Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 63/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 31 grudnia 2019 r., sygn. akt II K 1075/18.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

rażąca obraza prawa materialnego, a mianowicie art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt w postaci błędnej wykładni i przyjęcie, że do znamion zarzucanego oskarżonemu czynu umyślnego należy postać zamiaru ewentualnego, podczas gdy przestępstwo przypisane oskarżonemu może być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim, a która to wykładnia skutkowała uznaniem, że wypełnił on swoim zachowaniem znamiona zarzucanego czynu zabronionego i przypisaniem mu sprawstwa;

błąd w ustaleniach faktycznych, rzutujący na treść powyższego rozstrzygnięcia wyrażony w błędnym poglądzie, że oskarżony znęcał się nad kotem, strzelając do niego, podczas gdy z okoliczności sprawy i ustaleń postępowania dowodowego wynika przeciwnie, że oskarżony nie kierował się w swoim działaniu żadnym innym motywem, poza tym że nie chciał , aby kot sąsiadów wchodził na jego posesję i powodował szkody.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy dokonując kontroli odwoławczej podzielił stanowisko Sądu meriti, iż w sprawie nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości w zakresie sprawstwa oskarżonego, a zarzuty skarżącego stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu orzekającego, w tym również w zakresie oceny znamion zarzucanego czynu, ze szczególnym uwzględnieniem strony podmiotowej przestępstwa.

Niezasadny okazał się zarzut nieprawidłowej wykładni art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U. z 2020 r., poz.638). Wbrew twierdzeniom obrońcy, do znamion czynu określonego ww. przepisie należy umyślność, w tym również w postaci zamiaru ewentualnego. W odniesieniu do argumentów obrońcy zaznaczyć trzeba, iż orzecznictwo sądowe przyjęło co prawda, że znęcanie ze swej istoty oznacza chęć zadawania cierpień, a nie tylko godzenie się na to, czyli co do zasady wymaga zamiaru bezpośredniego. Natomiast nie ulega wątpliwości, iż popełnienie przestępstwa w postaci zabijania, uśmiercania, z naruszeniem przepisów ww. ustawy możliwe jest także z zamiarem ewentualnym. (Komentarz: Ochrona zwierząt, Art. 35 SPK T. 11 red. Bojarski 2014, wyd. 1) W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu działając w zamiarze ewentualnym, bowiem mimo, iż nie chcąc zabić kota, oddając strzał z broni na swojej posesji w okolice, w których znajdowało się zwierzę przewidywał, iż może spowodować jego uśmiercenie i godził się na to. Ponadto skarżący zdaje się pomijać okoliczność, iż oskarżony przyznał się do zarzucanego czynu zarówno w rozmowie z oskarżycielem posiłkowym, jak również w toku postępowania przygotowawczego i sądowego. Jednocześnie w ocenie Sądu odwoławczego, wątpliwe jest twierdzenie obrońcy, iż oskarżony działał pod wpływem impulsu, bowiem jak wynika z akt sprawy, zachowanie oskarżonego nie było incydentalne. Oskarżony wcześniej strzelał również do innego kota, który został raniony w szczękę, ponadto jak wynika z zeznań oskarżyciela posiłkowego, również w 2018 r. znalazł on śrut na terenie swojej posesji.

Należy przy tym podkreślić, iż oskarżony chcąc jedynie przepłoszyć kota z posesji mógł wybrać w tym celu inną, mniej drastyczną metodę niż oddawanie w kierunku zwierzęcia strzału z karabinka pneumatycznego.

W świetle powyższego, w sprawie nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości, iż oskarżony W. N. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu, jednakże z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. Sąd prawidłowo warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego na okres próby 1 roku.

Kierunek apelacji obligował Sąd odwoławczy do kontroli w zakresie orzeczonego świadczenia pieniężnego, jednakże i w tym zakresie Sąd odwoławczy nie stwierdził jakichkolwiek uchybień. Kwota 5 tysięcy złotych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a nie może zostać uznana za zbyt wygórowaną, mając na uwadze, iż ustawa przewiduje górną kwotę świadczenia w wysokości 60 tysięcy złotych.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji skarżącego, a nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Kwestia winy oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu, warunkowego

umorzenia postępowania karnego, wysokości orzeczonego świadczenia pieniężnego

na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej oraz kosztów

postępowania.

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego i wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przypisanego mu czynu, jednakże z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. Sąd prawidłowo warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego na okres próby 1 roku. Kwota orzeczonego świadczenia pieniężnego w wysokości 5 tysięcy złotych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i nie może zostać uznana za zbyt wygórowaną. Sąd nie dopatrzył się uchybień w również w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach za postępowania.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 636 § 1 k.p.k., w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r.
o opłatach w sprawach karnych, wobec nieuwzględnienia apelacji, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20 złotych (ryczałt za doręczenia) i wymierzył mu za to postępowanie opłatę w kwocie 100 złotych.

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 634 k.p.k. w zw. z § 11 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego T. K. kwotę 840 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

Marek Ziółkowski

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego W. N.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wina oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana