Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 169/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kole z dnia 28 lutego 2023r., sygn. akt II K 690/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Błąd w ocenie ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść polegający na tym, że Sąd I instancji błędnie uznał, iż oskarżona pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. z/s w K. nie ponosi odpowiedzialności za działalność prowadzoną w wynajętym przez Spółkę lokalu, w którym ujawniono urządzanie gier na automatach wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja jest zasadna.

Zdaniem Sądu odwoławczego zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że wydanie wyroku uniewinniającego nastąpiło bez wyjaśnienia zasadniczych kwestii w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił, że lokal położony w K. przy ul. (...) – pawilon nr 9 wynajęty został od A. M. (1) przez spółkę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.. Z właścicielką lokalu pod koniec września 2021r. nawiązał telefoniczny kontakt nieustalony mężczyzna, który twierdził, że reprezentuje spółkę (...) i umówił się z nią na oglądanie ww. lokalu. W dniu 1 października 2021r. mężczyzna ten pojawił się w lokalu i uzgodnił z właścicielką warunki umowy najmu, a następnie zabrał wręczony przez właścicielkę i podpisany przez nią wzór umowy najmu. Po upływie 1‒2 dni mężczyzna ten przywiózł właścicielce lokalu umowę najmu, na której widniała pieczątka firmowa spółki (...) Sp. z o.o. i podpis oskarżonej.

Sąd Rejonowy ustalił także, że w dniu 15 listopada 2021r. pracownicy D. Kontroli C.–Skarbowej (...) Krajowej Administracji Skarbowej przeprowadzili kontrolę przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych w zakresie gier na zestawach komputerowych w Punkcie Gier (...), mieszczącym się w K. przy ul. (...) – pawilon nr 9. Podczas przeszukania punktu gier w punkcie tym ujawniono trzy urządzenia/zestawy komputerowe/ włączone i gotowe do gry.

Sąd I instancji ustalił również, że gry prowadzone na urządzeniach wyczerpują definicję gier na automatach z ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych.

Z powyższych ustaleń jednoznacznie wynika, że w niniejszej sprawie doszło do popełnienia czynu zabronionego z art. 107 § 1 k.k.s. Tymczasem Sąd I instancji wydał wyrok uniewinniający wskazując, że brak jest podstaw do przyjęcia, że to oskarżona pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. urządzała w lokalu Punkt Gier (...) pod adresem Pawilon nr 9, ul. (...) (...)-(...) K., gry na 3 komputerowych automatach do gier.

Sąd Rejonowy uznał, że na tę okoliczność nie zgromadzono żadnych dowodów, a żaden ze świadków nie potwierdził, by w czasie ustalania warunków najmu lub świadczenia pracy ustalenia te miały być zawierane z oskarżoną. Z tym twierdzeniem Sądu Rejonowego nie sposób się jednak zgodzić.

Przede wszystkim umowa najmu lokalu została zawarta pomiędzy A. M. (2) a (...) sp. z o.o., a na umowie najmu lokalu widnieje imię i nazwisko oskarżonej. Natomiast sama oskarżona w toku postępowania przygotowawczego wskazywała, że podpis ten wygląda jak jej. Nie można też pominąć faktu, że na umowie najmu lokalu widnieje pieczątka firmowa spółki (...), natomiast jedynym wspólnikiem tej spółki i prezesem zarządu jest oskarżona, wobec czego nie jest możliwe, aby inna osoba była w posiadaniu tej pieczątki firmowej. Powyższe okoliczności wskazują na to, że to oskarżona podpisała umowę najmu lokalu, a nieustalony mężczyzna umowę tę dostarczył właścicielce lokalu. Nadto z zeznań świadka A. M. (1) wynika, że w październiku 2021r. zgłosiła mężczyźnie, który dostarczył jej podpisaną przez oskarżoną umowę, że potrzebuje nr (...) spółki. Otrzymała wówczas informację, że osoba ze spółki się z nią skontaktuje, a następnie z A. M. (1) telefonicznie skontaktowała się kobietą, która reprezentowała spółkę (...). Następnie A. M. (1) otrzymała maila od oskarżonej P. K. z danymi dotyczącymi (...) spółki. Tymczasem Sąd I instancji okoliczności te zupełnie pominął wydając zaskarżone rozstrzygnięcie. Podkreślić w tym miejscu należy, że oskarżona nie jest osobą niedoświadczoną i naiwną i trudno uwierzyć, że będąc prezesem zarządu spółki i podpisując umowę najmu lokalu, czy też dosyłając określone dokumenty lub informacje wynajmującej nie wiedziała w jakim celu lokal wynajmuje i nie interesowała się tym. Trudno też w takiej sytuacji uwierzyć, że oskarżona podpisała umowę najmu przez przypadek, tym bardziej, że następnie kontaktowała się, chociażby mailowo, z właścicielką lokalu A. M. (1).

Zdaniem Sądu odwoławczego sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego i nielogiczne jest, że osoba o nieustalonej tożsamości, wbrew woli oskarżonej i wbrew przepisom ustawy, czy też nieposiadając koncesji lub zezwolenia dokonała urządzenia lub prowadzenia gier hazardowych w lokalu wynajętym przez oskarżoną, działającą w imieniu spółki (...) sp. z o.o. bądź też osoba ta dokonała modyfikacji automatów w taki sposób, że przestały one spełniać wymogi ustawowe dla automatów o niskich wygranych. Niewątpliwie jedynie oskarżona, jako prezes zarządu i jedyny (...) spółki (...) miała interes w takim działaniu, podyktowany chęcią pozyskiwania wyższych zysków. Poza oskarżoną nikt inny nie miał w tym żadnego interesu, a taka argumentacja pozostaje sprzeczna z podstawowymi zasadami doświadczenia życiowego i nie może korzystać z przewidzianej w art. 7 k.p.k. ochrony prawnej.

Podkreślić w tym miejscu należy, że czyn stypizowany w art. 107 § 1 k.k.s. ma charakter powszechny co oznacza, że popełnić go może każda osoba, zachowująca się w sposób opisany w dyspozycji tegoż przepisu, przy czym jeśli jest to osoba prawna lub jednostka organizacyjna, to za takie działanie będzie odpowiadała osoba, wskazana w art. 9 § 3 k.k.s. Treść tego przepisu zupełnie została pominięta przez Sąd Rejonowy.

W ocenie Sądu odwoławczego nie sposób też zgodzić się z wywodem Sądu Rejonowego, zgodnie z którym nie jest możliwe, aby osoba o nieustalonej tożsamości, za wiedzą i świadomością oskarżonej, dokonała modyfikacji automatów w taki sposób, że przestały one spełniać wymogi ustawowe i urządziła w lokalu salon gier. Co już wcześniej zaznaczono, oskarżona jako prezes zarządu spółki mogła mieć bowiem w tym interes. Zaznaczyć należy, że okoliczność, iż oskarżona nie urządziła samodzielnie gier hazardowych lub nie dokonała samodzielnie modyfikacji w automatach lecz skorzystała w tym zakresie z pomocy innej osoby nie wyklucza przez oskarżoną wypełnienia ustawowych znamion, opisanych w art. 107 § 1 k.k.s.

W ocenie Sądu odwoławczego w zależności od dokonanych dalej ustaleń, konieczna jest też kwestia rozważenia, czy oskarżona ewentualnie nie udzieliła pomocnictwa w popełnieniu przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s. Konieczne jest przeanalizorwanie, czy spółka (...) Sp. z o.o. faktycznie prowadziła swoją działalność, czy jej założenie i zarejestrowanie było jedynie fikcyjne i nakierowane na prowadzenie przestępczej działalności, polegającej na urządzaniu gier na automatach, wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych. Z akt sprawy wynika bowiem, że to nie oskarżona, ale nieustalony dotąd mężczyzna uzgadniał warunki najmu lokalu z właścicielką lokalu, a ponadto to nie oskarżona a ten mężczyzna zatrudnił w Punkcie Gier pracownice i kontaktował się z nimi, przekazywał im pieniądze, a także przekazywał pieniądze za wynajem lokalu. Wątpliwe i nielogiczne jest przy tym, aby oskarżona jako prezes zarządu spółki i jedyny wspólnik nie miała o powyższym wiedzy. Jeśli natomiast oskarżona zgodziła się założyć spółkę i objąć funkcję prezesa zarządu, a następnie wynająć lokal, aby umożliwić komukolwiek prowadzenie gier hazardowych bez pozwolenia to uznać należy, że rola oskarżonej sprowadzała się do udzielenia tej osobie pomocnictwa w popełnieniu przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s., za co oskarżona winna ponieść odpowiedzialność.

Wniosek

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania,

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W ocenie Sądu odwoławczego zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do uniewinnienia oskarżonej od zarzucanego jej czynu. W sprawie jest bowiem wiele wątpliwości i nierozstrzygniętych okoliczności. Sąd II instancji nie mógł się zatem zgodzić na utrzymanie w mocy wyroku uniewinniającego oskarżoną od popełnienia zarzucanego jej czynu. Stosownie do treści art. 454 § 1 k.p.k. sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji lub co do którego w pierwszej instancji umorzono postępowanie. Jedynym rozstrzygnięciem w takiej sytuacji mogło być tylko uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Z więźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1 .

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1 .

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Sąd odwoławczy doszedł do przekonania, że w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego decyzja Sądu Rejonowego co do uniewinnienia oskarżonej była przedwczesna i chybiona. Sąd I instancji winien dokonać ponownej, wnikliwej oceny dowodów pod kątem zachowania się oskarżonej, jej sprawstwa bądź ewentualnie poczynić rozważania dotyczące pomocnictwa oskarżonej w popełnieniu przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.

W konsekwencji zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu. Zachodzi tu bowiem sytuacja, o której mowa w art. 437 § 2 zdanie 2 k.p.k. w związku z art. 454 § 1 k.p.k.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy sąd zmuszony jest przeprowadzić postępowanie dowodowe w niezbędnym zakresie bezpośrednio dotyczący zachowania się oskarżonej, jej udziału w popełnieniu przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s. Koniecznym też będzie właściwa analiza zeznań świadków, w tym w szczególności zeznań A. M. (1), a także ustalenie, czy założenie i zarejestrowanie podmiotu (...) Sp. z o.o. nie było fikcyjne, czy spółka ta faktycznie prowadziła jakąkolwiek działalność gospodarczą.

Podkreślić należy, że to na sądzie ciąży obowiązek dokładnego określenia przypisanego oskarżonemu czynu oraz jego kwalifikacji prawnej (art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k.), niezależnie zarzutów oskarżyciela w tej sprawie. Dopiero przeprowadzenie tych czynności i wnikliwa analiza materiału dowodowego, pozwoli na właściwą i całościową ocenę zachowania się oskarżonej i merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

PODPIS

Karol Skocki