Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

6 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział II Karny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marek Kordowiecki

Sędziowie : SO Waldemar Cytrowski – spr.

SO Agata Wilczewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale B. K. Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 6.12.2013 r.

sprawy M. M.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a§1 i 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Kole z dnia 13.08.2013 r. sygn. akt II K 779/13

1. Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 69§1, 2 i 4 kk i art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. M. kary na okres lat 5 (pięciu) próby oraz na podstawie art. 71§1 kk wymierza oskarżonemu M. M. karę grzywny w liczbie 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych.

2. Utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy w pozostałej części.

3. Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym opłatę za obie instancje w kwocie 220 zł .

A. M. K. W. C.

Sygn. akt II Ka 304/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 13.08.2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 249/13 Sąd Rejonowy w Kole uznał oskarżonego M. M. za winnego tj. popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk i za to na podst. art. 178a§4 kk skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzekł środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat i świadczenia pieniężnego w kwocie 300 zł

Apelacje złożył obrońca, który zaskarżył wyrok w zakresie rażącej niewspółmierności orzeczonej kary.

Apelacja była zasadna.

Niewspółmierność kary jest pojęciem ocennym i z powodu niedookreśloności kryteriów „współmierności” występuje często, przy czym zmiana w tym zakresie jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy kara jest tak wysoka, że nie może zostać utrzymana, a więc kiedy kara w powszechnym odczuciu jest karą niesprawiedliwą. Dlatego, aby orzekane kary były odbierane jako sprawiedliwe sąd powinien kierować się wskazaniami zawartymi w art. 53 kk, w szczególności w § 2 tego przepisu. Kara pozbawienia wolności może być uznana za rażąco niewspółmiernie surową zarówno z powodu nadmierności jej wysokości, jak i z powodu braku orzeczenia o warunkowym zawieszeniu jej wykonania. Warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności powoduje bowiem, że kara ta faktycznie staje się zupełnie innym rodzajem kary niż bezwzględna kara pozbawienia wolności. Dlatego brak orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary przy istnieniu przesłanek przemawiających za orzeczeniem kary wolnościowej trzeba zawsze traktować jako orzeczenie rażąco niewspółmiernie surowe. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie.

Oskarżony co prawda wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk i dlatego zgodnie z treścią art. 69 § 4 kk orzeczenie wobec niego kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania możliwe było w szczególnie uzasadnionych przypadkach, to jednak Sąd I instancji nie dostatecznie wziął pod uwagę, iż poprzednio za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 kk oskarżony został skazany na karę najłagodniejszą, tj. grzywny, a nadto kierował samochodem w takim czasie, kiedy natężenie ruchu jest minimalne . Oskarżony jest ponadto osobą młodą oraz prowadzi ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe. Można zatem zasadnie przyjąć, iż wobec oskarżonego zachodzi podstawowa merytoryczna przesłanka orzeczenia kary probacyjnej, tj. pozytywna prognoza resocjalizacyjna. Dlatego Sąd odwoławczy na podst. art. 69§1, 2 i 4 kk i art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary na okres 5 lat próby, który będzie wystarczający dla zweryfikowania ww. pozytywnej prognozy. Realną dolegliwość orzeczonej kary zapewni natomiast orzeczona na podst. art. 71§1 kk kara grzywny w liczbie 100 stawek dziennych po 10 zł ( art. 33§3 kk) oraz orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat.

Na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 634 kpk i w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 2 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę za obie instancje.

W. M. K. A. W.