Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 264/22 - wyrok Sąd Okręgowy w Koninie z 2022-11-18

Sygn. akt II Ka 264/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2022 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Rafał Kwieciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Sobieraj

przy udziale prokuratora Adama Webera

po rozpoznaniu w dniu: 18 listopada 2022 roku

sprawy T. W.

oskarżonego z art. 178a§4 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 23 maja 2022 roku sygn. akt II K 560/21

I.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok.

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. P. Z. kwotę 516,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

III.  Zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz S. Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym i opłaty.

Robert Rafał Kwieciński

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 264/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 23 maja 2022r., sygn. akt II K 560/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca zarzucił:

1.  na podstawie art. 438 pkt. 2 k.p.k. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 ustaw z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego (dalej k.p.k.) polegającej na przekroczeniu granic swobodnej oceny materiału dowodowego, poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów przejawiającą się w przyjęciu, ze oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwalał na takie przyjęcie, w szczególności zeznania świadków D. M., Ł. W., A. M., z których wynikało, iż stan oskarżonego jak i tor poruszania się pojazdu nie wskazywał, iż może on być w stanie nietrzeźwości a jednocześnie mając na uwadze, iż oskarżony kwestionował protokół z badania stanu trzeźwości, rodzi poważne wątpliwości, w zakresie popełnienia przez niego czynu,

2.  na podstawie art. 438 pkt. 2 k.p.k. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 kpk polegającej na przekroczeniu granic swobodnej oceny materiału dowodowego, poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów w szczególności dotyczącą dowodu tj. protokołu z badania stanu trzeźwości oskarżonego z dn. 05.07.2020r. na którym Sąd oparł swoje rozważania, albowiem oskarżony kwestionował na terminie rozprawy w dn. 18.05.2022r. protokół z tego badania ze względu na rozbieżności w dacie sporządzania protokołu, jak również wskazywał, iż w dacie widniejącej na tymże protokole był on w innym miejscu tj. Prokuraturze Rejonowej w Kole,

3.  na podstawie art. 438 pkt 4 k.p.k. rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu oskarżonemu zbyt dolegliwej kary w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz środka karnego w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, w sytuacji gdy czyn i postępowanie oskarżonego oceniane także przez pryzmat okoliczności zaistnienia zdarzenia, miejsca zdarzenia (droga wewnętrzna), odległości którą przejechał, toru jakim poruszał się pojazd a także jego uprzedniej niekaralności co do wykroczeń, nie świadczą o znacznej winie oskarżonego jak i wysokim stopniu społecznej szkodliwości czynu, co tym samym sprawia iż wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w powyżej opisanych granicach , nosi cechy rażącej surowości a zasadnym byłoby wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w najniższych granicach przewidzianych w przepisach tj. 3 miesięcy pozbawienia wolności jak i orzeczenie środka karnego jedynie w zakresie pojazdów mechanicznych dla których prowadzenia uprawnia prawo jazdy kategorii B

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.). Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k.

W wywiedzionej apelacji skarżący obrońca próbuje dać prymat wyjaśnieniom oskarżonego a negować pozostały materiał dowodowy. W szczególności nie można zgodzić się z analizą zeznań świadków D. M., Ł. W. i A. M. dokonaną przez obrońcę, z której próbuje on wywodzić dowody niewinności oskarżonego. A przecież już sam świadek Ł. W. (2) wskazywał wprost, iż „od mężczyzny wyczuwalna była silna woń alkoholu” (k.20). podobnie wskazywał świadek D. M. (2) „od kierującego wyczuwalna była woń alkoholu, miał bełkotliwą wymowę” (k.27v). Co najważniejsze – sam oskarżony w toku całego postępowania przygotowawczego a nawet początkowo w toku postępowania sądowego – przyznawał się do zarzucanego mu czynu a wyjaśnienia te wespół z pozostałym materiałem dowodowym nie budzą wątpliwości i tworzą kompatybilną całość.

Wbrew twierdzeniom skarżącego obrońcy na sprawstwo oskarżonego wskazują notatka urzędowa datowana na dzień 09.09.2020r. (k.2) oraz protokół z badania stanu trzeźwości, również datowany na dzień 09.09.2020r. (k.3), w którym sam oskarżony wskazywał na ilość i godzinę spożycia przez niego alkoholu. Nie ma żadnych podstaw by datę na tym protokole negować , skoro zgadza się ona z pozostałym materiałem dowodowym.

Kontrola instancyjna nie wykazała, by wymierzona oskarżonemu T. W. kara 8 miesięcy pozbawienia wolności była karą rażącą niesprawiedliwą, tj. zbyt surową lub zbyt łagodną. Nie budzą również wątpliwości Sądu orzeczone wobec oskarżonego środki karne. Sąd orzekający wziął pod uwagę przy wymiarze kary wszystkie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k., w tym również okoliczności dotyczące oskarżonego, tak łagodzące jak i obciążające. Obrońca zdaje się pomijać fakt wysokiej społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego oraz umniejsza stopień uporczywości działania oskarżonego, a rolą sądu przy wymiarze kary jest również eliminowanie poczucia społecznego przyzwolenia w zakresie pewnej kategorii czynów. W ocenie Sądu odwoławczego, kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze oraz środki karne spełnią w stosunku do oskarżonego cele wychowawcze.

Wobec powyższego zarzuty skarżącego stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu orzekającego.

Wniosek

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie z ostrożności procesowej o zmianę poprzez wymierzenie oskarżonemu kary w dolnych granicach zagrożenia za dany czyn tj. 3 miesięcy pozbawienia wolności i orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii B lub też ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji skarżącego, a nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Sprawstwo i wina oskarżonego oraz orzeczona kara.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo i wina oskarżonego oraz orzeczona kara i środek karny nie budzą wątpliwości

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

xxxxx

Zwięźle o powodach zmiany

xxxxx

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

Sąd na podstawie §17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu zasądził od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. P. Z. kwotę 516,60 złotych (w tym VAT) z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, bowiem ich uiszczenie z uwagi na sytuację majątkową byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina ,sprawstwo, kara

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie

Zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Szuster
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Robert Rafał Kwieciński
Data wytworzenia informacji: