Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 85/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Słupcy z dnia 9 grudnia 2020r., sygn. akt II K 7/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na tym, że Sąd I instancji uznał, iż oskarżony R. J. dokonał zarzucanego mu czynu, podczas gdy prawidłowa i kompleksowa analiza materiału dowodowego wskazuje, iż oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu (zwłaszcza nagrania monitoringu),

- rażącą niewspółmierność orzeczonej kary wobec oskarżonego R. J. tj. kary pozbawienia wolności przekraczający swoją dolegliwością stopień winy oraz społecznej szkodliwości, przejawiającą się brakiem wystarczającego przez Sąd rozważenia wszystkich okoliczności łagodzących występujących po stronie oskarżonego, co skutkowało wymierzeniem mu kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, podczas gdy wymierzenie kary łagodniejszej odniosłoby skutek zarówno w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej,

- orzeczenie niewspółmiernie wysokiej kary wobec oskarżonego A. W.,

- naruszenie dyrektywy sądowego wymiary kary, o których mowa w art. 53 kk,

- naruszenie zasady prawdy materialnej poprzez brak ustaleń co do poczytalności oskarżonego w dacie popełnienia zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy oraz wyczerpującego i logicznego - z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego - uzasadnienia przekonania sądu, zgodnie z wymogami określonymi w art. 424 kpk (por.m.in.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 2003 r., sygn. V KK 375/02, LEX nr 80278).

Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k. Wbrew twierdzeniom skarżącego obrońcy oskarżonego R. J. – Sąd I instancji dokonał w przedmiotowej sprawie prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa tego oskarżonego. Nie ma racji skarżący obrońca, iż zebrany materiał dowodowy w szczególności nagarnia monitoringu nie pozwalają na uznanie sprawstwa oskarżonego. Ponadto poza nagraniami z monitoringu na sprawstwo oskarżonego R. J. wskazują inne dowody, w szczególności wyjaśnienia samego oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, a także wyjaśnienia współoskarżonych. Nie budzi również wątpliwości Sądu ustalenie w zakresie kwot skradzionych rzeczy, bowiem zostały ustalone w parciu o spis skradzionych towarów, który z kolei sporządzony został przez pracowników sklepów, bezpośrednio po dokonanych kradzieżach i na podstawie zapisów z monitoringu. Ponadto dodatkowo na tę okoliczności w charakterze świadków zostali przesłuchani pracownicy sporządzający przedmiotowe spisy.

Wszystkie powyższe okoliczności mają również zastosowanie wobec oskarżonego A. W., co do którego sprawstwa i winy nie występują żadne wątpliwości.

Przechodząc natomiast do zarzutu zawartego w apelacji obrońcy oskarżonego A. W. w zakresie poczytalności oskarżonego w dacie popełnienia zarzucanych mu czynów. Sąd II instancji przeprowadził dowód z opinii biegłych psychiatrów i z opinii tej wynika, iż u oskarżonego nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, rozpoznano natomiast uzależnienie mieszane, zaburzenia adaptacyjne depresyjne oraz cechy osobowości nieprawidłowej. A. W. tempore criminis miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem tj. nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k., a aktualny stan zdrowia psychicznego oskarżonego pozwala na jego uczestnictwo w postępowaniu przed Sądem, jest zdolny do samodzielnej oraz rozsądnej obrony. Treść tej opinii nie była kwestionowana przez strony i jej wartość dowodowa nie budzi, zdaniem sądu, najmniejszych wątpliwości, co czyni ww. zarzut apelacyjny niezasadnym.

Odnosząc się natomiast do zarzutu rażącej niewspółmierności kary orzeczonej wobec oskarżonego A. W. oraz oskarżonego R. J. – a to wobec orzeczenia
kary bezwzględnej pozbawienia wolności wobec obu oskarżonych – Sąd stwierdza , iż kary te zostały w sposób właściwy wyważone.

W szczególności, bowiem należy uwzględnić takie okoliczności jak uprzednią karalność oskarżonych, działanie w warunkach recydywy w przypadku oskarżonego R. J., popełnienie czynów z niskich pobudek, wysoką szkodliwość tego rodzaju przestępstw i ich nagminność. Orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania, w ocenie sądu okręgowego nie spełniłoby swoich celów w zakresie tak prewencji szczególnej, jak i ogólnej, bowiem sposób działania oskarżonych, ilość przestępczych czynów, a w przypadku oskarżonego R. J. – działanie w ramach recydywy implikuje do przyjęcia, iż kary wolnościowe nie spełniałyby swoich celów, a oskarżeni są osobami zdemoralizowanymi.

Wobec powyższego zarzuty skarżących stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami sądu orzekającego.

Wniosek

- o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od zarzucanych im czynów,

- względnie orzeczenie kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem lub kary łagodniejszego rodzaju,

ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacjach obrońców obu oskarżonych i nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu, powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

xxxxx

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

xxxxx

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wina i sprawstwo oskarżonych A. W. i R. J. a także orzeczona wobec nich kara pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarówno wina, jak i sprawstwo obu oskarżonych oraz orzeczone wobec nich kary pozbawienia wolności nie budzą wątpliwości sądu odwoławczego i nie wymagały w tym zakresie ingerencji.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

IV.

Sąd na podstawie §17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. K. kwotę 516,60 złotych (w tym VAT) z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu R. J. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sąd na podstawie §17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. S. kwotę 516,60 złotych (w tym VAT) z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu A. W. z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Ponadto na podstawie §2 pkt 2 ww. rozporządzenia przyznano wydatki związane z dojazdem na rozprawę apelacyjną.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił obu oskarżonych w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, bowiem ich uiszczenie z uwagi na ich sytuację majątkową byłoby dla nich zbyt uciążliwe.

1PODPIS

Robert Rafał Kwieciński