

- informacja dyrektora Aresztu Śledczego w O. W.. wraz z załącznikami, w tym książką zdrowia osadzonego oraz historia choroby z Przychodni (...);

- wywiady środowiskowe sporządzone przez kuratora sądowego;

- opinie z aresztu śledczego;

- dane o karalności;

- protokoły oględzin osoby, miejsca, dokumentacja medyczna dot. pokrzywdzonego, zdjęcie przeciwwagi;

- protokoły badania stanu trzeźwości;

- protokoły przeszukania, oględzin i pokwitowania odbioru.

Zeznania te są konsekwentne, szczera, prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, nadto korespondują i uzupełniają się z zeznaniami świadków A. H., S. P., M. P., L. Z. i K. P., a częściowo także z wyjaśnieniami oskarżonych M. Z. (1) i S. J. (1), pierwszy z nich przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i potwierdził, iż 28 sierpnia 2022 r. był w mieszkaniu wskazanego obok świadka z siekierą, był wówczas pijany, „coś tam groziłem, ale chciałem go tylko zastraszyć, potknąłem się o dywan, nie chciałem nic mu zrobić” (k. 143), chodził do H. od 18 sierpnia, żeby się napić alkoholu, czasami był z nim S. J. (1); przyznał też, iż był 25 lub 26 sierpnia pod drzwiami mieszkania H. i domagał się wpuszczenia, możliwe, że padły takie słowa, bywało, że poszedł sam z siebie do pokrzywdzonego, ale bywało też, iż on sam po niego przyjeżdżał, potwierdził też, iż 28 sierpnia wzięli z mieszkania H. H. (1) 5 złotych na piwo, ale w końcu nie poszli na nie, oskarżony M. Z. (1) przyznał się też do popełnienia zarzucanych mu czynów w toku rozprawy głównej (k. 538); oskarżony S. J. (1) podczas postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że M. Z. (1) w dnu 28 sierpnia 2022 r. przebywał w jego (S. J.) domu, wziął wówczas siekierę, ostrzył ją na szlifierce, wg S. J. chciał nią kogoś nastraszyć, później byli w jednym z bloków w K., właściciel mieszkania nie chciał otworzyć im drzwi, M. uderzył ww. siekierą w te drzwi, następnie obeszli budynek, zobaczyli uchylone okno i weszli przez nie do lokalu, oskarżony znał właściciela mieszkania, M. się z nim kłócił, pytał gdzie ma pieniądze, jakieś pieniądze były w kubku, M. je wziął, a on (S. J.) podniósł z podłogi jedną złotówkę i włożył do kieszeni, M. będąc w tym mieszkaniu trzymał w ręce siekierę, oskarżony – jak podał – jak wszedł do tego mieszkania to wiedział już mężczyznę zakrwawionego (k. 98); przed Sądem Rejonowym w Kole przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czyny (k. 119);

wartość dowodowa zeznań świadka H. H. (1) znajduje też potwierdzenie w opinii biegłego psychologa B. J., dokumentacji medycznej dotyczącej pokrzywdzonego oraz nagraniu zgłoszenia na numer alarmowy dokonanego przez ww. pokrzywdzonego w dniu 28 sierpnia 2022 r.; treść tego nagrania, sposób wypowiadania się H. H. (1), słyszalny płacz, wskazuje na to, iż zachowanie oskarżonych spowodowało poważny stres, uraz psychiczny u pokrzywdzonego, wstrząs, był on bardzo zdenerwowany, przestraszony, wręcz przerażony; nie można w świetle tego nagrania w sposób przekonujący twierdzić, aby pokrzywdzony z własnej inicjatywny i dobrowolnie spotykał się z oskarżonymi, był on do tego zmuszany przez M. Z. (1), przy czym obaj skarżeni potwierdzili, że 28 sierpnia 2022 r. wdarli się do mieszkania H. H. (5) posiadając przy sobie siekierę;

zeznania tego świadka były szczere, ponieważ opisał on swoje specyficzne upodobania, co wiązało się z uczuciem wstydu, skrępowania; ponadto zeznania te nie były tendencyjne i jednostronne, przyznał on bowiem, że oskarżony S. J. (1) domagał się pieniędzy i w rezultacie niewielką kwotę zabrał w celu przywłaszczenia, ale nie stosował przy tym przemocy – nie bił pokrzywdzonego ani nie posługiwał się siekierą, w pełni jednak wiedział o tym, iż taką siekierą posługuje się współoskarżony,

pokrzywdzony nie próbował okoliczności, których nie pamiętał wypełniać jakimiś wymyślonymi faktami, szczerze przyznawał, że pewnych okoliczności nie pamięta, chociażby z tego powodu, iż również pozostawał pod wpływem alkoholu;

dodać wreszcie trzeba, iż okoliczności dotyczące wykorzystania seksualnego nie były przedmiotem niniejszego postępowania, a więc sąd nie będzie się do nich odnosił w pisemnym uzasadnieniu wyroku;

wyjaśnienia tego oskarżonego są w dużej części wiarygodne, albowiem zgodne z zeznaniami świadka – pokrzywdzonego H. H. (1) oraz wyjaśnieniami współoskarżonego;

niewiarygodne są te wyjaśnienia jedynie w zakresie w jakim oskarżony zaprzeczył, aby w okresie od 18 do 28 sierpnia 2022 r. dopuścił się kilku rozbojów posługując się nożem i dokonując zaboru w celu przywłaszczenia łącznej kwoty 1000 złotych, w tej części relacja ta pozostaje w oczywistej sprzeczności z wyżej wskazanymi zeznaniami świadka H. H. (1), znajdującymi oparcie w powołanym nagrani z centrum powiadamiania ratunkowego;

niewiarygodne jest też twierdzenie, jakoby oskarżony zabrał kluczyki od samochodu pokrzywdzonego, aby ten nie jeździł tym pojazdem znajdując się w stanie nietrzeźwości; twierdzenie to, w ocenie sądu, jest nieprzekonujące i mało prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczania życiowego, trudno bowiem uznać za wiarygodną relację, iż oskarżony sam znajdujący się w stanie nietrzeźwości, dokonał uszkodzenia ciała przywodnego i kradzieży na jego szkodę, a jednocześnie wykazał się troską o ofiarę – zabrał kluczyki, aby pokrzywdzony nie jeździł samochodem będąc pod wpływem alkoholu;

w ocenie sądu, w większości wiarygodne są pierwsze wyjaśnienia tego oskarżonego złożone podczas postępowania przygotowawczego, wskazał on wówczas precyzyjnie, iż pewnych okoliczności nie pamięta, podał te co do, których nie miał wątpliwości;

wyjaśnienia tego oskarżonego złożone podczas rozprawy głównej, kiedy stwierdził on, iż tego nie popełnił, nie miał świadomości popełnienia czynu, są całkowicie niewiarygodne, obliczone na uniknięcie odpowiedzialności karnej w oparciu o rozwijaną przez obrońcę tego oskarżonego teorię rzekomej niepoczytalności; twierdzenia te (dot. niepoczytalności) pozostają jednak w sprzeczności z dwoma opiniami biegłych lekarzy psychiatrów, w sumie oskarżonego S. J. (1) badało 4 lekarzy psychiatrów oraz psycholog, ponadto jak wynika z ww. pierwotnych wyjaśnień tego oskarżonego w pełni miał on świadomość ostrzenia narzędzia zbrodni – siekiery w jego garażu, posługiwania się tym przedmiotem podczas zdarzenia przez współoskarżonego, uszkodzenia ciała pokrzywdzonego, zaboru pieniędzy, przy czym sam również dokonał zaboru - 1 złotówki, co sam przyznał (k. 98), trudno uznać, aby oskarżony podczas przesłuchania dwa dni po zdarzeniu zmyślił tak szczegółową okoliczność, przy czym wskazywał on jednocześnie na okoliczności, których nie pamięta, np. to w jaki sposób dotarli z miejsca jego (oskarżonego) zamieszkania do lokalu zajmowanego przez pokrzywdzonego;

zeznania wskazanego obok świadka (ojca pokrzywdzonego) zasługują w przeważającej części na przymiot wiarygodności, jest to świadek, który przede wszystkim zrelacjonował okoliczności przekazane mu przez pokrzywdzonego, niewiarygodne okazało się jedynie stwierdzenie, że M. P. przekazał M. Z. (1) informacje dot. pokrzywdzonego – iż gra na giełdzie i jest dobrze sytuowany, okoliczności tej nie potwierdzili bowiem świadkowie H. H. (1) i M. P.;

zeznania wskazanych obok świadków są w pełni wiarygodne, były bowiem one spójne i przekonujące, a dodatkowo zgodne z relacją świadka H. H. (1), sąd nie doszukał się powodów, dla których mieliby oni składać zeznania niezgodne z prawdą;

opinia ta wydana została na podstawie badań pokrzywdzonego i akt niniejszego postępowania karnego, nie zawiera ona braków i błędów logicznych, sąd nie znalazł powodów, dla których należałoby ją zakwestionować;

zapisy zawarte na wskazanym obok nośniku nie budzą wątpliwości, jest to dowód obiektywny, nie był on też kwestionowany przez żadną ze stron niniejszego postępowania karnego;

wskazane obok opinie wydane zostały na podstawie bezpośrednich badań oskarżonego oraz materiałów zgromadzonych w aktach sprawy, przy czym drugi zespół biegłych dysponował również dokumentacją nadesłaną z Aresztu Śledczego w O. W.., w tym książką zdrowia osadzonego, opinie te są jasne, pełne, szczegółowe, nie zawierają błędów logicznych, a przy tym są wzajemnie zgodne, nie zachodzą sprzeczności pomiędzy nimi, jak i sprzeczności wewnętrzne zawarte w samych opiniach, należy uznać więc te opinie za w pełni przydatne dla czynienia na ich podstawie ustaleń faktycznych, polemika z nimi stanowi jedynie gołosłowną próbę ich zakwestionowania przez osoby nie dysponujące właściwą wiedzą specjalistyczną;

wartość dowodowa wskazanego dokumentu, ich autentyczność oraz prawdziwość treści w nich zawartych, nie budzi żądnych wątpliwości,

także te dokumenty należy uznać za w pełni przydatny i nie budzący wątpliwości;

wartość dowodowa tych dowodów nie była kwestionowana i sąd nie znalazł podstaw, aby to czynić z urzędu;

należało ocenić podobnie jak wyżej wskazanych dokumentów;

wartość dowodowa wskazanych obok dokumentów nie budziła żadnych wątpliwości sądu;

brak jest podstaw, aby zakwestionować te dokumenty, tym bardziej, że pokrzywdzony przyznał, iż w dniu 28 sierpnia 2022 r. spożywał alkohol w godzinach poprzedzających zdarzenie objęte zarzutami;

wartość dowodowa także tych dokumentów nie budziła cienia wątpliwości.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad 1.1 czyny 1, 2 a, b, c, d, czyn 3 a;

Ad. 1.1 czyny 1, 2 b, c, d;

- wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1)

- wyjaśnienia oskarżonego S. J. (1);

- zeznania świadków J. J. i M. J..

wyżej w pozycji 2.1 sąd wskazał już w jakim zakresie uznał wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) za niewiarygodne;

także wyjaśnienia tego oskarżonego zostały ocenione w punkcie 2.1;

wskazani obok świadkowie skorzystali z prawa do odmowy składania zeznań jako osoby najbliższe dla oskarżonego S. J. (1) (k. 685v i 546v).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

art. 280§2k.k. i art. 193§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. (punkt I wyroku).

S. J. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 280§2 k.k. stanowi przestępstwo rozboju w postaci kwalifikowanej polegającej na posługiwaniu się przez sprawcę bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym lub wspólnie z inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem;

rozbój to kradzież przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowym jej użyciem, przemoc i groźba jej użycia ma doprowadzić do przełamania oporu osoby pokrzywdzonej i wydania przez nią mienia, które sprawca kradnie (zabiera w celu przywłaszczenia), oskarżony M. Z. (1) używał przemocy wobec pokrzywdzonego H. H. (1) – uderzył go kilka razy rękoma i raz przeciwwagą od teleskopu w twarz i głowę, dodatkowo oskarżony ten groził pokrzywdzonemu natychmiastowym użyciem przemocy w ten sposób, że demonstrował trzymaną w dłoni siekierę, mówił „zobacz mam siekierę”, krzyczał, że „zajebie” H. H. (1) oraz przystawił siekierę do policzka pokrzywdzonego powodując ranę ciętą, jednocześnie obaj oskarżeni żądali wydania pieniędzy, przeszukiwali mieszkanie, w rezultacie dokonali zaboru w celu przywłaszczania kwoty 5 złotych oraz kluczyków od samochodu osobowego marki A. (...);

zakres znaczeniowy określenia „posługuje się” na gruncie przepisu art. 280 § 2 jest stosunkowo szeroki, obejmuje w szczególności wszelkie formy manipulowania bronią lub przedmiotem wymienionym w tym przepisie, a także jego okazywanie, pod warunkiem jednak, że taka demonstracja zostaje podjęta w celu wzbudzenia u pokrzywdzonego obawy jego użycia i wywołania w jego psychice uczucia (stanu) bezbronności (por. wyrok SA w Białymstoku z 9.10.2003 r., II AKa 266/03, OSAB 2004/1, poz. 29);

do kategorii „innych podobnie niebezpiecznych przedmiotów” należy zaliczyć te, których użycie może spowodować śmierć człowieka lub znaczne obrażenia ciała, a więc analogiczne skutki jak użycie broni palnej lub noża, w ocenie sądu, nie może budzić wątpliwości, iż siekiera stanowi przedmiot co najmniej podobnie niebezpieczny do noża;

oskarżeni wypełnili więc wszystkie znamiona przestępstwa z art. 280§2 k.k. – działanie ich było skierowane przeciwko zdrowiu i wolności pokrzywdzonych, a także przeciwko mieniu, oskarżony S. J. (1) chociaż sam nie posługiwał się siekierą, jednak działał wspólnie i w porozumieniu z M. Z. (1), który posługiwał się tą bronią, pochodzącą z domu S. J. (1), naostrzoną wcześniej w garażu tego ostatniego oskarżonego;

jednocześnie oskarżeni wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 193§1 k.k., ponieważ wdarli się do mieszkania pokrzywdzonego przez uchylone okno;

wdarcie oznacza wejście do cudzego obiektu wbrew wyraźnie wyrażonej woli uprawnionego, decyduje nie techniczny sposób wejścia do mieszkania, lecz wola naruszenia miru domowego, nie ulega wątpliwości, iż oskarżeni wyczerpali znamiona tego występku, działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim zdając sobie w pełni sprawę, iż działają wbrew woli osoby uprawnionej – pokrzywdzonego, który nie otworzył im drzwi i nie pozwolił na wejście do lokalu, pomimo dobijania się do drzwi i gróźb wypowiadanych przez M. Z. (1);

oskarżony S. J. (1) wyczerpał więc jednym czynem znamiona opisane w art. 280§2 k.k. i art. 193§1 k.k.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

art. 280§2 k.k. i art. 193§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k. (punkt II wyroku);

art. 191§1 k.k. (punkt III wyroku).

M. Z. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z powodów wyżej już opisanych nie może ulegać wątpliwości, iż oskarżony M. Z. (1) w dniu 28 sierpnia 2022 r. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280§2 k.k. i art. 193§1 k.k.;

ponadto wymieniony w okresie od 18 do 28 sierpnia 2022 r. dopuścił kilka razy rozboju na osobie H. H. (1) posługując się nożem w ten sposób, że używając przemocy wobec osoby pokrzywdzonego oraz grożąc natychmiastowym jej użyciem w ten sposób, że bił wymienionego rękoma po głowie i twarzy, a także posługiwał się nożem w ten sposób, że demonstrował ten przedmiot i przystawiał go pokrzywdzonemu do szyi, żądając jednocześnie wydania pieniędzy, zabrał pokrzywdzonemu łącznie kwotę 1000 złotych, przy czym oskarżony ten działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wyczerpał więc znamiona czynu ciągłego z art. 12§1 k.k.;

czyn zarzucany oskarżonemu w punkcie 1 aktu oskarżenia błędnie został zakwalifikowany na podstawie art. 282 k.k., czyn ten wyczerpywał znamiona z art. 280§2 k.k. i w połączeniu z zarzutem 3 stanowił jeden czyn ciągły;

nie wchodzi w rachubę kwalifikacja z art. 282 k.k.; wprawdzie oskarżony nie usiłował sam zabrać pieniędzy, a tylko używając przemocy i grożąc pokrzywdzonemu natychmiastowym jej użyciem domagał się, by H. H. (1) mu pieniądze oddał, to jednak nalegał na niezwłoczne spełnienie żądania, a nie w dalszej przyszłości; dlatego w rozpoznawanym przypadku należy mówić o rozboju (art. 280 k.k.), a nie o wymuszeniu rozbójniczym (art. 282 k.k.); oskarżony natychmiast zabierał pieniądze, a nie czekał na rozporządzenie nimi przez pokrzywdzonego w przyszłości, np. za miesiąc, tydzień lub choćby dzień, pieniądze miały być i były wydane niezwłocznie, podczas tego samego spotkania oskarżonego z pokrzywdzonym – podczas trwania przedmiotowego zdarzenia; ważne jest, że oskarżony groził pokrzywdzonemu niezwłocznym użyciem przemocy dla natychmiastowego uzyskania pieniędzy (por. wyrok SA w Gdańsku z 23 marca 2000 r., II AKa 47/20); tak więc i w niniejszej sprawie nie ma znaczenia, że dodatkowo (poza stosowaniem przemocy i groźby jej natychmiastowego użycia) oskarżony groził też osobom najbliższym pokrzywdzonego, których w tym miejscu i w tym czasie nie było;

nie zachodzi też kumulatywny zbieg przepisów art. 280 k.k. i art. 282 k.k. ; pomiędzy zakresami typów czynu zabronionego przewidzianymi w tych przepisach zachodzi bowiem stosunek wykluczania; przestępstwo rozboju charakteryzuje się bowiem zachowaniem polegającym na zastosowaniu jednej z form oddziaływania na osobę i niezwłocznym zawładnięciu rzeczą, wymuszenie rozbójnicze natomiast – na zastosowaniu sposobów oddziaływania określonych w art. 282 i doprowadzeniu do rozporządzenia mieniem na przyszłość (por. wyrok SN z 16.12.1999 r., IV KKN 478/99);

czyny zarzucane oskarżonemu M. Z. (1) w punktach 1 i 3 aktu oskarżenia należało więc zakwalifikować jako jeden czyn ciągły wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 280§2 k.k. i art. 193§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k.;

ponadto czyn zarzucany w punkcie 2 aktu oskarżenia należało zakwalifikować z art. 191§1 k.k., ponieważ oskarżony stosował wobec pokrzywdzonego groźby karalne pozbawienia życia lub zdrowia w celu zmuszenia go do określonego działania – wpuszczenia go do mieszkania zajmowanego przez H. H. (1), okoliczności te przyznał sam oskarżony M. Z. (1).

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxxxx

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxxxxx

☐

3.5.  Uniewinnienie

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxxxx

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. J. (1)

M. Z. (1)

pkt I

kara 2 lat pozbawienia wolności

pkt V

obowiązek zapłaty na rzecz oskarżyciela posiłkowego H. H. (1) kwoty 10.000 z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z przestępstwa opisanego w punkcie I oraz kwoty 2,50 zł z tytułu obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej tym przestępstwem

pkt VII

przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodu rzeczowego w postaci toporka z drewnianą rękojeścią

pkt II

kara 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

pkt III

kara 6 miesięcy pozbawienia wolności

pkt IV

kara łączna 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności

pkt VI

obowiązek zapłaty na rzecz oskarżyciela posiłkowego H. H. (1) kwoty 15.000 z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z przestępstwa opisanego w punkcie II oraz kwoty 102,50 zł z tytułu obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej tym przestępstwem

pkt I

pkt I

pkt 1 i 3 aktu oskarżenia

pkt 2 aktu oskarżenia

kary jednostkowe orzeczone w pkt II i III

pkt II

okoliczność obciążająca:

- wypełnienie jednym czynem znamion opisanych w dwóch przepisach ustawy karnej,

okoliczności łagodzące:

- to, iż rola oskarżonego podczas przypisanego mu czynu była mniejsza niż współsprawcy, S. J. (1) nie stosował bowiem przemocy, nie posługiwał się osobiście niebezpiecznym przedmiotem, nie wypowiadał gróźb wobec pokrzywdzonego, chociaż nie może budzić wątpliwości, iż działał wspólnie i w porozumieniu z M. Z. (1) i tym samym nie można kwestionować jego sprawstwa i winy,

- uprzednia niekaralność oskarżonego,

- pozytywna opinia w areszcie śledczym;

biorąc pod uwagę ww. okoliczności łagodzące, w szczególności ww. mniejszą rolę S. J. (1) podczas popełnienia tego czynu, to iż w jego przypadku było to zachowanie jednostkowe, nie uczestniczył on we wcześniejszych zachowaniach współoskarżonego wyczerpujących znamiona przestępstwa rozboju, Sąd uznał, iż nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo z art. 280§2 k.k. byłaby niewspółmiernie surowa dla tego oskarżonego;

na podstawie art. 60§2 i § 6 pkt 2 k.k. kara została więc nadzwyczajnie złagodzona - wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności;

w ocenie sądu, tak wymierzona kara odpowiada stopniowi winy oskarżonego i stopniowi społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, osiągnie też cele w wychowawcze wobec oskarżonego;

sąd orzekł obowiązek zadośćuczynienia za doznaną przez pokrzywdzonego krzywdę w kwocie 10.000 złotych uwzględniając rozmiar tej krzywdy – cierpienie pokrzywdzonego, uraz i traumę jakich doznał podczas przedmiotowego zdarzenia, na rozmiar tej krzywdy wskazuje wyżej opisana rozmowa pokrzywdzonego z dyspozytorem telefonu alarmowego, odnośnie odszkodowania zasądzono połowę skradzionego pokrzywdzonemu mienia;

przepadek wskazanego toporka orzeczono na podstawie art. 44§2 k.k., jako służącego do popełnienia przestępstwa;

okoliczności obciążające:

- uprzednia dwukrotna karalność,

- wypełnienie jednym czynem znamion opisanych w dwóch przepisach ustawy karnej,

- działanie czynem ciągłym,

- wiodąca rola tego oskarżonego w czasie popełnienia przedmiotowego czynu – to on stosował przemoc i dokonał uszkodzenia ciała pokrzywdzonego przy użyciu siekiery, on też wykrzykiwał groźby jeszcze przed wtargnięciem do mieszkania,

okoliczności łagodzące:

- przyznanie się do popełnienia tego czynu,

- pozytywna opinia w areszcie śledczym,

okoliczność obciążająca:

- uprzednia dwukrotna karalność,

okoliczności łagodzące:

- przyznanie się do popełnienia tego czynu,

- pozytywna opinia w areszcie śledczym,

przy wymiarze kary łącznej sąd uwzględnił: to, iż przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie i skierowane był przeciwko tej samej osobie pokrzywdzonej, co znalazło wyraz w zastosowaniu zasady asperacji; tak orzeczona kara łączna będzie właściwą represją karną dla oskarżonego; dodać trzeba, że w brzmieniu przepisu art. 86§1 k.k. od 19 czerwca 2020 r. nie jest już możliwe zastosowanie pełnej absorpcji; a przy tym brak jest podstaw, aby premiować sprawcę dwóch przestępstw poprzez stosowanie tej zasady;

orzekając wskazane środki kompensacyjne sąd uwzględnił ww. okoliczności odnośnie pkt V wyroku, wobec oskarżonego M. Z. (1) orzeczono wyższa kwotę z tytułu zadośćuczynienia, ponieważ jego rola była większa, to on spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonego, bił go rękoma i przeciwwagą od teleskopu oraz groził pozbawieniem życia, ponadto dopuścił się kliku zachowań w ramach czynu ciągłego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. J. (1)

M. Z. (1)

pkt IX

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

pkt X

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

pkt I

pkt IV

zaliczenie na podstawie art. 63 § 1 k.k. okresu rzeczywistego pozbawienia wolności obu oskarżonych w sprawie na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności; wyłączono okres kiedy M. Z. (1) odbywał karę orzeczoną w innej sprawie.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W punkcie VIII wyroku na podstawie art. 230§2 k.p.k. nakazano zwrócić oskarżonemu M. Z. (1) dowód rzeczowy w postaci telefonu komórkowego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt XI, XII, XIII

Podstawa prawna art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( t.j Dz.U. z 1983r. nr 49 poz. 223 z późn.zm.);

zwolniono oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych z uwagi na ich trudną sytuację materialną, obecny brak dochodów, a nadto orzeczone kary izolacyjne (pkt XIII wyroku);

w punkcie XI wyroku zasądzono koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu M. Z. (1), a w punkcie XII od oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesione przez niego wydatki związane z ustanowieniem pełnomocnika, dodać trzeba, że pełnomocnik ten przedłożył spis kosztów 8 dni po wydaniu wyroku (k. 901), koszty zostały więc zgodnie z wnioskiem złożonym w mowie końcowej zasądzone wg norm przepisanych (k. 861v).

6.  Podpis