Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 32/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 16 listopada 2022 r., sygn. akt II K 507/21.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, a mianowicie:

a)nieprawidłowe przyjęcie przez Sąd, że oskarżony zawierając umowy posługiwał się nie swoim nazwiskiem, celem wprowadzenia kontrahentów w błąd, a co za tym idzie rzekomo zrealizował znamiona czynu zabronionego stypizowanego w art. 286 § 1 k.k., podczas gdy w rzeczywistości świadek T. A. w złożonych przez siebie zeznaniach wykluczył, by oskarżony przedstawiał się w rozmowach ze świadkiem jako T. C., a to w konsekwencji świadczy o braku realizacji przez T. P. znamion przestępstwa oszustwa;

b)nieprawidłowe przyjęcie przez Sąd, że to wyłącznie oskarżony w rzeczywistości zajmował się sprawami spółki (...), co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego uznania, że wymieniony popełnił zarzucane mu przestępstwo , podczas gdy z zeznań świadka D. P., świadka Ł. S. oraz oskarżonego T. P. wprost wynika, że to wyłącznie matka oskarżonego jako prezes zarządu spółki (...), zajmowała się sprawami finansowymi spółki oraz podejmowała decyzję o tym jakie zobowiązania będą przez ww. spółkę regulowane, a co za tym idzie, oskarżony nie miał zamiaru bezpośredniego popełnienia ww. przestępstwa;

c)nieprawidłowe przyjęcie przez Sąd I instancji, że oskarżony T. P. zawierając w okresie od 24 sierpnia 2020 r. do 24 września 2020 r. umowy handlowe z pokrzywdzonymi, w imieniu spółki (...), która stopniowo popadała w zadłużenie, działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim popełnienia przestępstwa oszustwa, doprowadzając tym samym pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego uznania, że wymieniony przedmiotowe przestępstwo popełnił, podczas gdy z zeznań świadków oraz oskarżonego, a także danych zawartych w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wprost wynika, że ww. spółka w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą, a co za tym idzie wymieniony nie miał zamiaru bezpośredniego popełnienia przestępstwa oszustwa, jak również nie wprowadził swoim działaniem pokrzywdzonych w błąd, co do rzeczywistego prowadzenia działalności przez ww. podmiot gospodarczy;

d)nieprawidłowe przyjęcie przez Sąd I instancji, że oskarżony T. P. zawierając w okresie od 24 sierpnia 2020 r. do 24 września 2020 r. umowy handlowe z pokrzywdzonymi, w imieniu spółki (...), która stopniowo popadała w zadłużenie, działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim popełnienia przestępstwa oszustwa, doprowadzając tym samym pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego uznania, że wymieniony przedmiotowe przestępstwo popełnił, podczas gdy oskarżony, nie zajmując się sprawami majątkowymi spółki, nie miał pełnego obrazu kondycji finansowej ww. spółki, zawierał ww. umowy handlowe w dobre wierze, działając na korzyść zatrudniającego go podmiotu gospodarczego, realizując część zawartych wcześniej zleceń oraz wykonując ww. umowy również za pomocą własnych pracowników, nie miał zamiaru bezpośredniego popełnienia przestępstwa stypizowanego w art. 286 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja okazała się bezzasadna.

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się jakichkolwiek uchybień w ustalonym przez Sąd I instancji stanie faktycznym.

Wbrew stanowisku obrony, świadek T. A. zeznał, iż we wrześniu 2020 r. do tartaku przyjechał mężczyzna, podający się za T. C., przedstawiciela firmy (...), który chciał złożyć zamówienie na tarcicę (k. 3). Nadto z protokołu okazania świadkowi T. A. oskarżonego wynika, iż oskarżony jest właśnie tym mężczyzną, który przedstawiał się świadkowi jako T. C. (k.21-k.22) Z uwagi na powyższe, całkowicie niezasadne jest twierdzenie obrony, iż świadek wykluczył, by oskarżony przedstawiał się w rozmowach z nim jako T. C..

Jednocześnie całkowicie niezasadny okazał się zarzut obrony, iż oskarżony nie dopuścił się zarzucanych czynów, bowiem nie był jedyną osobą która zajmowała się sprawami spółki (...), bowiem to matka oskarżonego decydowała o tym jakie zobowiązania spółki mają być regulowane. Wskazać należy, iż tym bardziej gdyby oskarżony miał świadomość, iż to jego matka D. P. podejmowała decyzję co do tego jakie zobowiązania mają być regulowane, nie powinien zaciągać kolejnych zobowiązań, gdy nie miał pewności, iż spółka (...) dokona zapłaty i wywiąże się z zawieranego przez oskarżonego zobowiązania. Twierdzenia oskarżonego w tym zakresie jakoby za brak płatności nie odpowiadał on tylko jego matka należało jednak uznać za przyjętą przez niego linię obrony i próbę przeniesienia odpowiedzialności na matkę. Działania oskarżonego z pewnością nie można nazwać zawieraniem umów handlowych w dobrej wierze, co próbuje wykazać obrona. Tym bardziej skoro oskarżony działał w obrocie handlowym jako przedstawiciel spółki (...) i zawierał na jej rzecz umowy handlowe winien być dobrze zorientowany w zakresie jej aktualnej kondycji finansowej. Powyższa okoliczność stanowi dodatkową okoliczność obciążającą dla oskarżonego, a nie jak twierdzi obrona, okoliczność która wyklucza fakt, iż oskarżony wypełnił znamiona zarzucanych obrony. Nadto z zeznań świadka A. Ł. wynikało, że oskarżony 5 dni przed upływem płatności faktury skontaktował się z nią i prosił o dalszą współpracę. W sytuacji natomiast, gdy uzależniła ona dalszą współpracę od zapłaty zaległej faktury, wtedy oskarżony rozłączył się i już więcej kontaktu z nim nie udało się nawiązać, nie odbierał telefonu ani nie odpowiadał na SMS. Również w przypadku zeznań świadka A. K. wynikało z nich, że jeszcze w chwili zabierania wynajmowanej koparki przez pokrzywdzonego oskarżony nalegał, aby pozostawić koparkę i zapewniał, że należności zostaną uregulowane. Natomiast później, w sytuacji braku płatności za faktury kontakt z oskarżonym urwał się. Oskarżony nie kontaktował się już z pokrzywdzonym. Nie świadczy to wiec o jakiejkolwiek dobrej woli po stronie oskarżonego.

Za całkowicie niezasadny należy ocenić również zarzut obrony, dotyczący tego iż oskarżony nie dopuścił się zarzucanych czynów, bowiem spółka (...) w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą. Okoliczność, iż spółka nadal widnieje w Krajowym Rejestrze Sądowym jest nie ma znaczenia dla prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego, który zaciągał kolejne zobowiązania finansowe na rzecz spółki, nie regulując ich. Okoliczność, że spółka nadal działa, a nie uregulowała do chwili obecnej należności na rzecz pokrzywdzonych świadczy raczej na niekorzyść oskarżonego.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy iż ustalony w sprawie stan faktyczny nie budzi wątpliwości co do tego, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona zarzucanych mu czynów.

Kierunek apelacji obligował Sąd odwoławczy do dokonania kontroli instancyjnej w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary, jednak nie dopatrzył się w tej kwestii jakichkolwiek uchybień.

Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. orzekł jak w wyroku.

Wniosek

1.zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów;

2. zasądzenie na rzecz oskarżonego od Skarbu Państwa kosztów postępowania I oraz II instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji obrońcy, a nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Wobec nieuwzględniania apelacji, Sąd niezasadny okazał się wniosek o zasądzenie na rzecz oskarżonego od Skarbu Państwa kosztów postępowania przed Sądem I instancji jak i kosztów postępowania odwoławczego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

I.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów, wymierzona kara pozbawienia

wolności, orzeczony obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych

oraz rozstrzygnięcie o kosztach postępowania przed Sądem I instancji.

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego i wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przypisanych mu czynów. Wymierzona przez Sąd I instancji kara 8 miesięcy pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia winy oskarżonego, a ponadto spełni swoje cele kompensacyjne i wychowawcze. Sąd nie dopatrzył się uchybień w zakresie orzeczonego obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach za postępowanie przed Sądem I instancji.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, bowiem ich uiszczenie z uwagi na sytuację majątkową byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

Agata Wilczewska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego T. P.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana