Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 224/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Koninie z 2024-12-16

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 224/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 7 czerwca 2024 r., sygn. akt II K 300/24

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Rażącej niewspółmierności kary i środka karnego polegającej na orzeczeniu wobec oskarżonego W. G. za przypisane mu przestępstwo z art. 178a§4 k.k. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat I świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10.000 złotych, podczas gdy wskazana reakcja karna w stosunku do wysokiego stopnia winy oraz wysokiego stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, rodzaju naruszonego dobra prawnego nie spełnia celów kary, jest zbyt łagodna i nieadekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz w relacji do celów jakie winna spełnić tak w zakresie prewencji szczególnej jak i społecznego oddziaływania, a w odczuciu społecznym będzie rażąco niesprawiedliwa.

2.  Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, przyjętych, za podstawę orzeczenia o środku karnym w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym mający wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, polegający na wadliwym, oderwanym od realiów sprawy ustaleniu, że zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami, co skutkowało orzeczeniem powyższego zakazu na podstawie art. 42 § 3 k.k. na okres 10 lat, podczas gdy w sytuacji popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a 4 k.k., przy jednoczesnym braku ekstraordynaryjnych okoliczności, obligatoryjne jest orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że mając na uwadze treść przepisu art. 42 § 3 k.k. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Zakaz ten ma charakter obligatoryjny, choć przepis pozwala na odstąpienie od orzeczenia go w wyjątkowym wypadku uzasadnionym szczególnymi okolicznościami. Z powyższego wynika, że zasadę stanowi orzekanie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, zaś rezygnacja z jego orzeczenia jest wyjątkiem.

Można by zadać pytanie dla jakich sytuacji przewidziano w ustawie możliwość zastosowania powyższego wyjątku, jeżeli nie podpadałby pod nie czyn W. G.? Być może najskuteczniejszą metodą walki z nietrzeźwymi kierującymi byłoby wymierzanie wszystkim sprawcom bezwzględnych kar pozbawienia wolności i dożywotnich zakazów prowadzenia pojazdów, jednak nie miałoby to nic wspólnego w wymiarem sprawiedliwości (a poza tym i tak nie byłoby pewności, że tak ukarany sprawca nie podejmie prowadzenia pojazdu pomimo braku uprawnień - wszak i tak nie miałby szans na odzyskanie prawa jazdy).

Prawdą jest, że oskarżony prowadził samochód będąc w stanie nietrzeźwości. Nie ma też wątpliwości, że prowadzenie pojazdów przez nietrzeźwych kierowców stanowi w Polsce zjawisko o olbrzymiej skali, którego efektem jest wiele całkowicie niepotrzebnych ludzkich tragedii. Zjawisku temu trzeba przeciwdziałać w różnych formach, w tym także poprzez stosowną, surową represję karną. Tyle tylko, że owa reakcja karna ze strony Państwa nie może opierać się na jakimkolwiek automatyzmie. Również w odniesieniu do sprawców tego rodzaju przestępstw znajdują bowiem zastosowanie wszystkie zasady i dyrektywy wymiaru kary i środków karnych. Także więc i czyn przypisany W. G. powinien podlegać wszechstronnej ocenie na gruncie art. 53 i nast. kodeksu karnego. Również w zakresie środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów. Skoro bowiem ustawodawca przewidział sytuacje, w których pomimo skazania za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. nie będzie uzasadnione orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów, to w każdej tego typu sprawie należy rozważyć, czy nie zachodzi ów " wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami". Taką pogłębioną analizę wszystkich okoliczności sprawy przeprowadził Sąd Rejonowy, którą w całości podziela Sąd

odwoławczy. Wobec czego w ocenie Sądu odwoławczego w realiach niniejszej sprawy zachodzi taki właśnie wyjątek - wypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Pozbawienie oskarżonego prawa prowadzenia wszelkich pojazdów dożywotnio byłoby bowiem jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy rozstrzygnięciem nadmiernie surowym, zważywszy chociażby na jego wiek. Podzielić należy spostrzeżenia Sądu Rejonowego, że przed oskarżonym jeszcze 20 lat aktywności zawodowej, a orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w sytuacji gdy oskarżony wykonuje prace w delegacjach na budowach w różnych częściach kraju uniemożliwiłoby mu wykonywanie pracy zawodowej w tej formie i mogłoby doprowadzić w dłuższej perspektywie do wyeliminowania go z rynku pracy. W konsekwencji jak celnie zauważył Sąd Rejonowy spowiadałoby to dla skazanego i oraz jego rodziny poważną destabilizację finansową. Ponadto trafnie wskazał Sąd Rejonowy, że styl jazdy oskarżonego pomimo znacznego stanu nietrzeźwości pozostawał bez zarzutu, policjanci zatrzymali oskarżonego wyłącznie do rutynowej kontroli drogowej, nie popełnił on wówczas innego wykroczenia.

Powyższe uzasadnia przekonanie, że rozstrzygnięcie co do kary zasadniczej (6 miesięcy pozbawienia wolności), jak też środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów na okres 10 lat oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy
Postpenitencjarnej w kwocie 10.000 zł w pełni respektuje dyrektywy określone w art. 53 k.k. Z rozważań Sądu I instancji wynika, iż uwzględnił on należycie wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla ustalenia karnoprawnych konsekwencji czynu przypisanego oskarżonemu.

Jak już wskazano powyżej Sąd zdaje sobie sprawę z powszechności podobnych przestępstw na terenie kraju i zagrożenia jakie na drogach stwarzają nietrzeźwi kierowcy, należy jednak mieć na uwadze ww. wiek oskarżonego, jego ustabilizowany tryb życia, przyznanie się do zarzucanego czynu, wyrażenie skruchy i żalu, dodatkowo orzeczoną karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych.

Suma orzeczonych kar i środków karnych jest więc, w ocenie sądu odwoławczego, dolegliwa, a ich zmiana zgodnie z wnioskiem oskarżyciela publicznego stanowiłoby reakcję niewspółmiernie surową do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu.

Wniosek

Zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu W. G. kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, orzeczenie od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 12.000 zł oraz utrzymanie wyroku w mocy w pozostałym zakresie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów postawionych w apelacji z przyczyn wyżej wskazanych i tym samym niezasadny był również wniosek apelacyjny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Orzeczona kara.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1Orzeczona kara nie budzi wątpliwości.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 636 §1 k.p.k.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.1  1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara

1.2  1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3  1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4  1.4. Wnioski

Uchylenie

Zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Szuster
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Data wytworzenia informacji: