Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III U 1159/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Koninie z 2015-04-28

Sygnatura akt III U 1159/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 28 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 r. w Koninie

sprawy J. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o wcześniejszą emeryturę

na skutek odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 05.11.2014r. znak: (...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. J. prawo do emerytury od zakończenia pobierania zasiłku chorobowego.

2.  Nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt III U 1159 / 14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 05 listopada 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił J. J. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, iż wnioskodawca udowodnił na dzień 1.01.1999 r. łącznie 26 lat, 5 miesięcy i 27 dni okresów składkowych i nieskładkowych jednak nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Zakład uznał jako pracę w szczególnych warunkach okres zatrudnienia w (...) w K. od 01.07.1972 r. do 30.04.1977 r. wynoszący 4 lata i 10 miesięcy na podstawie świadectwa wykonywania pracy szczególnych warunkach z dnia 30.03.2014 r. Natomiast nie uznał jako pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 06.05.1977 r. do 15.10.1991 r. w Spółdzielni (...)w K. ponieważ wnioskodawca nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, a z przedłożonych z archiwum dokumentów nie wynika rodzaj pracy oraz czy praca była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowiskach, na których wykonywano pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Z powyższą decyzją nie zgodził się J. J. wnosząc odwołanie. Odwołujący domagał się zaliczenia okresu pracy w (...) (...) do prac wykonywanych w szczególnych warunkach.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na argumenty podniesione wcześniej w decyzji.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koninie ustalił i zważył, co następuje:

Wnioskodawca J. J. , ur. (...)., złożył w dniu 22.09.2014 r. w ZUS II Oddział w P. Inspektorat w K. wniosek o przyznanie emerytury. We wniosku ubezpieczony oświadczył, iż przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego oraz wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa. Ponadto oświadczył, że nadal pozostaje w stosunku pracy w firmie (...)., a rozwiązanie stosunku pracy nastąpi po przyznaniu emerytury, w chwili składania wniosku ubezpieczony pobierał zasiłek chorobowy. Do wniosku odwołujący dołączył dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia, z których wynika, że był zatrudniony :

- od 01.07.1972 r. do 30.04.1977 r. w (...) na stanowisku ślusarz remontowy,

- od 6.05.1977 r. do 15.10.1991 r. w Spółdzielni (...) w K. na stanowisku ślusarz remontowy – operator agregatów chemicznego czyszczenia, kierownik warsztatu,

- od 16.10.1991 r. do nadal w (...) S.A. w K. na stanowisku kierownik działu warsztatowego (pracujący fizycznie).

Na potwierdzenie okresów pracy w szczególnych warunkach ubezpieczony przedłożył świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 03.03.2014 r. wystawione przez (...). w K., w którym stwierdzono , że wnioskodawca był zatrudniony w tym zakładzie od 01.07.1972 r. do 30.04.1977 r. i w tym czasie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace oczyszczaczy przemysłowych kotłów parowych lub wodnych (wykaz A dział XIV poz. 2), na stanowisku ślusarz remontowy , wymienionym w wykazie A, dziale XIV poz. 2 pkt 5 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do Zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 r. w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach.

Ponadto wnioskodawca domagał się uwzględnienia jako okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) wywodząc, że w tym czasie pracował w pralni chemicznej jako operator agregatów chemicznego czyszczenia , zajmował się obsługą tego urządzenia oraz wykonywał wszystkie konserwacje i remonty tych urządzeń , czyścił filtry, separatory, zbiorniki destylatorów. Na potwierdzenie charakteru pracy odwołujący przedłożył dokumenty z akt osobowych , uzyskane z archiwum.

Na podstawie dokumentów zgormadzonych dołączonych do wniosku pozwany przyjął, że do dnia 1.01.1999 r. wnioskodawca udokumentował 26 lat , 5 miesięcy i 13 dni okresów składkowych oraz 14 dni okresów nieskładkowych. Łącznie więc do dnia 1.01.1999 r. legitymuje się okresem wynoszącym 26 lat, 5 miesięcy i 27 dni , w tym staż pracy w szczególnych warunkach wynoszący 4 lata i 10 miesięcy.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił, że J. J. podjął pracę w Spółdzielni (...)od dnia 06.05.1977 r. Odwołujący został zatrudniony w Oddziale (...) , w pełnym wymiarze godzin na stanowisku ślusarza remontowego, wykonywał swoją prace w pralni przy ul. (...) w K.. W pralni tej prowadzone były usługi w zakresie prania wodnego i czyszczenia chemicznego, było tam specjalnie wydzielone pomieszczenie do prania chemicznego, gdzie znajdowały się 3 agregaty. Odwołujący pracował jako operator agregatów do czyszczenia chemicznego, a jego praca polegała na załadowaniu agregatów, segregowaniu odzież przyjmowanej do czyszczenia, dokonywaniu oględzin tej odzieży. Następnie ubezpieczony załadowywał posegregowaną odzież do agregatu i załączał agregat. Te same czynności wykonywał w przypadku pozostałych agregatów do czyszczenia chemicznego. Cykl prania chemicznego trwał ok. 40 minut, po zakończonym cyklu ubezpieczony wyładowywał odzież do wózków i transportował na dział obróbki, gdzie była ona prasowana, parowana, przyszywano guziki. W ciągu dnia pracy odwołujący powtarzał kilka cykli prania, a na koniec dnia pracy przeprowadzał regenerację każdego z agregatów. Regeneracja polegała na tym, że najpierw odwołujący spuszczał zużyty płyn ze zbiorników i bębna do destylatora, w czasie kiedy przebiegał proces destylacji płynu wnioskodawca czyścił zbiorniki w agregatach, później po zakończonej destylacji ponownie wprowadzał płyn do zbiorników i uzupełniał go świeżym płynem. Do obowiązków odwołującego należały także naprawy i remonty agregatów do czyszczenia chemicznego. Do tego rodzaju czyszczenia był używany czterochloroetylen i przy obsłudze agregatów odwołujący był narażony na wdychanie oparów tego związku, w trakcie czyszczenia agregatów intensywność tych oparów była znaczna. Z tego tytułu odwołujący miał wypłacany tzw. dodatek szkodliwy.

Od dnia 1.09.1977 r. powierzono odwołującemu pełnienie obowiązków brygadzisty grupy remontowej. Poza odwołującym w skład grupy remontowej wchodziło jeszcze dwóch pracowników jednak pracownicy ci zajmowali się naprawą i remontem innych maszyn pracujących przy praniu wodnym takich jak pralnice wodne, prasowalnice, suszarki. Odwołujący jako brygadzista przed rozpoczęciem pracy i po jej zakończeniu spotykał się z podległymi mu pracownikami i wówczas omawiano zakresy napraw i ustalano zakres prac na następny dzień. Jedynie okazjonalnie zdarzało się, że pracownicy zwracali się do ubezpieczonego o pomoc przy naprawie innych maszyn. Naprawą i obsługą agregatów do czyszczenia chemicznego zajmował się w tym czasie tylko odwołujący, a inni pracownicy tylko w razie jego nieobecności.

Z dniem 1.09.1981 r. powierzono odwołującemu pełnienie obowiązków kierownika grupy mechanicznej z zaznaczeniem , że jest kierownikiem pracującym. Utworzenie tego stanowiska miało jedynie na celu podwyższenie stawki zaszeregowania odwołującego natomiast nie uległ zmianie zakres jego obowiązków. Nadal ubezpieczony zajmował się obsługą agregatów do czyszczenia chemicznego, ich naprawą i remontami. Nadzór nad pozostałymi pracownikami warsztatu wnioskodawca wykonywał po wykonaniu swoich podstawowych obowiązków związanych z praniem chemicznym, nie zajmował się sprawami biurowymi czy kadrowymi bo tym zajmował się kierownik zakładu. Prace w tym charakterze odwołujący wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do końca zatrudnienia w Spółdzielni (...)tj. do dnia 15.10.1991 r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach ZUS, w aktach osobowych odwołującego z okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w K., zeznań świadków H. J., J. O. (1) i J. S. , a także zeznań ubezpieczonego.

