Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIKa 328/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Rejonowy w Kole z dnia 2 czerwca 2023 r.

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I

II

Obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, tj.: art. 107 § 1 k.k.s. przez wadliwą wykładnię i rekonstrukcję tej normy blankietowej, którą winno się uczynić przez pryzmat systemowej wykładni wewnętrznej szeregu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 3, 5 i 6, art. 3, art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 23a ust. 1, art. 23d pkt 1 i art. 23f ust. 1) i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 8 czerwca 2017r. w sprawie urządzeń losujących, urządzeń do gier i automatów do gier, zabezpieczenia informacji dotyczących urządzanej loterii oraz uzyskiwania, naliczania i wypłacania wygranych (Dz. U. poz. 1171 z późn. zm.) (w szczególności jego przepisu § 4 ust. 1 pkt 6) oraz rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 3 października 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urządzeń losujących, urządzeń do gier i automatów do gier, zabezpieczenia informacji dotyczących urządzanej loterii oraz uzyskiwania, naliczania i wypłacania wygranych (Dz. U. poz. 1944) (w szczególności jego przepisu § 2), a także przez brak dokonania definicyjnej wykładni cech o których mowa w art. 2 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. poz. 1171 z późn. zm.).

Obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj.:

1. art. 193 § 3 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k. w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3,5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z późn. zm.) w zw. z art. 47 zdanie drugie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz. U. UE. C. z 2016 r. Nr 202, str. 389) przez oparcie wyroku skazującego na opiniach W. K., pomimo że jest on powiązany z Krajową Administracją Skarbową (oskarżycielem celno-skarbowym w niniejszej sprawie) węzłem ekonomicznym, a więc w obliczu ujawnienia się powodów osłabiających zaufanie do bezstronności biegłych, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci nieprawidłowego ustalenia, że gry oferowane na urządzeniach Futura zawierają element losowości i, w konsekwencji, podlegają pod ustawę o grach hazardowych, przy czym ustalenia te zostały poczynione z pogwałceniem prawa do obrony oraz rzetelnego i sprawiedliwego postępowania, naruszając zasadę „równości broni".

2. art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art. 201 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. przez oparcie wyroku skazującego na opiniach W. K., przy jednoczesnym uznaniu, że stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, przy czym opiniujący nie wykazał się wiadomościami specjalnymi i wiedzą fachową, a nadto wydał opinie niepełne, bowiem nie uruchomił żadnego z urządzeń ujętych w opisie czynu, nie zapoznał się z dokumentacją urządzeń, nie dokonał analizy oprogramowania urządzeń, nie zbadał kodu źródłowego oprogramowania urządzeń, ani samodzielnie nie rozegrał gier kontrolnych na urządzeniach, opierając swoje opinie zasadniczo li tylko o materiały wideo pokazujące dowolnie wybraną sekwencję przypadkowych ruchów wykonywaną przez funkcjonariuszy oskarżyciela celno-skarbowego, którzy, w trakcie eksperymentu, nie sprawdzili rzeczywistego przebiegu oferowanych na urządzeniach Futura gier, a jedynie, z zamysłem i pełną ostentacją, zagrali z lekceważeniem reguł, tj. niezgodnie z regulaminem rozgrywki, pomimo jego akceptacji przed przystąpieniem do gier, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci nieprawidłowego ustalenia sposobu funkcjonowania urządzeń (rozgrywanych na nim gier) oraz nieprawidłowego ustalenia, że gry oferowane na urządzeniach Futura zawierają element losowości i, w konsekwencji, podlegają pod ustawę o grach hazardowych.

3. art. 7 k.p.k. przez błędne, uchybiające zasadom prawidłowego rozumowania oraz wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego przyjęcie, że protokoły z eksperymentów procesowych mogą stanowić podstawę ustalenia sposobu funkcjonowania urządzeń (rozgrywanych na nim gier), W czym prawidłowa ocena tych dowodów, wynikająca explicite z ich treści opisującej przebieg eksperymentów, każę stwierdzić, że zostały one przeprowadzone wadliwie, bowiem bez sprawdzenia rzeczywistego przebiegu oferowanych na urządzeniach Futura gier, li tylko celem zarejestrowania na materiale wideo dowolnie wybranych sekwencji przypadkowych ruchów, z zamysłem i pełną ostentacją pokazując rozgrywanie gier z lekceważeniem reguł, tj. niezgodnie z regulaminem rozgrywki, pomimo jego akceptacji przed przystąpieniem do gier, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci nieprawidłowego ustalenia, że gry oferowane na urządzeniach Futura zawierają element losowości i, w konsekwencji, podlegają pod ustawę o grach hazardowych.

4. art. 7 k.p.k. przez błędne, uchybiające zasadom prawidłowego rozumowania oraz wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego przyjęcie, że wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, przy czym prawidłowa ocena tego dowodu w zestawieniu z obiektywnym i bezwpływowym materiałem dowodowym o charakterze Echowym (specjalistycznym), w tym, w szczególności, z opinią z dnia 26 września 2018 r. Laboratorium Analiz Ataków Cybernetycznych Wojskowego Instytutu Łączności, działającego na podstawie upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 13 października 2017 r. (która pozostaje aktualna do dziś) każę stwierdzić, że wyjaśnienia te w całości polegają na prawdzie i odzwierciedlają konstrukcję urządzeń Futura, działanie oprogramowania, rzeczywisty sposób rozgrywania gier oferowanych przez urządzenia, który nie zawiera choćby elementu losowości, a fortiori charakteru losowego oraz pokazują, że oskarżony nie działał z zamiarem popełnienia przestępstw, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci nieprawidłowego przyjęcia, że oskarżony popełnił zarzucony mu występek tak pod względem wypełnienia jego znamion przedmiotowych, jak i podmiotowych.

5. art. 7 k.p.k. przez całkowicie dowolne, wadliwe i nieznajdujące oparcia w działaniu urządzeń Futura przyjęcie sposobu rozgrywania nań gier, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci nieprawidłowego ustalenia, że gry oferowane na urządzeniach Futura zawierają element losowości i, w konsekwencji, podlegają pod ustawę o grach hazardowych.

6. art. 7 k.p.k. przez wadliwe zakwestionowanie opinii Laboratorium Analiz Ataków Cybernetycznych Wojskowego Instytutu Łączności z dnia 26 września 2018 r. i przyjęcie, że jest ona niewiarygodna, przy czym prawidłowa ocena tej opinii każę stwierdzić, że została wydana w trybie ustawy hazardowej i rozporządzenia wykonawczego, na podstawie upoważnienia właściwego ministra do badania tego typu urządzeń, a więc w oparciu o szeroko rozumiane prawo hazardowe stwierdza ona konstytutywnie brak elementu losowości (Sąd a quo zupełnie nie rozumie i myli pojęcia związane z ustaleniem „elementu losowości", jako cechy z art. 2 ust. 5 ustawy hazardowej, z administracyjnym stwierdzeniem „hazardowego charakteru", który może zostać stwierdzony li tylko, gdy uprzednio zostanie ustalone, przez jednostkę akredytowaną, że gra zawiera cechę „elementu losowości"), a nadto wskazuje wszystkie sumy kontrolne programu do gry oraz elementów mających wpływ na przebieg gry - które zostały określone na stronie 2/6 opinii Laboratorium odpowiadające w całości sumom kontrolnym w urządzeniach objętych opisem czynu przypisanego oskarżonemu, co oznacza, że całe oprogramowanie i oferowane na urządzeniach gry z niniejszej sprawy są identyczne, jak te poddane badaniu przez ww. jednostkę badającą [innymi słowy, choć dotyczą innych fizycznie egzemplarzy urządzeń Futura, to jednakże dokładnie tego samego oprogramowania (gier), bowiem zawierają te same sumy kontrolne, co oznacza, że mają te same oprogramowanie (gry)], co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci nieprawidłowego ustalenia, że gry oferowane na urządzeniach Futura zawierają element losowości i, w konsekwencji, podlegają pod ustawę o grach hazardowych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Obraza prawa materialnego może polegać na błędnej wykładni prawa (wówczas następstwem jest błędne stosowanie prawa) albo na błędnym zastosowaniu prawa przy niekwestionowanej jego wykładni.

Obraza prawa materialnego odnosząca się do jego wykładni jest związana z błędną interpretacją przepisu wynikającą z niezastosowania lub nieprawidłowego zastosowania reguł wykładni prawa, tj. wykładni językowej, systemowej i funkcjonalnej. Reguły wykładni są wykorzystywane przez organ stosujący prawo w ramach wykładni operatywnej.

Obraza prawa polegająca na błędnym zastosowaniu lub niezastosowaniu przepisów prawa materialnego ma miejsce wówczas, gdy są to przepisy o charakterze stanowczym, tzn. nakazujące stosowanie prawa materialnego lub zakazujące jego stosowania.

Obrońca zarzucił sądowi błędną wykładnię i rekonstrukcje normy blankietowej z art. 107§ k.k.s. bez dokonania jej przez pryzmat systemowej wykładni wewnętrznej z przepisami ustawy hazardowej (art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 3, 5 i 6, art. 3, art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 23a ust. 1, art. 23d pkt 1 i art. 23f ust. 1) i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 8 czerwca 2017 r. w sprawie urządzeń losujących, urządzeń do gier i automatów do gier, zabezpieczenia informacji dotyczących urządzanej loterii oraz uzyskiwania, naliczania i wypłacania wygranych (Dz. U. poz. 1171 z późn. zm.) (w szczególności jego przepisu § 4 ust. 1 pkt 6) oraz rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 3 października 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urządzeń losujących, urządzeń do gier i automatów do gier, zabezpieczenia informacji dotyczących urządzanej loterii oraz uzyskiwania, naliczania i wypłacania wygranych (Dz. U. poz. 1944) (w szczególności jego przepisu § 2), a także przez brak dokonania definicyjnej wykładni cech o których mowa w art. 2 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. poz. 1171 z późn. zm.).

Obrońca uzasadniając zarzut naruszenia prawa materialnego w zasadzie powiela uzasadnienie kwalifikacji prawnej czynu sporządzone prze sąd I instancji starając się wyprowadzić z dokonanej analizy korzystne dla oskarżonego wnioski.

Oczywistym jest, że odpowiedzialności przewidzianej w art. 107 § 1 k.k.s. podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny. Przepis art. 107 § 1 k.k.s. jest normą blankietową, a zatem sprawca czynu, by podlegał odpowiedzialności karno – skarbowej musi naruszyć swoim zachowaniem obowiązujące normy innych ustaw dopełniających ten przepis prawa. Dopełnieniem tego przepisu są przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Należy zgodzić z tym, czym są gry na automatach stanowią dwie jednostki redakcyjne art. 2 komentowanej ustawy. W ustępie 3 ustawodawca wskazał, że grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Zaś w ustępie 5, że grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. Tak więc kwalifikowanie danego automatu do kategorii urządzeń, za pomocą których możliwe jest urządzanie gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy hazardowej (w niniejszej sprawie należy skupiać się na tym przepisie z uwagi na to, że mowa jest o wygranych pieniężnych) wymaga zbadania, czy dane urządzenie zawiera określone cechy wskazane przez ustawodawcę, tj.: jest urządzeniem mechanicznym, elektromechanicznym lub elektronicznym, ewentualnie komputerowym; czy gra nań umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej lub pieniężnej oraz czy gra ta zawiera element losowości.

Należy zgodzić si e z obrońcą, że gry takie - dla zakwalifikowania ich jako gry na automatach - posiadać muszą indywidualne, wskazane w ustawie cechy, odróżniające je od pozostałych gier hazardowych. Nie chodzi przy tym wyłącznie o fakt zainstalowania takich gier na specyficznego typu urządzeniach (automatach do gier), ale o pozostałe cechy wyszczególnione w przepisach art. 2 ust 3 i 5 u.g.h.

Rację ma obrońca wskazując, że do uznania, że gry są grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy hazardowej niezbędne jest ustalenie, że takie gry posiadają wszystkie cechy wymienione w tym przepisie, a nie tylko niektóre z nich.

Najistotniejszym jest jednak to, że zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy hazardowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych rozstrzyga, na wniosek lub z urzędu, w drodze decyzji, czy gry lub zakłady posiadające cechy wymienione w ust. 1-5a są grami losowymi, zakładami wzajemnymi, grami w karty albo grami na automacie w rozumieniu ustawy.

Istotność tej regulacji podkreślił sad I instancji w uzasadnieniu wyroku oraz obrońca uzasadniając dokonaną wykładnię wskazanego przepisu.

Obrońca dokonując analizy prawnej oraz analizy czynności procesowych, w zasadzie, przechodzi obok decyzji, która została wydana przez Ministra Finansów.

Powołując sią dokonywaną wykładnię art. 107 § 1 k.k.s. w oparciu o przepisy dotyczące gier hazardowych apelujący pomija, że taka wykładnia została dokonana przez Ministra Finansów przy okazji wydawania decyzji z dnia 4 października 2019 r. nr PS3. (...).6.2019 rozstrzygającej, że gry urządzane na urządzeniu FUTURA (...) są grami na automatach w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych i wydawania decyzji utrzymującej tą decyzję w mocy z 20 grudnia 2019 r. nr PS3. (...).13.2019.

Minister w ramach swoich kompetencji rozstrzygnął ostatecznie charakter gier urządzanych na urządzeniu FUTURA. Decyzja ta jest ostateczna, przy czym skarga wniesiona do WSA w Warszawie została oddalona.

W takiej sytuacji rozważania dotyczące strony podmiotowej oskarżonego zostały ograniczone. Zdaniem sądu odwoławczego, oskarżony od tej chwili miał wiedzę co do prawnego charakteru urządzanych gier i nie mógł się już zasłaniać opiniami prywatnymi, ekspertyzami, w tym opinii technicznej nr LAAC/2018/09/01 wydanej w dniu 26 września 2018r. przez Laboratorium Analiz Ataków Cybernetycznych Wojskowego Instytutu Łączności. O ile do czasu wydania wskazanej decyzji tłumaczenie oskarżonego powołującego się na różne opracowania czy orzeczenia sądów mogły być skuteczne, to od 20 grudnia 2019 roku na takie okoliczności się już nie mógł skutecznie powoływać.

Podkreślić należy, że wszystkie zarzucane oskarżonemu czyny zostały popełni one po tej dacie a więc należy przyjąć, że oskarżony popełnił je z pełną świadomością niezgodności swojego działania z prawem.

Nieuzasadnione są zarzuty obrońcy pod adresem opinii opracowanej przez biegłego W. K.. Opinia przed sądem I instancji nie była kwestionowana w żadnym zakresie. Nie były też zgłaszane żadne uwagi co do bezstronności lub braku kompetencji biegłego. Sąd i instancji uznał ekspertyzy tego biegłego za rzetelne jasne i konsekwentne, co sprawiło, ze były przydatne dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd odwoławczy taką ocenę podziela. Nie można dopatrzyć się uchybień, które miały by wpływ na zmiana oceny tego dowodu.

Wskazana analiza prawna oraz wskazana decyzja Ministra Finansów odwołująca się do analizowanych regulacji prawnych powodują, że tłumaczenia się oskarżonego o przeświadczeniu, że działa zgodnie z prawem nie można uznać za wiarygodne. Dlatego sąd odwoławczy podziela w tym zakresie stanowisko sądu I instancji.

Podobnie należy oceniać zarzut określony jako wadliwe zakwestionowanie opinii Laboratorium Analiz Ataków Cybernetycznych Wojskowego Instytutu łączności z 26 września 2018 r. Powoływanie się przez obrońcę na tożsamość oprogramowania gier zawierające te same sumy kontrolne co w niniejszej sprawie i będące przedmiotem badania i wydawania opinii przez Ministra Finansów paradoksalnie pozbawia apelującego argumentu. Skoro oprogramowania były identyczne, a sumy kontrolne w świecie informatyki są gwarancją nienaruszalności zawartości danego oprogramowania i sumy kontrolne na urządzeniach badanych przez wskazywane Laboratorium są identyczne z sumami kontrolnymi na urządzeniach stanowiących podstawę badań i wydania decyzji przez Ministra Finansów oraz na urządzeniach z przedmiotowej sprawy, to kwestionowanie opinii biegłego W. K. jest bezprzedmiotowe. Cały czas muszą być aktualne ustalenia i stwierdzenia zawarte w decyzjach Ministra Finansów, które zostały wydane po opinii Laboratorium Analiz Ataków Cybernetycznych Wojskowego Instytutu Łączności.

Ekspertyzy biegłego W. K. rzeczywiście to stanowisko potwierdzają, co jest oczywiste z uwagi na wskazaną tożsamość oprogramowania urządzeń.

Sąd I instancji nie miał żadnych zastrzeżeń do opinii biegłego K. i sąd odwoławczy również nie znalazł podstaw do podważania jej rzetelności. Biegły dokonał szczegółowych oględzin zabezpieczonych urządzeń, opisał zasady działania automatów jako urządzeń elektronicznych symulujących gry na klasycznych automatach bębnowych. Wskazał elementy losowości w grach znajdujących się w oprogramowaniu urządzeń. Przeprowadzone czynności i opracowane wnioski biegły należycie uzasadnił. Opinia jest jasna, wyczerpująca i pozbawiona sprzeczności dlatego przydatna dla rozstrzygnięcia sprawy. Opinia nie była kwestionowana przed sądem I instancji, podobnie jak braki zaufania do osoby i kompetencji biegłego. Odnośnie powołania nowego biegłego sąd ustosunkował się na rozprawie w odrębnym postanowieniu. Zarzuty apelującego pod adresem opinii są w zasadzie jedynie polemiką z jej ustaleniami. Jest oczywistym, że sam fakt, ze opinia ta jest niekorzystna dla oskarżonego nie może stanowić podstawy do powołania innych biegłych.

Należy jeszcze raz podkreśli, że tak jak wskazano wyżej opinia ta potwierdza stanowisko zawarte w decyzji przez Ministra Finansów, które to ustalenia są w tej sprawie kluczowe.

W świetle tych dowodów, a zwłaszcza decyzji Ministra Finansów postawiony przez obrońcę zarzut błędnej oceny, sprzecznej z zasadami prawidłowego rozumowani oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego z wyjaśnień oskarżonego jest całkowicie nieuzasadniony. Można tylko dodać, co omówiono wcześniej niewątpliwa świadomość oskarżonego co do działania sprzecznego z prawem nastąpiła najpóźniej po wydaniu decyzji przez Ministra Finansów, a fakt urządzania gier na automatach w 20020 i 2021 roku nie znajduje żadnego usprawiedliwienia.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Zarzuty dotyczące naruszenia prawa materialnego oraz prawa procesowego zostały ocenione jako bezzasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wina i kara

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Zarzuty apelacyjne bezzasadne, brak podstaw do ingerowania w wyrok sądu I instancji z urzędu

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

1

2

O kosztach postępowania odwoławczego sąd orzekł na podstawie art. 636 § 1 k.p.k., w zw. § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz.U.2013 poz.663) oraz art. 1 i 3 ust. 1 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

7.  PODPIS

Karol Skocki