Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 205/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 15 marca 2022r., sygn. akt II K 587/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i mający wpływ na jego treść:

a)  poprzez niezasadne ustalenie na podstawie faktów i dowodów, że oskarżony dopuścił się przestępstwa a nie wykroczenia,

b)  polegający na dowolnej, a w konsekwencji błędnej ocenie materiału dowodowego, w szczególności wyjaśnień oskarżonego, zeznań pokrzywdzonego oraz świadków, co w konsekwencji doprowadziło do błędnej kwalifikacji czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że oskarżony K. W. (1) dopuścił się wykroczenia, w związku z wartością poniżej 500 zł i ilością przywłaszczonych butelek,

2.  obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

a)  art. 424 § 1 k.p.k. polegającej na nie odniesieniu się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do istotnych kwestii mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy – a mianowicie okoliczności, że istnieją rozbieżności w zeznaniach stron i świadków, co do okoliczności opróżnienia plecaka i liczby znajdujących się w nim butelek,

b)  art. 4, 7, 410 i 424 k.p.k. wyrażającej się w ustaleniu okoliczności faktycznych sprawy na podstawie niekompletnego materiału dowodowego, z wyeliminowaniem sprawdzenia monitoringu w sklepie, na którym powinno być zarejestrowane ile butelek znajdowało się w plecaku i w jaki sposób znalazła się w pomieszczeniu jedna butelka więcej co skutkowało przekroczeniem granicy kwoty 500 zł, a co jest istotne dla sprawy i prawnej kwalifikacji czynu,

c)  art. 7 k.p.k. w zw. z art. 391 § 1 k.p.k. poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodu, jakim były zeznania świadków i zeznań funkcjonariuszy policji oraz oskarżonego, które to zeznania różnią się diametralnie na poszczególnych etapach postępowania i w tym kontekście powinny być przez sąd orzekający w sprawie ocenione ze szczególną ostrożnością,

d)  art. 175 § 1, art. 386 § 1 i art. 6 k.p.k., polegającej na rozpoznaniu sprawy i wydaniu wyroku, mimo iż oskarżony nie uczestniczył w całej rozprawie, w związku ze spóźnieniem wynikającym z braku możliwości dojazdu i rozkładu busów , a tym samym nie złożył pełnych wyjaśnień na rozprawie a z racji na spóźnienie odmówiono mu prawa do złożenia wniosku o przyznanie obrońcy z urzędu,

e)  rozpoznaniu sprawy przez Sąd Rejonowy w Turku pod częściową nieobecność oskarżonego, którego nieobecność na ostatniej rozprawie była w sposób należyty usprawiedliwiona co stanowi bezwzględną przyczynę uchylenia orzeczenia, określoną w art. 439 § 1 pkt 11 k.p.k.,

3.  obrazy prawa materialnego, tj. art. 278 § 1 k.p.k. poprzez jego błędną wykładnię i zakwalifikowanie czynu oskarżonego jako kradzieży zwykłej, podczas gdy z prawidłowych ustaleń będących wynikiem rzetelnego badania przez sąd materiału dowodowego, w tym monitoringu z sali przeszukań oraz analizy zeznań świadków i funkcjonariuszy Policji oraz pracowników sklepu na różnych etapach postępowania, wynikać powinno, że oskarżony dopuścił się tylko i wyłącznie wykroczenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja oskarżonego okazała się bezzasadna i jako taka nie mogła podlegać uwzględnieniu.

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy.

Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k.

Wbrew twierdzeniom skarżącego oskarżonego Sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy zeznań tak świadków , w szczególności M. H. i E. K. a także funkcjonariuszy policji przybyłych na miejsce zdarzenia oraz wyjaśnień samego oskarżonego K. W. (1) – uznając za wiarygodne te złożone przez oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym, a odmawiając wiarygodności tym złożonym przed Sądem.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy nie budzi wątpliwości sądu tak ilość skradzionego przez oskarżonego alkoholu, jak i jego wartość. Podkreślić należy, iż oskarżony K. W. (1) dobrowolnie po zatrzymaniu go przez pracownika ochrony – wydał 5 sztuk butelek alkoholu (k. 7 akt) natomiast 6 sztuka odebrana została w wyniku przeszukania oskarżonego (k. 8 akt). Ponadto podkreślić należy, iż sam oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Na sprawstwo oskarżonego również , wbrew twierdzeniom samego oskarżonego, wskazują zeznania świadka M. H., który jako pracownik ochrony od początku zauważył podejrzane zachowanie się oskarżonego i w wyniku obserwacji monitoringu widział ile sztuk alkoholu zabrał oskarżony. Powyższe potwierdzają zeznania świadka E. K., a także funkcjonariuszy policji.

Co najistotniejsze tak zeznania świadków jak i sam fakt sprawstwa oskarżonego potwierdza zapis nagrania monitoringu z sali sklepu, gdzie K. W. dokonał zaboru butelek whiskey. Z nagrania tego bezsprzecznie wynika, iż oskarżony umieścił w koszyku 6 butelek alkoholu i następnie chodził po sklepie z tym koszykiem, w którym widoczne jest sześć sztuk whiskey.

Analogicznie jako bezzasadny należy traktować zarzut naruszenia przez Sąd art. 175 § 1 i art. 386 § 1 k.p.k., bowiem o ile faktycznie oskarżony spóźnił się na rozprawę główną to jednak Sąd pozwolił mu na złożenie swobodnych wyjaśnień, co wynika wprost z protokołu rozprawy (k. 101-102). Ponadto nie złożył on wówczas wniosku o ustanowienie obrońcy z urzędu. Analogicznie nie usprawiedliwił on swojego niestawiennictwa na rozprawę główną w dniu 15 marca 2022 r., a dopiero we wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku z 23 marca 2022 r. wskazał, że jego nieobecność spowodowana były podjęciem pracy i dalekim wyjazdem (k. 115). Już te okoliczności wskazują, że oskarżony jest osobą niewiarygodną, przeinaczającą fakty, który miały miejsce w toku niniejszego postępowania karnego.

Podsumowując: nie ulega wątpliwości, iż oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia alkohol w ilości 6 sztuk, którego wartość wynosiła 539,94 zł. Zatem dopuścił się przestępstwa z art. 278 § 1 k.k., a nie jak próbował wykazać w złożonej apelacji – jedynie wykroczenia.

Wniosek

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji w zakresie ilości wartości skradzionego alkoholu oraz obrazy prawa materialnego i procesowego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

xxxxx

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Sprawstwo, wina i kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo, wina i wyczerpanie znamion z art. 278 § 1 k.k. przez oskarżonego nie budzą wątpliwości.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

xxxxx

Zwięźle o powodach zmiany

xxxxx

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

3.

Sąd na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2019 r. poz. 18) w zw. z §17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. K. kwotę 516,60 złotych (w tym VAT) z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu K. W. (1) z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 636 §1 k.p.k., w zw. z art. 8 i art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, wobec nieuwzględnienia apelacji, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 566,60 złotych i wymierzył oskarżonemu za to postępowanie opłatę w kwocie 220 złotych.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina ,sprawstwo

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☐

Zmiana