Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 95/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 14 lutego 2020r., sygn. akt II K 183/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 410 w zw. z art. 7 i art. 4 kpk przez dowolną, jednostronną ocenę dowodów ze źródeł osobowych i dokumentów, dokonaną z pominięciem dowodu w postaci nagrania audio rozmowy oskarżyciela posiłkowego z oskarżoną z której wprost wynika, że oskarżyciel posiłkowy nie wiedział co najmniej na dzień zawierania aktu notarialnego, że pojazd został przez nią sprzedany, w konsekwencji czego Sąd I instancji błędnie przyjął, że owa sprzedaż nastąpiła za zgodą oskarżyciela posiłkowego i zachowanie oskarżonej stanowi czyn mniejszej wagi, co w konsekwencji doprowadziło do bezzasadnego warunkowego umorzenia postępowania karnego,

2.  Naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 i 4 kpk przez dowolne przyjęcie, że wyjaśnienia oskarżonej i zeznania świadka A. J. są wiarygodne w zakresie wiedzy oskarżyciela posiłkowego o sprzedaży pojazdu przed podpisaniem aktu notarialnego jak i przekazania mu kwoty 20.000,00 zł przy jednoczesnej odmowie uznania za wiarygodne zeznaniom oskarżyciela posiłkowego co do tego faktu, podczas gdy z nagrania audio wideo włączonego w poczet materiału dowodowego wprost wynika, że oskarżyciel posiłkowy nie wiedział o sprzedaży pojazdu , w konsekwencji czego nie można przyjąć również, by miał otrzymać wskazaną wyżej kwotę od oskarżonej, co skutkowało błędnym przyjęciem przez Sąd I instancji, ze zachowanie oskarżonej stanowi czyn mniejszej wagi i uzasadnia warunkowe umorzenie postępowania karnego

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

O ile Sąd I instancji wydał wyrok w oparciu o kompletnie zebrany materiał dowodowy o tyle w omówionym poniżej zakresie dokonał błędów w ustaleniach faktycznych i w oparciu o taki stan faktyczny dokonał błędnej subsumpcji prawa w zakresie czynów zarzucanych oskarżonej.

W pierwszej kolejności zgodzić należy się ze stanowiskiem pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, iż Sąd I instancji dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie oparł się bezkrytycznie, w szczególności, na wyjaśnieniach oskarżonej oraz zeznaniach świadka A. J., uznając je za w pełni wiarygodne bez odniesienia się do innych obiektywnych dowodów zebranych w sprawie. Sąd ten dokonał dowolnej oceny załączonego do akt sprawy nagrania audio rozmowy oskarżyciela posiłkowego z oskarżoną i tym samym odmówił wiarygodności zeznaniom oskarżyciela posiłkowego K. A., co nie powinno mieć miejsca w omawianej sprawie.

Z zeznań K. A. wynika bezsprzecznie, iż faktycznie umówił się z oskarżoną na sprzedaż przedmiotowego samochodu, wchodzącego w skład wspólności majątkowej małżeńskiej. Ustalili, że pieniędzmi podzielą się na pół. Przypomnieć należy, iż strony w dniu 09 marca 2016r. u notariusza zawarły umowę o podział majątku wspólnego, zgodnie z którą oskarżona S. A. nabyła na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Do sprzedaży przedmiotowego samochodu doszło zaledwie 3 dni przed przyjazdem oskarżyciela posiłkowego, nic zatem nie stało na przeszkodzie, by oskarżona ze sprzedażą tegoż auta poczekała właśnie na przyjazd K. A..

Brak jest podstaw do tego, by nie uwzględnić twierdzeń oskarżyciela posiłkowego, iż nie wiedział o sprzedaży przedmiotowego samochodu, a w szczególności, że nie otrzymał połowy kwoty ze sprzedaży. Powyższe stanowisko przecież w pełni potwierdza załączone nagranie z rozmowy oskarżyciela posiłkowego z oskarżoną, a którego zdaje się nie zauważać Sąd I instancji. Na nagraniu tym oskarżona przyznaje wprost, że sprzedała samochód już dawno i zrobiła to przed rozdzielnością, a pieniądze ze sprzedaży ma na życie dla syna. Treść powyższego nagrania jedynie wzmacnia wiarygodność zeznań świadka K. A. powodując jednocześnie iż trudno wyjaśnienia oskarżonej uznać za wiarygodne i mogące stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Nie może również umknąć uwadze Sądu odwoławczego, iż oskarżona w trakcie nagranej rozmowy wskazuje błędną, zmniejszoną kwotę za jaką miała sprzedać przedmiotowy samochód. Ponadto podkreślić należy, iż w trakcie rozprawy rozwodowej oskarżona, o ile potwierdzała fakt sprzedaży samochodu, to jednak wskazywała, że nie dysponuje żadnym dokumentem potwierdzającym przekazanie kwoty 20.000 zł oskarżycielowi posiłkowemu, w szczególności nie wskazywała na istnienie jakiegokolwiek świadka, który potwierdziłby tę okoliczność. Trudno zatem oprzeć się wrażeniu, iż świadek A. J. pojawiła się na potrzeby niniejszego postępowania karnego, a co za tym idzie, nie sposób zaliczyć zeznania tego świadka w poczet materiału dowodowego mogącego stanowić ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie. Nie jest to dowód przekonujący w świetle konsekwentnych zeznań pokrzywdzonego, przywołanej powyżej rozmowy audio oraz faktu, że w sprawie rozwodowej oskarżona nie podawała żadnego świadka odnośnie faktu przekazania pieniędzy ze sprzedaży samochodu.

Zatem w oparciu o powyższe ustalenia faktyczne, w obliczu uznania za wiarygodne zeznań świadka K. A. i załączonego przez niego nagrania audio wideo z rozmowy z oskarżoną należy uznać, iż oskarżona dokonała przywłaszczenia pieniędzy ze sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...) w kwocie 28.500 zł, wypełniając tym samym znamiona przestępstwa z art. 284 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Na marginesie zaznaczyć należy , iż sama oskarżona z kolei nie negowała sprawstwa w zakresie podrobienia wniosku o wyrejestrowanie przedmiotowego samochodu. Oczywisty, w świetle zebranych dowodów, jest fakt podrobienia podpisu na umowie sprzedaży przedmiotowego pojazdu. Zdaniem Sądu Okręgowego czyny te noszą znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk i w przypadku obu przestępstw brak jest podstaw do przyjęcia wypadku mniejszej wagi tak z uwagi na charakter przestępstw, wysokość szkody i sposób zachowania się oskarżonej. Wina oskarżonej i szkodliwość społeczna czynów są znaczne bowiem naruszają rzetelność obrotu prawnego, zasady prawa i dobre obyczaje w sytuacjach podziału majątku wspólnego co nie wnika w sferę alimentów na rzecz dzieci, bo to inna kwestia podlegająca stosownym procedurom.

Wniosek

- uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji ,

- zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego za I i II instancję według norm przepisanych na rzecz oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

O ile Sąd odwoławczy częściowo podzielił zarzuty zawarte w apelacji o tyle niezasadny okazał się wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku, wystarczająca bowiem okazała się zmiana tegoż wyroku zgodnie z obecnym brzmieniem przepisu art. 454 §1 kpk. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w pełni pozwalał na merytoryczne orzeczenie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

- na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonej S. A. na okres próby 2 lat o to, że w dniu 5 marca 2016 r. w T. woj. (...) dokonała przywłaszczenia pieniędzy ze sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...) w kwocie 28.500 zł w ten sposób, że będąc jego współwłaścicielką dokonała jego sprzedaży pod nieobecność drugiego właściciela – K. A., przy czym w celu użycia za autentyczną podrobiła umowę sprzedaży wymienionego pojazdu w ten sposób, że podrobiła podpis K. A. tj. o przestępstwo z art. 284 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

- na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonej S. A. na okres próby 2 lat o to, że w dniu 7 marca 2016 roku w T. w woj. (...) w celu użycia za autentyczny podrobiła wniosek o wyrejestrowanie samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że podrobiła podpis K. A., a następnie dokumentu tego użyła wraz wcześniej podrobioną umową sprzedaży wymienionego pojazdu w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w T. tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk,

- uchylił pkt. 3 wyroku i na podstawie art. 67 § 3 kk nałożył na oskarżoną S. A. obowiązek naprawienia szkody w kwocie 14.250 złotych na rzecz K. A. w terminie 1 roku i 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku

Zwięźle o powodach zmiany

W obliczu uznania za wiarygodne zeznań świadka K. A. i załączonego przez niego nagrania audio wideo z rozmowy z oskarżoną należy uznać, iż oskarżona dokonała przywłaszczenia pieniędzy ze sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...) w kwocie 28.500 zł, wypełniając tym samym znamiona przestępstwa z art. 284 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Na marginesie zaznaczyć należy , iż sama oskarżona z kolei nie negowała sprawstwa w zakresie podrobienia wniosku o wyrejestrowanie przedmiotowego samochodu , przy czym zdaniem Sądu Okręgowego czyn ten nosi znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk i w przypadku obu przestępstw brak jest podstaw do przyjęcia wypadku mniejszej wagi z uwagi na charakter przestępstw, wysokość szkody i sposób zachowania się oskarżonej, co było również powodem wydłużenia okresu próby do 2 lat.

Uznając , że oskarżona za sprzedaż samochodu otrzymała kwotę 28.500 zł Sąd uznał za konieczne zobowiązanie jej do naprawienia szkody w kwocie 14.250 zł we wskazanym terminie. Strony podzieliły już majątek wspólny i wobec tego oskarżona nie została zobowiązana do zwrotu równowartości kwoty uzyskanej ze sprzedaży samochodu do majątku dorobkowego obojga małżonków lecz do zwrotu połowy kwoty ze sprzedaży pokrzywdzonemu, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk Sąd Odwoławczy zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w ½ części tj. w kwocie 10 zł a nadto na podstawie § 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych wymierzył jej opłatę w kwocie 60 zł.

7.  PODPIS

Anna Klimas

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo oskarżonego oraz kara

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

Zmiana