W ocenie Sądu treść dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych nie budziła wątpliwości co do okresów zatrudnienia i stanowisk powierzonych pracownikowi.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków bowiem osoby te pracowały w spornych okresach razem z odwołującym, znają charakter pracy i rodzaj wykonywanych przez niego obowiązków. Zeznania te znajdują potwierdzenie także w treści dokumentów znajdujących się w aktach osobowych. Świadek J. O. był w tym czasie prezesem Spółdzielni i sposób przekonywujący wyjaśnił, iż powierzenie odwołującemu stanowiska kierownika grupy remontowej (kierownik pracujący) nie zmieniło charakteru jego pracy bowiem odwołujący nadal wykonywał pracę związaną z obsługą agregatu do czyszczenia chemicznego i wykonywał fizycznie tą pracę. Celem przyznania odwołującemu stanowiska kierowniczego było podwyższenie wysokości jego wynagrodzenia. Zeznania świadków w tym zakresie są spójne i konsekwentne i Sąd nie znalazł podstaw by odmówić im wiarygodności.

Sąd uznał także za wiarygodne zeznania odwołującego bowiem są one szczere, przekonywujące i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

W myśl przepisu art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2013.1440- j.t) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego m.in. w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Podkreślić należy, że wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk ustala się nadal w oparciu o przepisy dotychczasowe, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r., Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W myśl przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tymże rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Zgodnie z treścią przepisu § 4 powołanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W załączniku do powołanego rozporządzenia znajduje się wykaz A, który określa prace w szczególnych warunkach uprawniające do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury w poszczególnych gałęziach przemysłu. W dziale XIV dotyczącym prac różnych pod pozycją 8 wymienione zostały jako prace w szczególnych warunkach prace pralniczo – farbiarskie w pralniach chemicznych.

Poza sporem jest, że wnioskodawca J. J. ukończył 60 lat z dniem (...)r., przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego jednak złożył oświadczenie o przekazaniu środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu na dochody budżetu państwa, do dnia 1.01.1999 r. tj. do dnia wejścia w życie ustawy, legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym ponad 25 lat. W ocenie Sądu odwołujący w toku postępowania przed Sądem wykazał , że wykonywał także prace w szczególnych warunkach w okresie zatrudnienia w Spółdzielni (...) w okresie od 6.05.1977 r. do 15.10.1991 r. bowiem w tym czasie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace pralnicze w pralni chemicznej. Zajmował się bowiem obsługą agregatu do czyszczenia chemicznego na wszystkich etapach tego procesu, a także naprawą i remontem tych aparatów. Powyższy okres zatrudnienia obejmuje 14 lat, 5 miesięcy i 10 dni i łącznie z okresem uwzględnionym przez pozwanego (4 lata i 10 miesięcy) daje okres pracy w szczególnych warunkach wynoszący ponad 15 lat. Tym samym więc J. J. spełnił wszystkie wymagane przesłanki od uzyskania tego prawa określone w powołanych przepisach.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie 1 wyroku, przyznając odwołującemu prawo do emerytury od zakończenia pobierania zasiłku chorobowego , zgodnie z treścią art. 100 ust. 2 ustawy.

W świetle przepisu art. 118 ust. 1a ustawy w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

W przedmiotowej sprawie , zdaniem Sądu , pozwany organ rentowy nie ponosi odpowiedzialność za nieustalenie prawa do emerytury dla wnioskodawcy. Odwołujący nie przedłożył bowiem w postępowaniu przed organem rentowym świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, a wyjaśnienie spornej okoliczności mogło nastąpić dopiero w postępowaniu przed sądem, gdzie nie ma ograniczeń dowodowych jakie istnieją w postępowaniu przed organem rentowym.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, na podstawie powołanego przepisu, orzekł jak w punkcie 2 wyroku.

E. Majewska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Witkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia – Elżbieta Majewska
Data wytworzenia informacji: