Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 11 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. w Koninie

sprawy K. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o rentę

na skutek odwołania K. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 11.06.2015r. znak: (...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.03.2015r. na okres do 31.12.2016r.

2.  Przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Koninie na rzecz Kancelarii Radcy Prawnego B. B. kwotę 73,80 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy z urzędu.

Sygn. akt III U 740 / 15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11czerwca 2015 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił K. W. dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 02.06.2015 r., którym ubezpieczony nie został uznany za osobę niezdolną do pracy, a zatem nie spełnił warunku do dalszego prawa do świadczenia.

Z decyzją tą nie zgodził się K. W. wnosząc odwołanie. Odwołujący wniósł o zmianę decyzji i przyznanie prawa do renty wywodząc, że jego stan zdrowia nie uległ poprawie .

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

K. W. , ur. (...), posiada wykształcenie podstawowe, pracował jako pomocnik montera, monter urządzeń telekomunikacyjnych, robotnik budowlany, operator maszyn. W okresie od 11.06.2009 r. do 28.02.2015 r. ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

W dniu 26.01.2015 r. K. W. złożył w organie rentowym wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty. Orzeczeniem z dnia 24.02.2015 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Z tym orzeczeniem nie zgodził się ubezpieczony i wniósł od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS. Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 02.06.2015 r. podzieliła opinię lekarza orzecznika i nie znalazła podstaw do stwierdzenia niezdolności do pracy u wnioskodawcy. Powyższe orzeczenie stanowiło podstawę wydania zaskarżonej decyzji.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że ubezpieczony pobierał okresowo rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 28.02.2015 r. i spełniał przesłanki stażowe do nabycia tego prawa. Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest to czy wnioskodawca jest nadal niezdolny do pracy czy też odzyskał zdolność do zatrudnienia zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W celu wyjaśnienia kwestii spornej Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych internisty i ortopedy .

Na podstawie wydanej opinii Sąd ustalił, że u odwołującego występują następujące schorzenia :

- nadciśnienie tętnicze ,

- oczopląs poziomy obu oczu ,

- otyłość I stopnia ,

- przebyte złamanie obu podudzi.

Stwierdzane u wnioskodawcy nadciśnienie tętnicze jest dobrze regulowane w życiu codziennym, przebiega bez jawnych klinicznie cech zajęcia serca i nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy.

Natomiast po przebytych złamaniach obu podudzi z wyłamaniem odłamów poprzecznych doszło u odwołującego do uzyskania zrostu w obu kościach piszczelowych pozwalającego na poruszanie się bez zaopatrzenia ortopedycznego. Brak jest jednak pełnej konsolidacji zrostu w obu kończynach, a biorąc pod uwagę rodzaj i charakter pracy , jaką odwołujący dotychczas wykonywał nie odzyskał jeszcze zdolności do takiej pracy bowiem wytrzymałość kości w obrębie podudzi nie jest jeszcze 100 %. Odwołujący jest więc nadal częściowo niezdolny do pracy i ma w znacznym stopniu ograniczoną zdolność do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Ubezpieczony rokuje jednak poprawę po uzyskaniu pełnej przebudowy kostnej. Niezdolność do pracy ma więc charakter okresowy do 31.12.2016 r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach ZUS oraz opinii biegłych lekarzy sądowych internisty i ortopedy.

Zdaniem Sądu opinia biegłych lekarzy sądowych jest jasna, spójna, logiczna i wyczerpująca. Swoje stanowisko biegli w sposób fachowy i zrozumiały uzasadnili, a wnioski opinii są jednoznaczne i stanowcze. Wynika z nich jasno, że z powodu stanu narządu ruchu i skutków przebytego złamania odwołujący nie odzyskał zdolności do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji co potwierdziło przeprowadzone badanie ortopedyczne. Brak jest bowiem pełnej konsolidacji zrostu w obu kończynach i z tego powodu wytrzymałość kości w obrębie podudzi nie jest pełna. Ocena i analiza dokonana przez biegłych w opinii jest dogłębna i oparta na dokumentacji lekarskiej oraz wiedzy i doświadczeniu w zakresie specjalności biegłych.

Powyższa opinia nie była też kwestionowana przez żadną ze stron, a pozwany w piśmie z dnia 04.01.2016 r. oświadczył, że nie wnosi zastrzeżeń do opinii.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2015. 748.t.j.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji – art. 12 ust. 2 i 3 ustawy.

W świetle przepisu art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W świetle natomiast przepisu art. 107 powołanej ustawy prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz ich wysokość ulega zmianie , jeżeli w wyniku badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że K. W. był do dnia 28.02.2015 r. uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i spełniał wówczas przesłanki do pobierania powyższego świadczenia, zarówno dotyczące posiadania wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych i był osobą częściowo niezdolną do pracy. Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło Sądowi ustalić, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolna do pracy w rozumieniu powołanych przepisów bowiem w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji . W przebiegu występujących u wnioskodawcy schorzeń nie doszło do poprawy stanu zdrowia i odzyskania w pełni zdolności do pracy bowiem po przebytych złamaniach nie doszło do konsolidacji zrostu w stopniu, który umożliwiałby odwołującemu wykonywanie pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji nabytych w trakcie wykonywania zatrudnienia i pracy o podobnym charakterze.

Niezdolność do pracy jest okresowa bowiem istnieją pozytywne rokowania co do tego, że stan ten może ulec poprawie po 31.12.2016 r.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd , na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w wyroku.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 i 108 kpc w związku z § 11 ust. 2 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490-j.t.), w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia odwołania.

SSO Elżbieta Majewska