Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 03 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 03 listopada 2016 r. w Koninie

sprawy T. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o rentę w związku z chorobą zawodową

na skutek odwołania T. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 16.06.2015r. znak: (...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej T. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy
w związku z chorobą zawodową od dnia złożenia wniosku na stałe.

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz odwołującej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Elżbieta Majewska

Sygn. akt III U 731 / 15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 czerwca 2015 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił T. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 08.06.2015 r., która nie stwierdziła u wnioskodawczyni stanu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Z decyzją tą nie zgodziła się T. S. wnosząc odwołanie. Odwołująca podniosła, iż przez 33 lata pracowała jako nauczycielka języka polskiego, a także okresowo historii, co było związane ze znacznym obciążeniem głosu. Zdaniem odwołującej przeprowadzone badanie przez komisję lekarską ZUS nie było wystarczająco wnikliwe.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

T. S., ur. (...)., z zawodu nauczyciel, pracowała w Zespole Szkół (...)w K. w okresie od 01.09.1979 r. do 31.08.2012 r. jako nauczyciel (...), a od dnia 01.09.2012 r. pobiera emeryturę.

W dniu 22.03.2015 r. ubezpieczona złożyła wniosek w organie rentowym domagając się przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową . Do wniosku dołączyła decyzję Wielkopolskiego (...)w P. z dnia 13.11.2014 r. , którą stwierdzono u ubezpieczonej chorobę zawodową - przewlekłą chorobę narządu głosu spowodowaną nadmiernym wysiłkiem głosowym trwającym co najmniej 15 lat pod postacią niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią (wymienioną w poz. 15 pkt 3 wykazu chorób zawodowych).

Ponadto wnioskodawczyni dołączyła dokumentację lekarską oraz powołała się na dokumenty dotyczące zatrudnienia złożone już przy wniosku o emeryturę.

Orzeczeniem z dnia 22.04.2015 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Od powyższego orzeczenia ubezpieczona wniosła sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS. Komisja ta orzeczeniem z dnia 08.06.2015 r. podzieliła stanowisko lekarza orzecznika i nie stwierdziła stanu niezdolności do pracy u odwołującej się.

Powyższe orzeczenie stanowiło podstawę wydania zaskarżonej decyzji.

Poza sporem jest, że w stosunku do wnioskodawcy stwierdzono chorobę zawodową pod postacią niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią. Okolicznością sporną w niniejszej sprawie było to czy z powodu stwierdzonej choroby zawodowej ubezpieczona jest osobą niezdolną do pracy. Okoliczność ta wymagała wiedzy specjalnej z zakresu medycyny dlatego też Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych otolaryngologa i specjalisty medycyny pracy.

Biegli lekarze sądowi po przebadaniu odwołującej , po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską rozpoznali u niej:

- niewydolność głośni z powodu niedowładu mięśni głosowych ,

- dysfonia hiperfunkcjonalna ,

- przewlekły zanikowy nieżyt śluzówki gardła i krtani.

W ocenie biegłych wnioskodawczyni jest osobą niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową bowiem całkowicie utraciła zdolność do wykonywania pracy w zawodzie nauczyciela. Zawód nauczyciela zaliczany jest do grupy zawodów , które stawiają znaczne wymogi narządowi głosowemu i narażają ten narząd na znaczny wysiłek. Obecnie pomimo tego , że odwołująca nie pracuje zmiany stwierdzane w głośni mają charakter postępujący ponieważ pojawiły się na obu fałdach głosowych zmiany przerostowe , które stanowią punkt wyjścia do powstania guzków głosowych. Jeśli odwołująca będzie w dalszym ciągu narażona na znaczny wysiłek głosowy to brak pełnego zwarcia fonacyjnego ze stopnia średniego przejdzie w stopień ciężki i doprowadzi do stałej afonii oraz do powstania zmian organicznych w narządzie głosu, a to wszystko dodatkowo pogorszy funkcje narządu głosu.

Z tego powodu odwołująca w znacznym stopniu utraciła zdolność do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji , jest więc trwale częściowo niezdolna do pracy w związku z choroba zawodową od czasu złożenia wniosku o rentę.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach rentowych oraz w aktach sprawy a także na podstawie opinii biegłych lekarzy sądowych – specjalisty otolaryngologa B. K., specjalisty medycyny pracy P. L. z dnia 06.06.2016 r. Sąd uznał powyższą opinię biegłych za wiarygodną i przydatną do rozstrzygnięcia. Biegli zapoznali się z dokumentacją lekarską, przebadali odwołującą , a swoje stanowisko w sposób jasny i zrozumiały uzasadnili opierając się na posiadanej wiedzy medycznej w zakresie swoich specjalności.

Stanowisko biegłych jest zrozumiałe , a argumenty zawarte w opinii są logiczne , wzajemnie spójne i stanowcze. Biegli wskazali jednoznacznie, iż z powodu występujących zmian chorobowych narządu głosu , które nie poddają się leczeniu i pomimo zaprzestania wysiłku głosowego nadal się postępują , ubezpieczona całkowicie utraciła możliwość wykonywania pracy w charakterze nauczyciela, a więc pracy związanej z wysiłkiem głosowym. Biegli podkreślili także , że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy w innych zawodach związanych z jej poziomem wykształcenia jednakże dokonując tej oceny biegli uwzględniali fakt, że odwołująca pracowała wyłącznie jako nauczyciel i do wykonywania pracy w tym charakterze posiada odpowiednie i kierunkowe kwalifikacje. Tym samym więc oceniając poziom kwalifikacji biegli przyjęli, że ubezpieczona w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji i wnioskowali, że odwołująca jest częściowo niezdolna do pracy w związku z choroba zawodową , a stan ten nie rokuje poprawy.

Sąd odmówił natomiast wiarygodności opinii wydanej przez biegłych otolaryngologa M. G. i specjalisty medycyny pracy T. R. bowiem w ocenie Sądu opinia ta jest niespójna i nie zawiera prawidłowej analizy dotyczącej poziomu kwalifikacji wnioskodawczyni. Biegli w tej opinii stwierdzają z jednej strony , że T. S. nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową natomiast jednocześnie wskazują, że odwołująca nie może wykonywać pracy związanej z nadmiernym wysiłkiem głosowym. Skoro odwołująca jest z zawodu nauczycielem języka polskiego, przez cały okres swojej aktywności zawodowej pracowała w tym charakterze to oceny zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji należy dokonywać z uwzględnieniem powyższych okoliczności. Nie budzi też żadnych wątpliwości Sądu, że praca w zawodzie nauczyciela jest związana z nadmiernym wysiłkiem głosowym , a skoro (jak przyznali biegli w przedmiotowej opinii) odwołująca takiej pracy nie może wykonywać to takie stanowisko musi prowadzić do wniosku, że odwołująca w znacznym stopniu ( a nawet większym niż znaczny) utraciła zdolność do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Biegli wskazali, że odwołująca może pracować w bibliotece szkolnej i na tej podstawie przyjęli, że jest zdolna do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, jednakże z powyższym stanowiskiem nie sposób się zgodzić. Zachowanie jedynie zdolności do pracy niżej kwalifikowanej niż praca dotychczas wykonywana, którą odwołująca wykonywała przez wiele lat, zdobywając doświadczenie oraz kolejne stopnie awansu zawodowego , nie oznacza , że nie utraciła w znacznym stopniu możliwości pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W wyroku z dnia 15.09.2006 r. I UK 103/06 Sąd Najwyższy stwierdził, że ubezpieczony może być uznany za częściowo niezdolnego do pracy, gdy zachował zdolność do wykonywania np. pracy niżej kwalifikowanej lub nie wymagającej kwalifikacji lecz jednocześnie utracił w znacznym stopniu zdolność do wykonywania pracy, do której posiada kwalifikacje .

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz. U. 2015.1242.-j.t.) z tytułu choroby zawodowej przysługuje ubezpieczonemu m.in. świadczenie w postaci renty z tytułu niezdolności do pracy dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek choroby zawodowej. Natomiast w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. 2016.887.-j.t.) za niezdolną do pracy ustawodawca uważa osobę, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 ust. 2), a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3 ustawy).

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że wnioskodawczyni jest osobą częściowo niezdolną do pracy wskutek choroby zawodowej bowiem w znacznym stopniu utraciła zdolność do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, a więc pracy w zawodzie nauczyciela. Zmiany w krtani mają charakter utrwalony, postępujący pomimo zakończenia wykonywania pracy związanej z wysiłkiem głosowym i nie rokują istotnej poprawy w tym zakresie. Tym samym więc uznać należy, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy na skutek choroby zawodowej na stałe od dnia złożenia wniosku.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd , na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w wyroku.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 108 kpc i § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U.2013.461), w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia odwołania.

SSO Elżbieta Majewska