Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 41/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem . Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,art. 343a lub art. 387 k.p.k. al bo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

3. D. K.

uzasadnienie ograniczono do tego oskarżonego zgodnie z wnioskiem obrońcy

1.  w dniu 12 września 2020 roku w K., około godziny 1:30 na ulicy (...) wspólnie i w porozumieniu H. P. i J. P. dokonali rozboju na osobie M. N. oraz wspólnie i w porozumieniu z E. Ł. wziął udział w pobiciu M. N. w ten sposób, użyli wobec M. N. przemocy polegającej na uderzaniu pięściami po głowie, twarzy i ciele przy czym H. P. uderzając posługiwał się niebezpiecznym przedmiotem w postaci metalowego kastetu założonego na rękę, w wyniku czego M. N. doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości nosowej, wstrząsu mózgu oraz ran tłuczonych głowy, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała pokrzywdzonego na czas dłuższy niż 7 dni oraz dokonali zaboru w celu przywłaszczenia zegarka koloru czarnego o wartości 200 zł i telefonu komórkowego marki (...) o wartości 1000 zł powodując straty w łącznej kwocie 1200 zł na szkodę M. N.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Pobicie M. N. wspólnie i w porozumieniu z H. P., J. P. i E. Ł..

M. N.

S. N. (1)

J. N.

S. P.

E. Ł.

H. P.

J. P.

5 ,23, 250, 321-323, 412, 588

637

49-50, 637,

21 i 636,

130-131, 135, 400, 587

263-268,313

159-160

2.  Dokonanie rozboju, zabór w celu przywłaszczenia zegarka koloru czarnego o wartości 200 zł i telefonu komórkowego (...) o wartości 1000 zł wspólnie i w porozumieniu z H. P., J. P..

M. N.

S. N. (1)

J. N.

S. P.

E. Ł.

J. P.

j.w.

637

49-50, 637,

21 i 636,

130-131, 135, 400, 587

159-160

3.  Obrażenia ciała M. N. w postaci złamania kości nosowej, wstrząsu mózgu oraz ran tłuczonych głowy, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała pokrzywdzonego na czas dłuższy niż 7 dni.

M. N.

Opinia lekarska

S. N. (1)

j.w.

123

637

4.  Częściowe naprawienie szkody, przez ojca oskarżonego P.

M. N.

Dowód wpłaty

588,

377-388

5.  Właściwości i warunki osobiste oskarżonego:

-

dotychczasowa karalność oskarżonego, pięciokrotne skazanie, czterokrotnie za przestępstwa przeciwko mieniu,

-

aktualne odbywanie kary pozbawienia wolności za inne czyny,

-

brak stałej pracy przed aresztowaniem,

-

brak majątku i osób na utrzymaniu.

Karta KRK

Zawiadomienie (...)

Wywiad środowiskowy kuratora

216 -217

557, 566

430-431

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

Ad.3 D. K.

1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony D. K. spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonego swoim działaniem.

Brak dowodów

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-4

M.

N.

Pokrzywdzony opisał dokładnie zdarzenie, był nietrzeźwy, znał tylko P., sprawców widział 3 lub 4 pobili go, uderzając po głowie, twarzy ciele, ktoś używał jakiegoś przedmiotu, zabrali mu zegarek i telefon. Podał wartość tych rzeczy zweryfikowaną przez wartość rynkową. Brak zastrzeżeń do zeznań. Nie starał się wyolbrzymiać skutków i zastępować luk w pamięci. Nieścisłości w szczegółach wynikają zdaniem sądu ze stanu nietrzeźwości pokrzywdzonego, szybkości akcji i zaskoczenia działaniem sprawców. Zeznania zasługują na wiarę, brak podstaw do kwestionowania ich prawdziwości, tym bardziej że znajdują potwierdzenie w innych dowodach, jak zeznania S. N. (2) J. N. oraz wyjaśnień S. P. i E. Ł., a także złożonych początkowo przez J. P..

1-3

S. N. (1)

Dziadek pokrzywdzonego ogólnie potwierdził pobicie pokrzywdzonego, zabór telefonu, jego relację i wygląd po zdarzeniu. Dowód nie budzi zastrzeżeń.

1-2

J. N.

Ojciec pokrzywdzonego, potwierdził relację syna o pobiciu i zabraniu mu rzeczy. Zeznania nie budzą zastrzeżeń.

1-2

S.

P.

Ojciec oskarżonego P., podał, że dowiedział się od syna o pobiciu i zabraniu rzeczy. Kolega syna nie chciał oddać zabranego telefony. Zeznania potwierdzają przestępstwo rozboju, mimo, że nie zawierają szczegółów.

1-2

E. Ł.

Obserwował zajście z boku i nie pozwolił wtrącić się innej osobie do tego pobicia. Wyjaśnił, że pokrzywdzony został pobity przez trzech oskarżonych, przy czym P. miał kastet. Zegarek został zabrany przez oskarżonego P. a telefon przez oskarżonego K.. W sumie wyjaśnienia te zasługują na wiarę. Jedyna wątpliwością były okoliczności kradzieży telefonu, Ł. podał, że K. zabrał ten telefon a pokrzywdzony ze strachu nie reagował.

Pokrzywdzony konsekwentnie zeznawał (k.5,23 i 322), że ten telefon pod wpływem bicia wydał oskarżonym, dlatego sąd uznał za bardziej wiarygodne zeznania pokrzywdzonego w tym zakresie. Podawanie okoliczności wskazujących na wypadnięcie telefonu zdaniem sądu zmierza do umniejszenia roli oskarżonych w przestępstwie rozboju i nie zasługuje na wiarę. Taka wersję próbował tez przedstawiać oskarżony P., ale oskarżony K. temu zaprzecza: pokrzywdzonemu na pewno komórka nie wypadła” (k. 212). Z tych względów sąd uznał, że tak jak twierdził logicznie pokrzywdzony telefon wydał on oskarżonym ze strachu na ich żądanie.

1-2

H. P.

Wyjaśnił, że pobili pokrzywdzonego wspólnie z P. i K. (266,357), że używał kastetu. Wprawdzie starał się umniejszyć swoją rolę podając, że nie uderzył czysto kastetem pokrzywdzonego, że to P. zabrał zegarek a nie on żądał jego wydania oraz że nie widział telefonu (później jednak o tym się dowiedział 357), ale w sumie, mimo to wyjaśnienia te potwierdzają wersję przedstawiona przez pokrzywdzonego.

Konsekwentnie podawał, że E. Ł. stał z boku i nic nie robił (266, 313, 357), co potwierdza wersję tego współoskarżonego i ma wpływ na ocenę wyjaśnień tamtego oskarżonego w zakresie swojego udziału w zdarzeniu i oskarżonego K..

1-2

J. P.

Wskazał, że pobili pokrzywdzonego P. (który używał - kastetu) i K. (159-160), że on kazał pokrzywdzonemu oddać zegarek, a telefon zabrał K. . Co do Ł. zapewniał, że stał z boku nie używał przemocy (k. 159 z dnia 15.09.20). Wyjaśnienia te są zgodne z konsekwentnymi wyjaśnieniami oskarżonych P. i Ł., co do zachowania się K. i Ł. w trakcie zdarzenia i z tych względów zasługują na wiarę.

Oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia w konfrontacji z oskarżonym K. (k.306-307 z dnia 9.10.20), jednak sąd nie dał mu w tym zakresie wiary - 2.2.-1.1.1-2

3

Opinia lekarska

Nie kwestionowana przez strony.

4

Dowód wpłaty

Dokument nie kwestionowany przez strony.

5

Karta KRK,

Zawiadomienie (...)

Wywiad środowiskowy kuratora

Dokumenty nie kwestionowane przez strony.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1-2

D. K.

211-213

z 18 września 2020 r.

306-307,389

Podawał okoliczności w ogóle nie znajdujące oparcia w innych dowodach, że P. mówił, że któryś z chłopaków wisi mu pieniądze (zaprzecza temu P. i pokrzywdzony), że Ł. bił pokrzywdzonego i podał mu telefon, powiedział mu też o kastecie P., widział tylko jedno uderzenie - właśnie jak Ł. uderzył pokrzywdzonego, P. i P. na pewno nie bili pokrzywdzonego.

Wyjaśnienia te wyraźnie nastawione są na uniknięcie odpowiedzialności karnej przez tego oskarżonego, a ponadto na całkowite obciążenie oskarżonego Ł. wbrew zgromadzonym dowodom i wbrew wyjaśnieniom pozostałych oskarżonych (P. do czasu konfrontacji z tym oskarżonym).

Oskarżony przyznał się do usiłowania rozboju i pobicia drugiej osoby, nieustalonej, która towarzyszyła pokrzywdzonemu, wiedząc, że ta osoba nie została ustalona, co dodatkowo miało zagmatwać obraz zdarzenia.

Zdaniem sądu rzeczywiście mógł uderzyć oskarżony tego mężczyznę, ale po pobiciu pokrzywdzonego, co wynika z wcześniej omówionych dowodów. A, to przyznanie tylko potwierdza, że oskarżony miał zamiar dokonać rozboju i tylko w tym zakresie można te wyjaśnienia uznać za wiarygodne.

Zdaniem sądu oskarżony K. składał wyjaśnienia jako ostatni z oskarżonych i celowo pomówił Ł. o własne postępowanie i spowodował zmianę zeznań w tym zakresie P. podczas konfrontacji.

1.1.1-2

J. P.

(k.306-307)

Oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia w konfrontacji z oskarżonym K. (k.306-307 z dnia 9.10.20) i podał, że nie K. bił pokrzywdzonego a E. Ł. i to jemu dał telefon komórkowy, a nie K.. Podał, że pomylił K. z Ł. składając wcześniejsze wyjaśnienia.

Zdaniem sadu wyjaśnienia te są niewiarygodne. We wcześniejszych wyjaśnieniach ten oskarżony dokładnie opisał zachowanie K. i również bierną postawę Ł. (co jest zgodne z zeznaniami pokrzywdzonego i wyjaśnieniami P.). Niemożliwym jest zdaniem sądu pomylenie osób, skoro opisał on zachowanie każdej z osobna w sposób różny i jednoznaczny. Wynika to zdaniem sądu z obawy przed oskarżonym K., albo choćby z chęci spowodowania sytuacji w której tamten uniknąłby odpowiedzialności karnej.

1.2.1

Brak dowodów

Co do tego, że oskarżony D. K. swoim działaniem spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonego. Obrażenia są jednoznaczne, jednakże pokrzywdzony, ani inne osoby nie są w stanie podać, kto spowodował konkretne obrażenia, co pozwala tylko przyjąć że są one wynikiem wspólnego pobicia.

1.1.1

M. J.. 76

Zeznał, że był w (...) na Z. z P.. Nic nie wie, pili dużo alkoholu. Ktoś kogoś pobił, ale nie zna szczegółów.

1.1.1

J. O.

257-258

Był w (...) na Z. ktoś krzyknął żeby pobiegli i ktoś pobiegł wśród nich był E. Ł.. Nic więcej nie wie. Poszedł w tamtym kierunku z M., nie zna szczegółów.

1.1.1

P. M. 253-254

Zeznał, że nie widział samego zdarzenia i nie może się o nim wypowiedzieć.

1.1.1

K. F. 66

638-639

Zeznał, że nic nie wie o pobiciu bawił, się z H. w klubie na Z.. Nie wie czy H. wychodził z klubu.

1.1.1

D. W.

174-638

Poza tym że słyszał że miało miejsce jakieś pobicie nie miał żadnej wiedzy na ten temat.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

1.

3.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

art. 280 § 2 k.k.,

W świetle poczynionych ustaleń nie ma wątpliwości, że oskarżeni D. K., J. P. i H. P. stosowali przemoc wobec pokrzywdzonego, bijąc go pięściami po głowie, twarzy i ciele.

Podczas tego zdarzenia P. posługiwał się metalowym kastetem – niebezpiecznym przedmiotem i wszyscy oskarżeni mieli tego świadomość.

Oskarżeni obejmowali swoim zamiarem stosowanie przemocy i zabór mienia pokrzywdzonego. Żadne okoliczności nie wskazują na to, że któryś z tych oskarżonych sprzeciwił się pobiciu pokrzywdzonego lub zabieraniu mu pieniędzy, co mogło by stworzyć dla niego indywidualne warunki odpowiedzialności.

Podkreślić należy, że rozbój jest przestępstwem, które charakteryzuje się podwójną kierunkowością działania sprawcy. Z jednej strony sprawca działa w celu przywłaszczenia mienia, a chcąc ten cel osiągnąć, stosuje określone w art. 280 k.k. środki. – w tym przypadku przemoc fizyczną - zmierzające do zaboru mienia znajdującego się w jej posiadaniu.

Zdaniem sądu, jeżeli przemoc, stanowiąca znamię rozboju, przybrała postać pobicia, właściwa jest kwalifikacja kumulatywna z art . 280 w zb. z art. 158 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. (Podobnie - Budyn-Kulik Magdalena i in., Kodeks karny. Komentarz aktualizowany.)

Zdaniem sądu - obraz działania, relacje czasowe, wyrazistość zamiaru zaboru z art. 280 k.k. uzasadnia pełną kwalifikację również z art. 158 k.k. - jeżeli w obrazie zdarzenia pobicie wysuwa się na pierwszy plan. Zamiar sprawców nie był obliczony jedynie na zabór mienia, ale na pobicie, i ustalenia pozwalają na przyjęcie, że przede wszystkim na pobicie pokrzywdzonego o czym świadczą liczne obrażenia i uderzenia przez oskarżonych pięściami i kastetem. W przypadku E. Ł. zamiar oskarżonego obejmował tylko pobicie co uzasadniało inną kwalifikację jego czynu. Potwierdza to różnorodność ocen tego zdarzenia pod względem podmiotowym. Zamiar oskarżonych co do zaboru mienia mógł pojawić się w trakcie pobicia, nie ma kategorycznych dowodów na, że taki nie pojawił się w trakcie pobicia, że taki zamiar istniał wcześniej, w zasadzie, poza oskarżonym K., który wyjaśnił: „biegłem tam z nadzieją, że coś mi się skapnie”! (k.307), co wskazuje jednoznacznie na oczekiwaną przez niego korzyść majątkową z takiego pobicia.

Art. 157 § 1 k.k. - z kwalifikacji prawnej czynu wyeliminowano ten przepis.

W sądowym orzecznictwie powszechnym jest ugruntowany pogląd, iż kumulatywny zbieg między przepisami art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. może zachodzić jedynie wówczas, gdy określony sprawca biorący udział w pobiciu, które mogło doprowadzić do utraty życia albo do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, zbiega się m.in. z umyślnym spowodowaniem naruszenia czynności narządu ciała na czas powyżej siedmiu dni. Innymi słowy, gdy bezsporne jest, że to właśnie działanie określonego sprawcy powoduje uszkodzenia ciała uczestnika zdarzenia, określone w art. 157 § 1 k.k. (por. wyrok SN z 12 grudnia 2006 r., WA 33/06, podobnie wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2003 r., IV KKN 243/00).

W niniejszej sprawie nie zindywidualizowano sprawcy konkretnych obrażeń ciała pokrzywdzonego, a co za tym idzie właściwą kwalifikacją prawną czynów przypisanych oskarżonym jest ta ograniczająca się do wskazania normy art. 158 § 1 k.k. dotyczącej pobicia.

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

3

1a

3

1

1

Okoliczności mające wpływ na zaostrzenie wymiaru kary:

-

dotychczasowa wielokrotna karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

Okoliczności mające wpływ na złagodzenie wymiaru kary:

-

młodociany wiek oskarżonego,

-

częściowe naprawienie szkody przez innego oskarżonego.

Te wszystkie okoliczności spowodowały, że sąd uznał orzeczoną karę 3 lat pozbawienia wolności za proporcjonalną do szkodliwości społecznej czynu, w szczególności stopnia zawinienia sprawcy, czyniącą zadość prewencji indywidualnej i społecznej oraz pozostającą w zgodzie z pozostałymi dyrektywami z art. 53 k.k.

Wielokrotna karalność oskarżonego i brak pozytywnej opinii środowiskowej nie pozwoliły sądowi na skorzystanie z nadzwyczajnego złagodzenia kary, mimo młodocianego wieku oskarżonego, co jednak uwzględniono wymierzając karę w minimalnej wysokości przewidzianej ustawowo.

Odszkodowanie było uzasadnione złożonym wnioskiem i ustaloną wartością skradzionego telefonu.

Nawiązka związana z zadośćuczynieniem za doznaną krzywdę wynikała z brutalnego działania oskarżonych, prowadzącego do pobicia, a w konsekwencji tego licznych obrażeń pokrzywdzonego, złamania nosa, wstrząsu mózgu i licznych ran głowy.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

1

2

1

Okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania zaliczono stosownie do powołanego w wyroku przepisu od chwili zatrzymania do czasu wprowadzenia do wykonania innej kary.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

9

Koszty obrony udzielonej z urzędu:

Podstawa prawna: § 4 ust.1-3 i § 17 ust. 1 pkt. 2 i ust. 2 pkt. 5 w zw. z § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. 2019 poz. 68 t.j.).

Opłaty dotyczą postępowania w śledztwie i w I instancji, uwzględniają nakład pracy obrońcy, stopień zawiłości i czas prowadzenia sprawy.

Koszty sądowe należne od oskarżonego.

Podstawa prawna: art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 z późn. zm.)

Zwolniono oskarżonego od obowiązku zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa z uwagi na jego trudną sytuację materialną i orzeczoną karę izolacyjną.

8. PODPIS

Karol Skocki