Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

1 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział II Karny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Waldemar Cytrowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Jacka Górskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu 1.04.2016 r.

sprawy K. T.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie z 18.12.2015 r. sygn. akt II K 1651/14

.

1. Utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy.

2.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze wydatki w kwocie 50 zł i opłatę w kwocie 220 zł.

Waldemar Cytrowski

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Koninie wyrokiem z 18.12.2016r. w sprawie o sygn. akt II K 1651/14 oskarżonego K. T., uznał winnym tego, że 30 listopada 2014 r. około godz.01:00 w miejscowości (...) gm. R. kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki A. (...) nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, przy zawartości 1,29 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu, to jest przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk skazał go na karę grzywny w wysokości 220 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet tego środka karnego, zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 30 listopada 2014 r.

Apelację wniósł oskarżony, który zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych oraz naruszenie art. 5 § 2 k.p.k. i wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny medycyny sądowej na okoliczność jakie byłoby stężenie alkoholu w chwili zatrzymania biorąc pod uwagę spożywanie alkoholu dwuetapowo.

W oparciu o te zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie.

Apelacja nie jest zasadna.

Błąd w ustaleniach faktycznych może wynikać bądź z niepełności postępowania dowodowego (błąd braku), bądź z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd dowolności). Żadnego jednak z tych błędów nie popełnił Sąd I instancji. Sąd ten bowiem nie tylko przeprowadził wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia dowody, ale też w oparciu o wskazane w art. 7 k.p.k. kryteria prawidłowo je ocenił i z oceny tej wywiódł prawidłowy wniosek co do sprawstwa oskarżonych. Sąd odwoławczy w pełni tę ocenę podzielając, by jej tu ponownie nie przytaczać, powołuje się na nią, czyniąc z niej integralną część niniejszego uzasadnienia. Zarzuty apelacyjne stanowią natomiast dowolną polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu.

Na sprawstwo oskarżonego wskazują przede wszystkim jego wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym, w których przyznał się do popełnienia przestępstwa i uzgodnił z prokuratorem kary i środki karne. Wyjaśnienia te korespondują z konsekwentnymi, spójnymi i logicznymi zeznaniami policjantów oraz protokołami z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym. Dlatego późniejsze wyjaśnienia oskarżonego, iż alkohol wypił dwuetapowo nie znalazły żadnego potwierdzenia w materiale dowodowym, a przede wszystkim są nielogiczne i sprzeczne z doświadczeniem życiowym. Złożony natomiast w apelacji wniosek dowodowy został już prawidłowo oddalony przez Sąd I instancji.

Wobec natomiast prawidłowych ustaleń Sądu nie pozostały żadne niemożliwe do usunięcia wątpliwości, które należałoby rozstrzygać na korzyść oskarżonego, co czyni zarzut naruszenia art. 5 § 2 k.p.k. całkowicie bezzasadnym.

Orzeczenia o karze i środkach karnych w pełni odpowiadają wskazanym w art. 53 k.k. dyrektywom ich wymiaru. Sąd nadto rozważył wpływające ich wymiar okoliczności obciążające i łagodzące.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.).

SSO Waldemar Cytrowski