Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 232/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 29 kwietnia 2021r., sygn. akt II K 257/20.

0.1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.2. Ocena dowodów

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. naruszenie prawa materialnego a to art. 190 § 1 k.k. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że czyny oskarżonego wypełniają znamiona czynu zabronionego stypizowanego w art. 190 § 1 k.k.,

2. art. 7 k.p.k. przez dowolną ocenę zeznań świadków J. Ż. (1), M. Z., E. P., R. Ż., E. W., M. K. (1), M. K. (2), M. Ł. i K. R. co mogło mieć wpływ na treść wyroku poprzez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do popełnienia przez oskarżonego czynów z art. 190 § 1 kk,

3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na pominięciu wynikających z zeznań świadka M. K. (1) istotnych faktów, tj. tego, że:

- zgłoszenia interwencji policyjnych wobec oskarżonego miały na celu usunięcie go z mieszkania, w którym przebywał na ul. (...), a nie miały związku z jego zachowaniem,

- pokrzywdzona J. Ż. (1) wzywała Policję od razu, nawet gdy oskarżony chciał się o cos spytać, czy porozmawiać ,

- że pokrzywdzona J. Ż. (1) w dniu 31.05.2020r. wezwała Policję pomimo tego, że oskarżony nie groził jej ani R. Ż.,

- że pokrzywdzona J. Ż. (1) i oskarżony, kłócąc się wzajemnie używali słów wulgarnych,

- że pokrzywdzona J. Ż. (1) pomawiała oskarżonego i M. K. (2) o kradzież rowerów i co było przyczyną kłótni między stronami, wzajemnych oskarżeń i wulgarnych zachowań obu stron,

a także zeznań świadków M. K. (2), M. Ł., E. W. i oskarżonego co do pomówienia przez J. Ż. o kradzież rowerów, kłótni dotyczących korzystania z wejścia koło

mieszkania pokrzywdzonych zeznań świadka dotyczących zachowania pokrzywdzonej J. Ż. (1), Ż., prowokowania ich przez pokrzywdzoną J. Ż. (1), co mogło mieć wpływ na treść wyroku w zakresie ustalenia, że zachowania oskarżonego wypełniły znamiona czynu z art. 190 § 1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.).Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k.

Wskazać należy w pierwszej kolejności , iż skarżący nie ma racji podnosząc zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 190 § 1 k.k., bowiem nie ulega wątpliwości, iż oskarżony K. M. swoim zachowaniem wyczerpał wszystkie znamiona zarzucanych mu czynów z art. 190 § 1 k.k. Nie ulega wątpliwości, że groźby wypowiadane przez oskarżonego wywołały uzasadnianą obawę ich spełnienia, nawet przy uwzględnieniu „specyfiki miejsca zdarzenia”. Pokrzywdzeni J. Ż. (1) i R. Ż. wskazali, że obawiali się oskarżonego, ponieważ przebywał on wielokrotnie w zakładzie karnym (k. 16v i 57v).

Analogicznie należy oceniać zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej oceny zeznań świadków J. Ż. (1), M. Z., E. P., R. Ż., E. W., M. K. (1), M. K. (2), M. Ł. i K. R.. Sąd I instancji, bowiem dokonał prawidłowej analizy zeznań tychże świadków uznając je za w pełni wiarygodne. Podkreślić należy, iż wszyscy wyżej wskazani świadkowie w sposób analogiczny opisywali zachowanie się oskarżonego, w zakresie zarzucanych mu czynów, zatem brak było podstaw by zeznania te kwestionować.

W szczególności podkreślić należy, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy zeznań świadka M. K. (1) uznając je za wiarygodne i stanowiące podstawę ustaleń stanu faktycznego, zwłaszcza te zeznania złożone w toku postępowania przygotowawczego, jako najbardziej rzetelne, bowiem złożone w niedalekiej odległości czasowej od zarzucanych oskarżonemu czynów. Przy czym stara się nie zauważać skarżący obrońca, iż okoliczności wskazywane przez te świadka w toku postępowania sądowego, na które powołuje się skarżący, choćby kwestia zgłaszanych interwencji w celu usunięcia oskarżonego z mieszkania, używania przez obie strony wulgaryzmów, czy wreszcie kradzież rowerów są kwestiami pobocznymi, niezwiązanymi bezpośrednio ze zdarzeniami zarzucanymi aktem oskarżenia. Natomiast nie ma racji skarżący obrońca wskazując, iż z zeznań świadka M. K. (1) wynika, że pokrzywdzona w dniu 31 maja 2021r. wezwała policję pomimo, że oskarżony jej nie groził. Świadek ten w toku postępowania przygotowawczego, bowiem potwierdził, iż oskarżony kierował groźby karalne wobec nie tylko jego osoby, ale również wobec J. Ż. (1) i jej męża (k.64v). Co prawda w toku postępowania sądowego zmienił częściowo treść zeznań zasłaniając się niepamięcią, ale potwierdził, że oskarżony groził mu pobiciem, ale nie pozbawieniem życia, jednocześnie świadek podtrzymał relacje przedstawione w toku postępowania przygotowawczego (k. 211-212).

Także więc zarzut dotyczący błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie tego, iż oskarżony nie groził ww. pokrzywdzonym był całkowicie niezasadny, a pozostałej części w najmniejszym stopniu skarżący nie wykazał, aby ten błąd mógł mieć jakikolwiek wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.

Wobec powyższego zarzuty skarżącego w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu orzekającego.

Wniosek

- zmianę wyroku i orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy przez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji skarżącego, a nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

xxxxx

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1.wina i sprawstwo oskarżonego

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego i wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przypisanych mu czynów.

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1.xxxxx

Zwi ęź le o powodach zmiany

0.1.

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Uwzględniając, iż również w toku postępowania odwoławczego oskarżony reprezentowany był przez adwokata wyznaczonego z urzędu Sąd na podstawie § 4 ust.1-3 i 17 ust. 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2016 poz. 1714 z późn. zm.) zasądził na rzecz adw. R. S. kwotę 516,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalniając oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa tych należności za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina ,sprawstwo

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

Zmiana