II Ka 299/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Koninie z 2024-12-24
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 299/24 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. akt II K 463/23 |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
Obrócą zarzucił wyrokowi: 1) obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 30 k.k. poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, że oskarżony w zakresie zarzucanego mu czynu nie działał w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy prowadzi do wniosku, że oskarżony w rzeczywistości starał się w sposób należyty zapoznać z obowiązującym uregulowaniem, wyjaśniając i wykazując, że w Internecie znalazł informację, że mimo obowiązującego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych może poruszać się motorowerem (skuterem) z uwagi na spełnienie kryterium wieku i brak konieczności posiadania uprawnień w postaci prawa jazdy co do prowadzenia motorowerów, co zresztą potwierdził przedkładając do akt w trakcie postępowania przygotowawczego odpowiedni wydruk ze strony Internetowej zawierający informacje zgodne z jego wyjaśnieniami; 2)
naruszenie prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę wyjaśnień oskarżonego w zakresie w jakim zeznawał on co do motywów kierowania przez niego pojazdem mechanicznym w dniu 05 października 2023 roku w T., uznając, że są one kłamliwe i obliczone na wprowadzenie w błąd, mimo że z materiału dowodowego, w tym zeznań świadków wynika, że są one spójne, logiczne 3) naruszenie prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę wyjaśnień oskarżonego w zakresie w jakim na rozprawie w dniu 22 maja 2024 roku wskazywał, doprecyzowując wcześniej złożone wyjaśnienia, że „jego narzeczona tego dnia co był zatrzymany to była zawieziona do szpitala w T. na (...), gdzie ją odesłali do domu i kazali się skontaktować z ginekologiem; leżała na oddziale szpitalnym, ale później a nie w dniu, gdy został zatrzymany przez policje." uznając, że pozostają one sprzeczne z nadesłanymi informacjami z SP ZOZ w T. i tym samym świadczą o przyjętej przez oskarżonego linii obrony, co nie polega na prawdzie, gdyż narzeczona oskarżonego po przybyciu tego dnia na (...) nie została nawet zarejestrowana w systemie tylko od razu, przy rejestracji, bez badania została odesłana do domu i kazano jej udać się do lekarza prowadzącego - ginekologa i dlatego też Szpital nie posiada dokumentacji z jej przyjęcia; 4) naruszenie prawa procesowego polegające na pominięciu przy wyrokowaniu zeznań świadka M. T. w zakresie w jakim zeznawał on, że „Oskarżony uważał, że może jeździć skuterem, a wywodził to z tego, że skoro ma 18 lat to nie potrzebuje na to uprawnień", mimo, że zeznania te pozostają zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego, którym Sąd nie dał wiary. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się niezasadna aczkolwiek celowa. W odniesieniu do apelacji obrońcy oskarżonego, Sąd odwoławczy w toku kontroli instancyjnej nie dopatrzył się jakichkolwiek uchybień w przeprowadzonym przez Sąd orzekający postępowaniu dowodowym, a argumentacja obrony w tym zakresie ma jedynie polemiczny charakter. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.). Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k. Sąd orzekający nie dopuścił się błędu w ocenie wyjaśnień oskarżonego odnośnie powodów dla których miał zdecydować się na prowadzenie pojazdu mechanicznego w inkryminowanym dniu, w zakresie w jakim uznał je za niewiarygodne, czemu Sąd dał wyraz w sporządzonym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. W ocenie Sądu odwoławczego wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim wskazywał na stan wyższej konieczności, który był powodem kierowania przez niego pojazdem czy też na brak świadomości bezprawności zarzucanego mu czynu nie zasługiwały na wiarę. Nawet bowiem gdyby oskarżony zdecydował się kierować pojazdem, aby dowieźć partnerce do szpitala pieniądze, nie była to w realiach niniejszej sprawy okoliczność usprawiedliwiająca jego działanie, nie był to żaden stan wyższej konieczności. Należy także podkreślić, że oskarżonemu nie przypisano kierowania pojazdem bez uprawnień, a łamanie orzeczonego prawomocnie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, co do którego to zakazu, który wobec oskarżonego był już uprzednio orzekany dwukrotnie, oskarżony nie mógł pozostawać w błędzie. Zakaz był bowiem jasno sprecyzowany, łatwy do zrozumienia dla przeciętnego odbiorcy i nie wymagał jakichś pogłębionych interpretacji czy analiz. Natomiast sam fakt, że do prowadzenia pojazdów, którym kierowanie przypisano oskarżonemu, nie jest wymagane posiadanie uprawnień, nie miał znaczenia dla oceny prawidłowości przypisanego oskarżonemu czynu, skoro niewątpliwym jest, że był to pojazd mechaniczny. Sąd I instancji nie naruszył więc przepisu art.30k.k., gdyż oskarżony nie dopuścił się przypisanego mu czynu ani w usprawiedliwionej, ani nieusprawiedliwionej nawet nieświadomości jego bezprawności. Zeznania natomiast świadka M. T. relacjonowały jedynie tłumaczenie przekazane przez oskarżonego w chwili zatrzymania i nie mogą świadczyć o prawdziwości i prawidłowości wersji oskarżonego, że skoro do prowadzenia tego pojazdu - skutera nie są wymagane uprawienia, to prowadząc ten pojazd mechaniczny oskarżony nie łamie orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, orzeczonego wobec oskarżonego dożywotnio. Sąd odwoławczy zobligowany do kontroli zaskarżonego orzeczenia również w części dotyczącej orzeczonej kary, uznał, że kara pozbawienia wolności wymierzona wobec oskarżonego za przypisane mu przestępstwo jawi się jako niewspółmiernie surowa. Zdaniem Sądu adekwatną do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, uwzgledniającą też rodzaj pojazdu kierowanie którym wbrew zakazowi przypisano oskarżonemu, będzie kara 6 miesięcy pozbawieni wolności. Dlatego Sąd odwoławczy z urzędu obniżył orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności, orzekając ją w wymiarze, który uznał za sprawiedliwy. Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność dalszej zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1i2 k.p.k. orzekł jak w wyroku. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
Obrońca oskarżonego wniósł o: 1. zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy, poprzez ustalenie, że oskarżony Ł. K. popełnił przypisany mu w wyroku czyn w nieświadomości co do jego bezprawności i na podstawie art. 30 k.k. uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanemu mu czynu; 2. nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania odwoławczego. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji obrońcy, które miały prowadzić do uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego czynu, a nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia w tym zakresie. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
Złagodzenie wymiaru orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
Sąd odwoławczy zobligowany do kontroli zaskarżonego orzeczenia również w części dotyczącej orzeczonej kary, uznał, że kara pozbawienia wolności wymierzona wobec oskarżonego za przypisane mu przestępstwo jawi się jako niewspółmiernie surowa. Zdaniem Sądu adekwatną do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, uwzgledniającą też rodzaj pojazdu kierowanie którym wbrew zakazowi przypisano oskarżonemu, będzie kara 6 miesięcy pozbawieni wolności. Dlatego Sąd odwoławczy z urzędu obniżył orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności, orzekając ją w wymiarze, który uznał za sprawiedliwy. |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Wina oskarżonego, wymierzone środki karne oraz rozstrzygnięcie o kosztach sądowych za postepowanie przed Sądem I instancji. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Sprawstwo oskarżonego i wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przypisanego mu czynu. Wymierzone przez Sąd I instancji środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz świadczenia pieniężnego jawiły się jako prawidłowe, odpowiednie do stopnia winy oskarżonego, a ponadto spełnią w ocenie Sądu swoje cele wychowawcze wobec oskarżonego. Nie dopatrzono się przy tym błędu w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach sądowych za postępowanie przed Sądem I instancji. |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||||
Wymiar orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
Sąd odwoławczy uznał, że kara pozbawienia wolności wymierzona wobec oskarżonego za przypisane mu przestępstwo jawi się jako niewspółmiernie surowa. Zdaniem Sądu adekwatną do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, uwzgledniającą też rodzaj pojazdu kierowanie którym wbrew zakazowi przypisano oskarżonemu, będzie kara 6 miesięcy pozbawieni wolności. Dlatego Sąd odwoławczy z urzędu obniżył orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności, orzekając ją w wymiarze, który uznał za sprawiedliwy. |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
III. |
O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., zwalniając oskarżonego od ich zapłaty na rzecz Skarbu Państwa, w części dotyczącej opłaty, uznając, że ich uiszczenie w całości byłoby dla niego zbyt uciążliwe. |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
Agata Wilczewska |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Data wytworzenia informacji: