Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 405/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Słupcy z dnia 15 września 2023r., sygn. akt II K 182/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

xxx

xxxxxxxxxxx

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

xxxxx

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a mianowicie:

1.  art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie w zakresie ustalenia sprawstwa oskarżonego zasady swobodnej oceny dowodów, podjęcie tej oceny w sposób dowolny, sprzeczny z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego i błędne przyjęcie, że stopień szkodliwości w przypadku niniejszego zdarzenia był znaczny; nie uwzględnienie wszelkich okoliczności w sprawie ;

2.  naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a mianowicie:

- art. 53§1 k.k. „polegającą na wymierzeniu oskarżonemu środka karnego przekraczającej stopień winy, podczas gdy w pełni zasadne stałoby się orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów na okres krótszy aniżeli dożywotnio;

- art. 53§2 k.k. polegającą na nieuwzględnieniu przez sąd I instancji motywacji i sposobu zachowania sprawcy, jego właściwości oraz warunków osobistych oraz sposobu życia przez popełnieniem czynu zabronionego i zachowania po jego popełnieniu, podczas gdy wskazane powyżej okoliczności, zachowania oraz właściwości uzasadniają orzeczenie wobec oskarżonego łagodniejszej kary (nie izolacyjnej) i środka karnego, w szczególności środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów i zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary;

- art. 53§2 k.k. polegającą na nieuwzględnieniu przez sąd I instancji w pełni sytuacji osobistej oskarżonego, tj. kosztów obciążających oskarżonego, brak możliwości świadczenia pracy w sytuacji utraty prawa jazdy dożywotnio, krytycznego stosunku do popełnienia czynu, okazania skruchy i żalu;

- art. 42§2 k.k. i art. 42§3 k.k. poprzez orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów dożywotnio w sytuacji, gdy oskarżonemu w ramach wykonywanej pracy potrzebne są prawa jazdy, w niniejszej sprawie zachodzi nadto wystąpienie wyjątkowego wypadku, uzasadnionego szczególnymi okolicznościami;

II.  Rażącej niewspółmierność kary, szczególnie w kontekście wymiaru grzywny i środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonych dożywotnio, jak również co do przyjętej wysokości świadczenia pieniężnego na rzecz funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, która jest nieadekwatna do wagi zachowania oskarżonego, a nadto nie uwzględnia, że oskarżony okazał skruchę, od początku współpracował z organami ścigania, krytycznie odniósł się do popełnionego czynu; konieczność uiszczenia tak wysokiego świadczenia pieniężnego winno wpływać chociażby na wymiar orzeczonej kary w punkcie 1 wyroku, bowiem orzeczenie kary pozbawienia wolności nieuchronnie prowadzi do uniemożliwienia świadczenia pracy przez oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępnie należy podkreślić, iż w zasadzie wszystkie zarzuty zawarte w apelacji obrońcy sprowadzają się do zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary.

Pierwszy zarzut, gdzie mowa o błędnym ustaleniu sprawstwa oskarżonego wydaję się wręcz omyłką pisarską, bo w dalszej części apelacji nie jest kwestionowana wina ani sprawstwo D. R.. Natomiast stopień społecznej szkodliwości czynu został przez sąd meriti prawidłowo uznany za znaczny, jeżeli uwzględni się stan bardzo dużego stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego, stwarzanie przez niego istotnego niebezpieczeństwa na drodze i w efekcie spowodowanie kolizji.

Odnośnie kolejnych zarzutów: zarzut obrazy prawa materialnego – co do zasady – nie może dotyczyć dyrektyw sądowego wymiaru kary wskazanych w art. 53 § 1 k.k. oraz okoliczności uwzględnianych przy wymiarze kary lub środków karnych wymienionych w art. 53 § 2 w zw. z art. 56 k.k. Przepisy te nie mają bowiem charakteru norm stanowczych, gdyż nie zobowiązują sądu do określonego zachowania. Natomiast pozostawiają mu swobodę orzekania w zakresie zastosowanego stopnia represji karnej. W wypadku więc kwestionowania przez skarżącego wymiaru kary lub środków karnych z uwagi na nieprawidłową ocenę zawartych w art. 53 § 1 k.k. dyrektyw albo okoliczności dotyczących wymiaru kary zarzut odwoławczy powinien dotyczyć rażącej niewspółmierności kary lub środka karnego. Jedynie w wypadku gdy sąd w ogóle przy wymiarze kary pominął dyrektywy jej wymiaru albo zastosował dyrektywę, która nie jest w tym przepisie wskazana, można postawić zarzut obrazy prawa materialnego (por. wyrok SN z 1.04.2009 r., III KK 314/08, LEX nr 503254; postanowienia SN: z 7.10.2011 r., III KK 36/11, LEX nr 1044030; z 18.01.2007 r., II KK 390/06, OSNwSK 2007, poz. 194; z 5.06.2009 r., V KZ 36/09, LEX nr 551080; z 6.03.2008 r., III KK 345/07, OSNKW 2008/6, poz. 49; z 24.04.2007 r., II KK 50/07, OSNwSK 2007, poz. 903; z 14.07.2016 r., III KK 256/16, LEX nr 2142462).

W niniejszej sprawie zarzut obrazy prawa materialnego (art. 53§1 i 2 k.k. ) został błędnie więc postawiony. Podobnie jak i obrazy art. 42§2 k.k. i art. 42§3 k.k. Sąd I instancji zobligowany był wręcz do zastosowania art. 42§3 k.k. i tym samym orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Obrońca w żaden przekonujący sposób nie wykazała, iż w niniejszej sprawie miałby mieć miejsce wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Wręcz przeciwnie ww. okoliczności oraz fakt dopuszczenia się kolejnego przestępstwa cztery miesiące po ostatnim skazaniu za taki sam czyn wskazuje, iż oskarżony lekceważy porządek prawny, jego skrucha i żal są nieszczere, a tym samym należało go wykluczyć dożywotnio z grona kierowców, aby nie przyzwalać na dalsze stwarzania istotnego zagrożenia na drodze.

Tym samym zarzut sformułowany w punkcie II petitum apelacji stanowi wręcz powielenie wcześniejszych i aby się nie powtarzać można stwierdzić, iż okazał się one oczywiście bezzasadnym.

Wniosek

Zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie grzywny w dolnych granicach, wymierzenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na podstawie przepisu w dolnych granicach zagrożenia, nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania za I i II instancję, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadne były zarzuty apelacyjne, a więc brak było również podstaw, aby dokonać zmiany zaskarżonego orzeczenia zgodnie z wnioskiem zawartym w przedmiotowym środku odwoławczym, a tym bardziej uchylić ten wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

xxx

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

xxxxx

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wina, sprawstwo oskarżonej, kara i środki karne.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wina, sprawstwo, kara i środki karne nie budzą wątpliwości sądu odwoławczego i nie wymagały ingerencji tegoż sądu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

xxx

Zwięźle o powodach zmiany

xxx

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 636§1 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 123).

1PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara, środki karne

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

Zmiana